Κώστας Σαμαράς
Ο 7χρονος της ιστορίας μας συγκλονίζει με την ιστορία του. Ξέρει ότι δεν του μένει πολύς χρόνος ζωής μετά από ένα μεγάλο διάστημα με χημειοθεραπείες και με μια πραγματικά άνιση μάχη με τον καρκίνο και έχει καταλάβει τι θα συμβεί. Η τελευταία του επιθυμία ανατριχιάζει και η εξομολόγηση του ίδιου και του πατέρα του κάνει το γύρο του Διαδικτύου και συγκινεί όλους τους χρήστες.
Η συγκλονιστική ιστορία
Ένα επτάχρονο αγόpι το οποίο πάσχει από καρκίνο έχει ως τελευταία του επιθυμία να ταφεί μέσα στο φέρετρο που έχει ήδη κηδευτεί η μητέρα του, ώστε εκείνη να τον προσέχει στον παράδεισο.Πρόκειται για τον Filip Kwansy από το Essex ο οποίος νοσηλεύεται στο Great Ormond Street Children’s Hospital του Λονδίνου.
Η χημειοθεραπεία και η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων δεν κατάφεραν να τον βοηθήσουν στη μάχη που δίνει με τη λευχαιμία.
Ο καρκίνος εξαπλώνεται και το 7χρονο παιδί απευθύνει μια τελευταία έκκληση στο κοινό, να τον βοηθήσει να ικανοποιήσει την τελευταία του επιθυμία: Να ταφεί δίπλα στη μητέρα του, που πέθανε από καρκίνο όταν ο Filip ήταν δύο ετών.Ο 7χρονος είχε διαγνωστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο με λευχαιμία και από τότε μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία.
Ο πατέρας του, Piotr Kwansy προσπαθεί να συγκεντρώσει 6.500 λίρες, για να μπορέσει να προχωρήσει στην εκταφή της γυναίκας του Agnieszka και την ταφή της μαζί με τον Filip στην Πολωνία.
Η τελευταία επιθυμία του αγοριού
«Λέει πως είμαι ο άγγελός του, που τον προσέχει εδώ, και πως η μητέρα του θα τον φροντίζει όταν θα είναι στον παράδεισο» δηλώνει ο Ρiotr. «Δεν ξέρω πόσο καλά θυμάται τη μητέρα του καθώς ήταν τόσο μικρός όταν πέθανε, αλλά επισκέφθηκε τον τάφο της όταν ήταν αρκετά καλά για να μπορεί να της μιλήσει. Ο Filip θέλει να ταφεί με τη μητέρα του κι έτσι πρέπει να οργανώσουμε την εκταφή της και μετά την κηδεία του μαζί της. Θέλει να τον φροντίζει εκείνη. Εγώ θα μπορώ να πάρω μόνο τον Filip μαζί μου στην Πολωνία. Η θετή του μητέρα και τα αδέλφια του θα πρέπει να μείνουν στη Βρετανία, δεν έχω τα μέσα να πληρώσω για τη μετακίνηση όλων τους».
Όσο αφορά την εξέλιξη της ασθένειας του μικρού είπε:
«Χάσαμε κάθε ελπίδα στις αρχές Μαρτίου, όταν οι γιατροί μας είπαν πως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα παρά να ανακουφίσουν τον πόνο του» είπε συντετριμμένος ο πατέρας του, «μου ραγίζει την καρδιά να τον βλέπω.
Ξέρει πως πεθαίνει και πως κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτόν. Ξέρει πως δεν του μένει πολύς χρόνος. Κι εγώ το ξέρω».
