Κώστας Σαμαράς
Τελικά, έτρεξα στο σπίτι των γειτόνων μου και κάλεσα τους γονείς μου. Ήρθαν πολύ γρήγορα και με πήγαν στο νοσοκομείο. Μάθαμε, ότι είχα πάρει το λεγόμενο «χάπι της έκτρωσης». Όχι, δεν το είχα πάρει, μου το έδωσαν εν αγνοία μου τα πεθερικά μου. Ήταν πια πολύ αργά, είχα χάσει ήδη το μωρό μου.
Διέκοψα 5 εγκυμοσύνες για χάρη του φίλου μου και έχασα τη μήτρα μου
Παντρεύτηκα στα 22 μου, ζούμε σε χωριό. Μετά το γάμο, έπρεπε να κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού. Ήμουν ερωτευμένη με τον άντρα μου και ποτέ δεν το είδα σαν πρόβλημα.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, όταν μου απαγόρευσε να φοράω καθαρά ρούχα και να κάνω μπάνιο. Με παρουσίαζε παντού ως την υπηρέτρια του σπιτιού. Ενδιαφερόταν μόνο για το σεξ.
Τα πεθερικά μου άρχισαν να παραπονιούνται για μένα και δημιουργούσαν παρεξηγήσεις σε κάθε ευκαιρία. Δεν κατάφερα να σώσω τη σχέση μας. Ο σύζυγός μου άρχισε να κρατά αποστάσεις και κοιμόταν σε διαφορετικό δωμάτιο.
ΠΡΟΣΠΆΘΗΣΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΚΑΙ ΆΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΏ ΣΤΟΝ ΤΡΌΠΟ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΈΡΟΝΤΑΝ. ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΈΣ ΜΈΡΕΣ, ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΉΤΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΆ. ΈΜΕΙΝΑ ΈΓΚΥΟΣ. ΔΥΣΤΥΧΏΣ, ΌΤΑΝ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ ΜΟΥ, ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΧΆΡΗΚΕ. ΊΣΩΣ ΈΝΙΩΣΑΝ, ΌΤΙ ΈΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΥΠΗΡΈΤΡΙΑ.
Βασανίστηκα πολύ από τα πεθερικά μου. Μια μέρα, μου προσέφεραν λίγο φαγητό. Μία, που το έφαγα και μία, που ένιωσα έναν τρομερό πόνο στο στομάχι. Ούρλιαζα για ώρες και τους παρακαλούσα, να με πάνε στο νοσοκομείο. Κανείς δεν με άκουγε.
ΤΕΛΙΚΆ, ΈΤΡΕΞΑ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ ΤΩΝ ΓΕΙΤΌΝΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΆΛΕΣΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ. ΉΡΘΑΝ ΠΟΛΎ ΓΡΉΓΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΉΓΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ. ΜΆΘΑΜΕ, ΌΤΙ ΕΊΧΑ ΠΆΡΕΙ ΤΟ ΛΕΓΌΜΕΝΟ «ΧΆΠΙ ΤΗΣ ΈΚΤΡΩΣΗΣ». ΌΧΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΕΊΧΑ ΠΆΡΕΙ, ΜΟΥ ΤΟ ΈΔΩΣΑΝ ΕΝ ΑΓΝΟΊΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΆ ΜΟΥ. ΉΤΑΝ ΠΙΑ ΠΟΛΎ ΑΡΓΆ, ΕΊΧΑ ΧΆΣΕΙ ΉΔΗ ΤΟ ΜΩΡΌ ΜΟΥ.
Αρνήθηκα να γυρίσω σπίτι τους και έμεινα στους γονείς μου. Η οικογένειά μου φοβήθηκε, τί θα έλεγε ο κόσμος και με έστειλαν πίσω στο σπίτι του άντρα μου. Η απάντηση των πεθερικών; Σε θέλαμε μόνο για την προίκα. Αλλά, επειδή δεν τους δόθηκε τελικά τίποτα, προτίμησαν να με βρίζουν και να με βασανίζουν. Δεν είχα τίποτα περισσότερο να χάσω. Κατέθεσα αίτηση διαζυγίου και έφυγα από εκεί. Ο δικηγόρος μου με προέτρεψε και τους έκανα και μήνυση.
Τώρα μένω ξανά με τους γονείς μου και είμαι ευτυχισμένη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το μωράκι που έχασα άδικα αλλά παραλίγο με τον γάμο εκείνο να χάσω τη ζωή μου.
Πηνελόπη
