Πήρε το Όσκαρ χωρίς δεύτερη κουβέντα: Το Ertflix ανέβασε την ταινία που για 127 λεπτά δεν θα σε αφήσει να αλλάξεις κανάλι
Εξαιρετικά ατμοσφαιρική και φουλ ενδιαφέρουσα
Να συμφωνήσουμε εξ αρχής πως δεν υπάρχει… νοήμων άνθρωπος που δεν θα υποκλιθεί στην ομορφιά της Αντζελίνα Τζολί. Να πούμε επίσης πως αυτό, όσο ευλογία κι αν είναι, της έχει κοστίσει μια κάποια υποτίμηση ως προς το ερμηνευτικό της ταλέντο. Μια ματιά στο Girl, Interrupted (Το Κορίτσι που Άφησα Πίσω), στο Ertflix το βρίσκουμε αυτόν τον καιρό, αρκεί και με το παραπάνω για να σβήσει τις όποιες κουβέντες περί (έλλειψης) ταλέντου.
Η ταινία, παραγωγής 1999, είναι 100% Τζολί. Ναι, δεν είναι η πρωταγωνίστρια, ο ρόλος αυτός πάει στην Γουινόνα Ράιντερ. Η οποία, μην παρεξηγηθούμε, είναι πολύ καλή, αλλά… άτυχη στη σύγκριση με την Τζολί που θαρρείς γεννήθηκε για να παίξει την κοινωνιοπαθή Λίσα – κάποιοι είπαν πως ήταν τόσο καλή επειδή έβαλε και στοιχεία του εαυτού της, από την προσωπική της δηλαδή ζωή και πιο συγκεκριμένα την όντως «παλαβή» περίοδο της εφηβείας της.
Το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου ήταν η δίκαιη ανταμοιβή για την Αντζελίνα Τζολί που από τότε δεν μας έχει χαρίσει κάτι ανάλογο πάντως ερμηνευτικά, για να τα λέμε όλα. Ίσως τώρα, που παίζει τη Μαρία Κάλλας. Θα περιμένουμε να δούμε για να πούμε.
Για να επιστρέψουμε στα του Girl, Interrupted, έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που καταφέρνει να μιλήσει με επιτυχία και ειλικρίνεια για ένα πολύ δύσκολο θέμα όπως είναι οι ψυχικές ασθένειες. Πρέπει να παραδεχτούμε πως το σενάριο έχει κάποια τρωτά σημεία ή πως ανά στιγμές είναι επιτηδευμένα μελό ή ακόμα και επιφανειακό.
Αλλά σε γενικές γραμμές είναι μια ταινία που σε κάνει δικό της με την ατμόσφαιρά της, το ύφος της και την πλοκή της. Κάποιοι λένε πως είναι πολύ «γυναικεία», αλλά θα διαφωνήσουμε, καθώς το μήνυμα και το στιλ της απευθύνονται σε όλους. Αρκεί να θέλουν να ακούσουν, να καταλάβουν.
Και ποια είναι η υπόθεση της ταινίας που βρίσκουμε αυτήν την εποχή και ως τις 24 του προσεχούς Νοεμβρίου στην πλατφόρμα του Ertflix; Η επίσημη σύνοψη του story, που πρέπει να πούμε πως βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, αναφέρει τα εξής:
«Βρισκόμαστε στο 1967 και η 17χρονη Σουζάνα Κέιζεν είναι σαν πολλούς εφήβους: μπερδεμένη, ανασφαλής, παλεύει να κατανοήσει τον κόσμο που αλλάζει ραγδαία γύρω της. Ο ψυχίατρος με τον οποίο συναντιέται, ωστόσο, δίνει σε αυτή τη συμπεριφορά ένα όνομα, Διαταραχή Οριακής Προσωπικότητας, και τη στέλνει στο νοσοκομείο Κλέμορ.
Εκεί, η Σουζάνα εντάσσεται σε έναν κόσμο εκκεντρικών νεαρών γυναικών, μεταξύ των οποίων η γοητευτική κοινωνιοπαθής Λίσα, το κακομαθημένο «κορίτσι του μπαμπά» Ντέιζι και η Πόλι, θύμα εγκαυμάτων. Καθοδηγούμενη από τη νοσοκόμα του θαλάμου Βάλερι και την επικεφαλής ψυχίατρο του νοσοκομείου, Δρ.Γουίκ, η Σουζάνα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στον κόσμο εκείνων που ανήκουν στο εσωτερικό του ιδρύματος και στον συχνά δύσκολο κόσμο της πραγματικότητας έξω από αυτό».
Για τα υπόλοιπα πατάμε play στο Ertflix και ετοιμαζόμαστε για κάτι παραπάνω από 2 ώρες (127 λεπτά για την ακρίβεια) εξαιρετικά ευχάριστης κινηματογραφικής παρέας. Με την Αντζελίνα Τζολί στα καλύτερα της.
Θα με βρεις χωμένη σε παλιές αστυνομικές και ιατροδικαστικές υποθέσεις, κοινώς... όπου υπάρχει έγκλημα! Αν δεν ήμουν η χείριστη όλων στις φυσικοχημείες, σήμερα θα ήμουν ιατροδικαστής. Χαρά του συναδέλφου δε με λες, αλλά έμαθαν να με ανέχονται... Nobody's perfect.