Πέγκυ Σκουλού
Αφού παντρεύτηκες ζήσε ως παντρεμένος. Το λέγω αυτό διότι παρατηρείται το φαινόμενο, κάποιοι χριστιανοί που επέλεξαν τον έγγαμο βίο μετά από μερικά χρόνια να ξυπνά μέσα τους ένας «θείος ζήλος» ο οποίος γεννά λογισμούς και συμπεριφορές που τους απομακρύνουν από τα συζυγικά τους καθήκοντα. Ενώ δηλαδή είναι παντρεμένοι, ίσως έχουνε και παιδιά θεωρούν ότι ήρθε καιρός να ζήσουν ως μοναχοί. Και δυστυχως αυτό το παίρνουν απόφαση μόνοι τους, χωρίς την συγκατάθεση των συζύγων τους.
Η άσκηση μέσα στον γάμο είναι φυσικά απαραίτητη, διότι αλλιώς ο γάμος δεν θα εξυπηρετεί τον σκοπό του που είναι η συνοδοιπορία του ανδρός και της γυναικός προς την θέωση. Όμως είναι άλλο το ασκητικό φρόνημα μέσα στο γάμο και άλλο ακραίες καταστάσεις μίμησης μοναχικής ζωής. Δεν είσαι μοναχός άνθρωπε, παντρεμένος είσαι!
Φτάνουν κάποιοι εξ αυτών να απαξιώνουν την βόλτα με τον/την σύζηγο τους ως κάτι το μη πνευματικό! Ή να αποφασίζουν από μόνοι τους την αποχή από την συζυγική κλίνη! Όσο πνευματικό είναι να κάνουμε τον κανόνα μας (την καθημερινή προσευχή μας) άλλο τόσο πνευματικό είναι να βγεις μια βόλτα με τον/την σύζυγό σου, να δείτε μια ταινία μαζί, να πάτε σε μια ταβέρνα.
Όσο πνευματικό είναι να τρέχουμε στα μοναστήρια, άλλο τόσο πνευματικό είναι να χαϊδέψουμε το πρόσωπο του συζύγου που έρχεται κουρασμένος από την δουλειά, να πούμε ένα καλό λόγο στην σύζυγο για το φαγητό που μαγείρεψε.
Δυστυχώς υπάρχει ένας λογισμός ότι εάν είσαι άνθρωπος του Θεού δεν θα πρέπει να κοιτάς την εξωτερική σου εμφάνιση. Αυτό όμως είναι εν μέρη σωστό. Εάν είσαι μοναχός, ερημίτης, μπορεί να ισχύει το παραπάνω. Ακόμα όμως και μοναχός να είσαι σε κοινόβιο μοναστήρι καλείσαι να είσαι ευπρεπισμένος, να κάνεις μπάνιο (να μην βρωμάς)· υπήρχανε πατέρες που δεν έκαναν μπάνιο όμως τρώγανε ένα παξιμάδι ανα δύο ημέρες, μερικοί τρώνε κανονικά αλλά δεν κάνουνε μπάνιο με αποτέλεσμα η παρουσία τους –λόγο της αδιακρισίας τους- να γίνεται αφόρητη.
Εάν λοιπόν αυτά ισχύουν για μοναχούς πόσο μάλλον για ανθρώπους που ζούνε μέσα στον κόσμο και είναι και παντρεμένοι. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει για την γυναίκα ότι θα πρέπει να καλοπίζεται ώστε να είναι ποθητή στον άνδρα της (όχι για να σκανδαλίζει άλλους), και για τον άνδρα να προσέχει την εμφάνισή του για να αρέσει στην γυναίκα του. Βλέπουμε λοιπόν πόση διάκριση έχουν οι Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησία μας σ’αυτά τα θέματα.
Είναι ΜΗ πνευματικό να αφήνουν οι σύζυγοι την εξωτερική τους εμφάνιση για λόγους «πνευματικούς». Ο άλλος άνθρωπος σε παντρεύτηκε, σε θέλει άνδρα της, σε θέλει γυναίκα του, δεν επέλεξε να ζήσει μαζί σου ως συνμμοναστής σου! Σε παντρεύτηκε 70 κιλά όχι 120! Μην τα θεωρείτε αυτά μικρά.
Από την στάση σας σε αυτά φαίνεται και η πνευματική σας κατάσταση. Όταν ο άλλος λέει ότι αγαπά την γυναίκα του και από τότε που παντρεύτηκε έχει βάλει 50 κιλά δείχνει ότι η αγάπη του αυτή έχει μετατραπεί σε ένα βόλεμα. Βολεύτηκε και το έριξε στο φαΐ. Όταν τον αγαπάς τον άλλον, τα προσέχεις όλα, ακόμα και τα κιλά σου.
Η Σωτηρία σου λοιπόν δεν εξαρτάται από πόσα μοναστήρια επισκέφθηκες ή πόση ώρα κάνεις προσευχή. Η Σωτηρία σου έρχεται μέσα από τον/την σύζυγό σου, μέσα από τα συζυγικά σου καθήκοντα, μέσα από την οικογένειά σου, μέσα από την έγγαμη ζωή σου.
Θα πρέπει να το καλατάβετε όλοι οι έγγαμοι ότι φυσικά και παραδείγματα για εσάς είναι οι μοναχοί όπως παραδείγματα των μοναχών είναι οι άγγελοι. Όμως όπως οι μοναχοί δεν μπορούν να πάνε σε μια ταράτσα και να πετάξουν όπως μπορούν οι άγγελοι έτσι και εσείς οι έγγαμοι μην κάνετε πράγματα που είναι καθαρά μόνο για τους μοναχούς, όπως η παρθενία, ή η ακτημοσύνη, ή ο εγκλεισμός.
Το πνεύμα των μοναχών να πάρετε που είναι το πνεύμα της υπακοής, της συγχώρεσης, της ταπείνωσης, της αγάπης. Έγγαμοι, οι οποίοι αφού γεύτηκαν τις χαρές του γάμου τους (όταν ήταν νέοι) και ξαφνικά (αφού πέρασαν τα χρόνια) ξύπνησε μέσα τους ο μοναχός ή η μοναχή ΔΕΝ πράττουν καλώς. Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος μοναχός έλεγε: Και γω βαρέθηκε τόσα χρόνια μέσα στο ράσο, να παντρευτώ και μετά ίσως ξαναγυρίσω!!! Θα κατακρίνατε την συμπεριφορά του και δικαιολογημένα. Το ίδιο ισχύει και για τους έγγαμους που από μόνοι τους αποφασίζουν να ζήσουν πλέον ως μοναχοί.
Καλές είναι και οι προσευχές αλλά πνευματικό είναι και να πλένετε και κανένα πιάτο, καλή είναι η μελέτη του Θείου λόγου αλλά πνευματικό είναι και ένα ταξιδάκι με τον/την σύζυγο, καλές και ευλογημένες είναι οι επισκέψεις σε μοναστήρια αλλά ωφέλιμο είναι να οργανώσετε και ένα ρομαντικό δείπνο για το ταίρι σας.
Αφού παντρεύτηκες, ζήσε ως παντρεμένος με υπακοή, έτσι θα σωθείς.
Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος
