Πέγκυ Σκουλού
Εσύ αλήθεια πιστεύεις στο κάρμα; Κι όχι δεν εννοώ αυτές τις δηλώσεις του στιλ έκανες κακό στην προηγούμενη ζωή, θα γεννηθείς σκουλήκι στην επόμενη κι άλλες τέτοιες γεμάτες νόημα και χωρίς καμία βάση δηλώσεις.
Σου μιλάω για το γραμμένο σου ως άνθρωπος. Εδώ, τώρα, σε αυτή τη ζωή
Δεν ξέρω καν αν υπάρχει κι άλλη κι ούτε με ενδιαφέρει, για να σου πω την αλήθεια. Το «τώρα», αυτό με νοιάζει.
Ο όρος «κάρμα», λοιπόν προέρχεται από το «καρ» που σημαίνει το πράττειν και την κατάληξη «-μα» που σημαίνει το αποτέλεσμα. Δράση κι αντίδραση κοινώς. Με κάθε σου πράξη, λοιπόν, κινείς εσύ ο ίδιος τα νήματα της πορείας σου και πλάθεις εσύ ο ίδιος το πεπρωμένο σου.
Τίποτα δεν είναι προγραμματισμένο κι όλα περνούν απ’ τα χέρια σου. Διαλέγεις πόρτα, και αντικρίζεις το καινούριο σου τοπίο. Συνεχώς διαλέγεις πόρτες. Αυτό δε σταματάει ποτέ. Και συνεχώς καλείσαι να κάνεις επιλογές.
Κάθε μέρα που περνάει παίζει ρόλο. Κάθε επιλογή που κάνεις, κάθε σου συμπεριφορά αλλάζει όλη σου την πορεία. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό και πόση βαρύτητα έχει; Ας στο εξηγήσω λίγο καλύτερα, να είμαστε σίγουροι πως το εμπέδωσες. Έκανες καλό; Καλό θα λάβεις. Έκανες κακό; Μάντεψε τι έπεται στη συνέχεια.
Ας σου το γυρίσουμε τώρα στις σχέσεις γιατί αυτό μας καίει, ας το παραδεχτούμε. Έχεις την εντύπωση πως μένει κάτι ατιμώρητο; Ο καημένος ο Timberlake έχει βραχνιάσει να στο λέει. «What goes around comes around». Ό,τι δίνεις, παίρνεις, αγάπη. Τροχός είναι και γυρνάει. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η τάξη των πραγμάτων. Και το χαίρομαι όσο δε φαντάζεσαι.
Πολλοί κάνουν το λάθος και πιστεύουν πως σε μια σχέση που έχουν πληγωθεί, πρέπει απαραιτήτως να είναι κι εκείνοι οι τιμωροί του βασανιστή τους, με αποτέλεσμα όταν δεν το καταφέρνουν αυτό να λένε πως έφυγε ατιμώρητος. Αμ δε. Έχει και παρακάτω.
Δε χρειάζεται να τιμωρήσεις εσύ κανέναν για τίποτε. Ο δρόμος που βαδίζουν από μόνος του αρχίζει κι έχει λακκουβίτσες. Κι εκεί είναι που βλέπεις τους θύτες να γίνονται θύματα. Εκεί είναι που κλείνει κι ο κύκλος. Ο θύτης πλέον αντικρίζει κάθε του άσχημη πράξη. Μπορεί να μην έχει την ίδια μορφή. Μπορεί να έχει άλλη σύσταση. Μα εξακολουθεί να είναι η δική του τιμωρία. Το δικό του χρέος που καλείται να ξεχρεώσει.
Έτσι είναι η ζωή, μωρό μου. Όμορφοι μικροί κύκλοι. Στο τέλος της ημέρας σου σερβίρεται αυτό ακριβώς που σου αξίζει. Δε χρειάζεται να μαυρίζεις την ψυχή σου με άσχημες πράξεις κι εκδικητικές σκέψεις. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις στην πορεία σου είναι να φέρεσαι με καλοσύνη κι απλοχεριά. Όταν το κάνεις αυτό, όσο και να σε έχουν γρατζουνίσει, κάτσε αναπαυτικά στην πολυθρόνα σου, περιποιήσου τα γδαρσίματά σου κι απλά παρακολούθα το κάρμα να κάνει τη δουλειά του. Οι κύκλοι θα κλείνουν ένας-ένας κι όλα θα μπουν στη θέση τους.
Όσο για σένα που υπήρξες σωστός και φέρθηκες με ευγένεια, η επιβράβευση θα έρθει κι αυτή στην ώρα της. Μη βιάζεσαι. Ένα βήμα τη φορά. Και τότε θα είναι που θα συνειδητοποιήσεις πως άξιζε κι η παραμικρή γρατζουνιά.
Όλα λειτουργούν με ακρίβεια, σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Την κατάλληλη στιγμή, το κατάλληλο πιάτο. Απ’ το κάρμα με αγάπη.
