Κώστας Σαμαράς
Ένα τροχαίο που είχε σημειωθεί τον Μάρτιο του 2015, στη λεωφόρο Κηφισίας, με ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερα νεαρά παιδιά, είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Η 25χρονη σήμερα Γεωργία Καλτσή μαζί με τον 22χρονο φίλο της Αποστόλη Τσαούση, και δύο ακόμη φίλες τους ήταν μαζί στο όχημα, το οποίο ξέφυγε από την πορεία του στη Λεωφόρο Κηφισίας, προσέκρουσε σε υποκατάστημα Τράπεζας και τυλίχθηκε στις φλόγες.
Τρία χρόνια μετά, η 25χρονη βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, ωστόσο θυμάται τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τη μοιραία βραδιά, που τελικά απέβη μοιραία για τον φίλο της, ο οποίος έχασε τη μάχη για τη ζωή κατά τη νοσηλεία του. Η τραγική ειρωνεία είναι πως τα τέσσερα παιδιά είχαν βγει για να γιορτάσουν τα γενέθλια μίας από τις κοπέλες, χωρίς να φαντάζονται τη συνέχεια που τους επεφύλασσε η μοίρα. Η Ηλιάννα, που είχε και τα γενέθλιά της, καθόταν στη θέση του συνοδηγού, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί πολύ σοβαρά.
Μιλώντας στη βραδινή εκπομπή του ALPHA «Μετά τα μεσάνυχτα», η Γεωργία περιέγραψε τις πρώτες στιγμές μετά το μοιραίο τροχαίο, την προσπάθειά της να απεγκλωβιστεί από το φλεγόμενο αυτοκίνητο και να βοηθήσει τους φίλους της, χωρίς όπως είπε να σκεφτεί στιγμή ότι δεν μπορεί να κουνήσει τα πόδια της. Ανέφερε μάλιστα, πως το δερμάτινο μπουφάν που φορούσε απεδείχθη σωτήριο μιας και την προστάτευσε από σοβαρά εγκαύματα.
Το χρονικό της τραγωδίας
«Εκείνο το βράδυ ήμουν έξω μαζί με τους φίλους μου και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το βράδυ μας, κάνοντας μια έκπληξη στην αγαπημένη φίλη Ηλιάννα η οποία είχε τα γενέθλιά της εκείνο το βράδυ. Πήγαμε, έσβησε τα κεράκια της τούρτας και μετά έπρεπε να γυρίσουμε σπίτι. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε την Κηφισίας. Στην επικίνδυνη στροφή μετά το ύψος του ΚΑΤ συνέβη το τροχαίο. Πιστεύω ότι ήταν η κακή στιγμή. Χάνει τον έλεγχο ο οδηγός του αυτοκινήτου και αυτό καρφώνεται στην είσοδο του υποκαταστήματος της τράπεζας. Προσπάθησε ο Αποστόλης να ισιώσει το αμάξι αλλά το αυτοκίνητο γύρισε 180 μοίρες και είχε ήδη πάρει φωτιά», λέει χαρακτηριστικά.
Επίσης, αναφέρθηκε στον «φύλακα-άγγελό» της, τον οδηγό ταξί, Γιώργο Παππά, τον οποίο και ευχαρίστησε δημόσια, ο οποίος -όπως είπε- ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν στο σημείο και τη βοήθησε να μην χάσει τις αισθήσεις της προκειμένου να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Ο 22χρονος Αποστόλης
«Δεν πίστεψα ούτε μια στιγμή ότι κάποιος από τους φίλους μου είχε πεθάνει. Δεν έγινε κάποια έκρηξη αλλά σκεφτόμουν πως αν γίνει έκρηξη καλύτερα να πεθάνω χωρίς να καταλάβω τίποτα. Οι περαστικοί μας βοήθησαν ενώ στη συνέχεια ήρθε και η πυροσβεστική. Τους έλεγα: “τραβήξτε με γιατί έχω κολλήσει και δεν μπορώ να βγω”. Ήταν δύσκολο να μας απεγκλωβίσουν. Ο φύλακας άγγελος μου ήταν ένας ταξιτζής που μου κράταγε το χέρι και μου έλεγε να μην λιποθυμήσω. Πρώτη βγήκα εγώ από το αμάξι γιατί είχα τις αισθήσεις μου. Στη συνέχεια με έβαλαν στο ασθενοφόρο και θυμάμαι ότι σε κάθε λακκούβα της Κηφισίας ένιωθα την πλάτη μου να σπάει, και μόλις πέρασα την είσοδο του νοσοκομείου έχασα τις αισθήσεις μου», προσθέτει η 25χρονη.
«Μου έδιναν 1% πιθανότητα να ζήσω»
«Ένα μήνα με είχαν σε καταστολή κι όταν ξύπνησα από το κώμα με ενημέρωσαν για το θάνατο του Αποστόλη. Μάλιστα, μου έδιναν 1% πιθανότητα για να ζήσω. Πίστευα ότι επειδή έχω εγκαύματα δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου και δεν πίστεψα ποτέ ότι εγώ θα ήμουν σε αμαξίδιο μετά από ένα χτύπημα. Μου είχαν πει ότι όλοι οι φίλοι μου είναι καλά αλλά τελικά μου έλεγαν ψέματα. Όταν έμαθα για το θάνατο του Αποστόλη η στενοχώρια ήταν μεγάλη. Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμα πως ο Αποστόλης “έφυγε” για πάντα από τη ζωή.
Οι γονείς του μέσα στο πόνο τους συμπαραστάθηκαν σε όλους μας. Είμαι με την οικογένειά του πάρα πολύ κοντά», λέει η κοπέλα.
Η Γεωργία σήμερα, αν και δεν μπορεί ακόμη να σηκωθεί από το αναπηρικό αμαξίδιο, δίνει καθημερινά τη δική της μάχη. Κάνει φυσικοθεραπείες, έχει πάντοτε στο πλευρό της τους φίλους και την οικογένειά της, και δεν χάνει το χαμόγελο και την αισιοδοξία της.
Η 25χρονη Γεωργία
«Τελείωσα τις σπουδές μου και πήρα πτυχίο στη Κλινική Διαιτολογία-Διατροφολογία. Οι συνήθειες μου δεν έχουν αλλάξει. Προσπαθώ να κάνω όλα αυτά που έκανα και πριν. Συνεχίζω να αθλούμαι, κάνω φυσικοθεραπείες και μένω μόνη μου. Έχω την οικογένεια μου και τους φίλους μου στο πλευρό μου αλλά μένω μόνη μου. Δε σταμάτησα ούτε στιγμή να ονειρεύομαι και είμαι σίγουρη ότι θα πετύχω όλους τους στόχους μου», εξομολογείται η Γεωργία.
Κλείνοντας, έδωσε το δικό της αισιόδοξο μήνυμα σε όλους όσοι πιθανόν αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα λέγοντας πως «ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι που το να είσαι δυνατός είναι η μόνη σου επιλογή», σχολιάζοντας πως «η ζωή είναι πιο ωραία έξω παρά τις όποιες δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν».
