Κώστας Σαμαράς
«Καλωσήρθατε, στην μετά-αμερικανική Μέση Ανατολή», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Χάας, διπλωμάτης και πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσων, μέσω tweet του.
Ρεπορτάζ: Κίμων Χαραλάμπους
Οι New York Times λοιπόν συμφωνούν με τα άρθρα του el.gr, τα οποία αναφέρουν πως η αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συρία, ενδυναμώνει τον ρόλο της Ρωσίας.
Και όπως γνωρίζετε, οι κινήσεις στην πολιτική δεν γίνονται ποτέ τυχαία!
«Η Ρωσία επηρεάζει έντονα την εξωτερική πολιτική, το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της Συρίας», συνεχίζει το άρθρο των New York Times.
Τι θα γίνει με την Τουρκία;
Η Ρωσία, διεμήνυσε ξεκάθαρα πως οι δυνάμεις του (εχθρού των Τούρκων) Σύρου πρόεδρου Μπασάρ αλ Ασαντ θα πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο στα εδάφη της Βόρειας Συρίας από τα οποία πρόκειται να αρχίσουν να αποχωρούν οι Αμερικανοί, αν τελικά συμβεί αυτό.
Αυτά είναι κακά νέα για την Τουρκία, που ουσιαστικά, συνεχίζει να «πολεµά» κατά του Ασαντ στην Συρία, με σκοπό να εξολοθρεύσει τους Κούρδους που βρίσκονται εκεί, στηρίζοντας τις δυνάµεις των ισλαμιστών (κυρίως Αράβων και Τουρκµένων).
Αν τελικά αποχωρήσουν οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι θα ήθελαν την περιοχή να αναλάβουν οι σουνιτικές αντιπολιτευτικές δυνάμεις.
Τι θέλουν οι Κούρδοι;
Οι Κούρδοι της Βόρειας Συρίας (YPG, SDF) θέλουν περισσότερες αρμοδιότητες, με το βλέμμα σε αυτοδιοίκηση. Παραµένουν µια υπολογίσιµη και αξιόµαχη χερσαία δύναµη ακόµη και χωρίς την στήριξη των Αµερικανών.
Αυτή την στιγμή καλούνται να επιλέξουν: Άσαντ και Ρωσία ή Τουρκία και ισλαμιστές;
Η επιλογή δεν είναι και τόσο δύσκολη, ειδικά μάλιστα την ώρα που κυκλοφορούν φωτογραφίες Ρώσων στρατιωτών με διακριτικά του κουρδικού SDF. Η αποχώρηση των Αμερικανών »σπρώχνει» και τους Κούρδους στην αγκαλιά του Πούτιν.
Τι θέλει το Ιράν;
Το σιιτικό Ιράν, ανταγωνίζεται με τους Σουνίτες της Σαουδικής Αραβίας, αναφορικά με την επιρροή στην περιοχή. Ως εκ τούτου έχει αποστείλει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες να πολεμήσουν στα συριακά εδάφη.
Ταυτόχρονα, όπως τονίζει το άρθρο των New York Times, ανοικοδομεί σιιτικούς ναούς και ενδυναμώνει τις στρατεύματα των Σιιτών της περιοχής, με την ελπίδα να αποκτήσει το πλεονέκτημα ενάντια στο Ισραήλ.
Τι θέλει το Ισραήλ;
Έντονα κυκλοφορεί το σενάριο πως το Ιράν είναι σε θέση να συνεργαστεί με τους Σιίτες του Ιράκ, της Συρίας και του Λίβανου, σχηματίζοντας έναν ενωμένο μέτωπο ενάντια στο Ισραήλ. Μεγάλος στόχος η ενδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας στα υψίπεδα του Γκολάν, τα οποία προσάρτησε το Ισραήλ μετά τον πόλεμο του 1967.
Η ισραηλινή ηγεσία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν θα δείξει ανοχή στις απειλές της Συρίας, δείχνοντας και τις προθέσεις του την Τρίτη με μία σειρά εναέριων βομβαρδισμών κοντά στη Δαμασκό.
Οι Ρώσοι, οι οποίοι έχουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ, λόγω Εθνικής Δεξιάς (εμποδίζει την «λύση του Παλαιστινιακού στα πρότυπα του ΟΗΕ, τους έχουν επιτρέψει παρόμοιες επιχειρήσεις στο παρελθόν, προκειμένου να κρατώνται οι ισορροπίες.
Ωστόσο, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν, όπως στους βομβαρδισμούς της Τρίτης, το Κρεμλίνο αντέδρασε έντονα στους βομβαρδισμούς του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντας τους, εν προκειμένω, ως «έντονες παραβιάσεις» της συριακής ανεξαρτησίας.
Εν κατακλείδι:
Η Ρωσία αποκτά απόλυτο διαμεσολαβητικό ρόλο όχι μόνο για την Συρία αλλά και για τα Ιεροσόλυμα, τα οποία εποφθαλμιά η Νέα Τάξη (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, Βαθύ Κράτος ΗΠΑ κτλ.), ως πρωτεύουσα ενός παγκόσμιου κράτους (βλ. ΕΔΩ).
Με μία φράση:
Η Ρωσία γίνεται διαιτητής στην Μέση Ανατολή και όλοι θα ρωτάνε αυτήν.
Αντί επιλόγου, θέλετε ακόμη μία ΑΠΟΔΕΙΞΗ;
Αντιπροσωπεία από την Τουρκία πρόκειται να φθάσει στη Μόσχα στις 29 Δεκεμβρίου για να συζητήσει με τους Ρώσους αξιωματούχους την κατάσταση στη Συρία.
Αυτό συμβαίνει αμέσως μετά την ανακοίνωση ότι οι αμερικανικές δυνάμεις πρόκειται να εγκαταλείψουν την χώρα.
Όποιος σεβαστεί ο νέο status quo, υπάρχουν και τα όπλα. Τα βαριά όπλα…
