Είναι στιγμές που η σιωπή σε ακινητοποιεί. Η σκέψη μένει ασάλευτη. Το μυαλό δεν λειτουργεί. Είναι το δυσκολότερο πράγμα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, την απώλεια ενός παιδιού.
Ανείπωτη είναι η θλίψη που σκόρπισε στην πόλη του Άργους ο θάνατος της φοιτήτριας Κυριακής Κωτσογιάννη. Η Κυριακή μετά από ανεύρυσμα βρισκόταν από τον Νοέμβριο νοσηλευόμενη αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε στη μάχη που έδινε για την ζωή της.
Κορίτσι μου καλό ταξίδι. Αφήνεις πίσω τους γονείς, τον αδελφό σου, τους συγγενείς που μέσα από την τραγικότητα που βιώνουν, πρέπει να πολεμήσουν με τις ενάντιες δυνάμεις, να αντέξουν την απουσία και τον πόνο.
Πρέπει να βρουν τη δύναμη να πορευτούν όσο και αν ο άνθρωπος είναι αδύναμος μπροστά στο θάνατο, αφού τίποτα δεν μπορεί να τον βοηθήσει αποτελεσματικά να τον υπερβεί.