Κώστας Σαμαράς
Ο σύζυγός μου, ο Κλαρκ, νόμιζε ότι θα μπορούσε να ξεπεράσει τον Άγιο Βασίλη με τα «λαμπρά» σχέδιά του για τα ταξίδια των διακοπών.
Άνοιξε εισιτήρια πρώτης θέσης για τον ίδιο και τη μητέρα του, αφήνοντάς με εμένα στην οικονομική θέση με τα δύο μας παιδιά.
Ήταν η τέλεια συνταγή για χάος—και εκδίκηση.
Ας συστηθώ: Είμαι η Σόφι, μια μαμά, πολυεργαλείο και, προφανώς, το μόνο ενήλικο άτομο σε αυτή την οικογένεια που έχει αίσθηση του δικαίου.
Ο Κλαρκ; Λοιπόν, είναι ένας εργαλιομανής με ταλέντο να παίρνει εγωιστικές αποφάσεις που τις περνάει για πρακτικές.
Η τελευταία του κίνηση;
Μια έκπληξη πρώτης θέσης για τον ίδιο και τη μητέρα του, τη Νάντια. Να πώς έγινε αυτό.
Η Μεγάλη Αποκάλυψη
Άρχισε αθώα.
Πηγαίναμε να επισκεφτούμε την οικογένειά του για τις γιορτές, ένα ταξίδι που ελπίζαμε να φέρει κάποιες πολυπόθητες στιγμές συνδετικότητας.
Ο Κλαρκ προσφέρθηκε να κλείσει τα εισιτήρια, και εγώ ναΐβα σκέφτηκα: «Πόσο ευγενικό!» Αρχάριο λάθος.
Στο αεροδρόμιο, με ένα μικρό παιδί και την τσάντα της πάνας, ρώτησα, «Κλαρκ, πού είναι οι θέσεις μας;»
Δεν κοίταξε καν από το τηλέφωνό του.
«Ω, για αυτό…» μουρμούρισε, με το εκείνο το ντροπαλό χαμόγελο που έχω μάθει να μισώ.
Αποδείχτηκε ότι είχε «αναβαθμίσει» τον εαυτό του και τη Νάντια στην πρώτη θέση, αφήνοντάς με να τα βγάλω πέρα μόνη μου με τα δύο παιδιά στην οικονομική θέση.
Η αιτιολογία του; «Η μαμά αγχώνεται σε μακρινές πτήσεις, και πρέπει να ξεκουραστώ.»
Ξεκούραση; Εγώ δεν είχα ξεκουραστεί από τότε που γεννήθηκε το πρώτο μας παιδί.
Ο Σχεδιασμός Παίρνει Σχήμα
Βλέποντας τον και τη Νάντια να πηγαίνουν στην αίθουσα της πρώτης θέσης, ενώ εγώ πάλευα με τις τσάντες και τα ανήσυχα παιδιά, άναψε μια φωτιά μέσα μου.
Μπορεί να ήμουν στην οικονομική θέση, αλλά δεν θα άφηνα τον Κλαρκ να περάσει αυτή την πτήση χωρίς συνέπειες.
Καθώς περνούσαμε από τον έλεγχο ασφαλείας, «κατά λάθος» τράβηξα τη πορτοφόλι του από την τσάντα του και το έβαλα στην δική μου.
Δεν κατάλαβε τίποτα.
Με αυτή την κίνηση εξουσίας, μπήκα στο αεροπλάνο, έτοιμη για κάποιο αεροπορικό κάρμα.
Δράμα Πρώτης Θέσης
Μόλις απογειωθήκαμε, τα παιδιά τελικά κοιμήθηκαν, αφήνοντάς με ελεύθερη να επικεντρωθώ στο μικρό μου αριστούργημα.
Από την οικονομική μου θέση, παρακολούθησα τον Κλαρκ να αναπαύεται, πίνοντας σαμπάνια και παραγγέλνοντας από το γκουρμέ μενού.
Ήξερα ότι ήταν θέμα χρόνου μέχρι να γίνει πρόβλημα η απουσία του πορτοφολιού του.
Όπως αναμενόταν, περίπου στη μέση της πτήσης, μια αεροσυνοδός πλησίασε τον Κλαρκ για να πληρώσει.
Η αλαζονική του συμπεριφορά εξατμίστηκε καθώς άρχισε να ψάχνει πανικόβλητος τις τσέπες του.
Το να τον παρακολουθώ από τη θέση μου ήταν καλύτερο και από κάθε ταινία εν πτήσει.
Όταν τελικά γύρισε πίσω στην οικονομική θέση, ψιθύρισε αγωνιωδώς, «Σόφι, έχασα το πορτοφόλι μου.
Έχεις καθόλου μετρητά;»
Προσποιήθηκα την ανησυχία. «Ω, όχι, αγάπη! Τι συνέβη; Πόσα χρειάζεσαι;»
«Περίπου 1500 δολάρια», μουρμούρισε.
Άνοιξα τα μάτια μου. «Για τι; Αγόρασες το αεροπλάνο;»
Μου έριξε μια απεγνωσμένη ματιά. «Σε παρακαλώ, Σόφι.»
Του έδωσα 200 δολάρια με ένα γλυκό χαμόγελο. «Αυτό είναι ό,τι έχω. Ίσως η μαμά σου να μπορέσει να βοηθήσει;»
Το χρώμα εξαφανίστηκε από το πρόσωπό του. Να ζητήσει χρήματα από τη Νάντια; Ανεκτίμητο.
Ο Θρίαμβος Της Οικονομικής Θέσης
Το υπόλοιπο της πτήσης ήταν απόλαυση—τουλάχιστον για μένα.
Ο Κλαρκ μουρμούριζε στην πρώτη θέση, τα όνειρά του για σαμπάνια προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα.
Η Νάντια δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένη, του έριχνε βέλη με τα μάτια γιατί την έμπλεξε στο χάος.
Εγώ, εν τω μεταξύ, έτρωγα δωρεάν κουλουράκια, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή.
Το Τελικό Χτύπημα
Όταν προσγειωθήκαμε, ο Κλαρκ προσπάθησε για τελευταία φορά να ανακτήσει το πορτοφόλι του.
«Σόφι, είσαι σίγουρη ότι δεν το είδες;»
Του έδωσα το πιο αθώο μου χαμόγελο. «Καθόλου, αγάπη. Ίσως είναι στο σπίτι.»
Το να τον βλέπω να βράζει από απογοήτευση ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Στο αεροδρόμιο, έσφιξα την τσάντα μου, το πορτοφόλι του ασφαλές μέσα, και σκέφτηκα για το τι θα κάνω για τον εαυτό μου πριν το επιστρέψω.
Ίσως μια μέρα στο σπα; Τελικά το άξιζα.
Το Ηθικό Δίδαγμα
Ο Κλαρκ έμαθε ένα πολύτιμο μάθημα σε αυτή την πτήση: όταν προσπαθείς να αναβαθμιστείς και να αφήσεις την οικογένειά σου πίσω, μπορεί να βρεις τον εαυτό σου αναγκασμένο να παραμείνει καθηλωμένος με περισσότερους από έναν τρόπους.
Όσο για μένα; Ας πούμε απλά ότι την επόμενη φορά θα κλείσω εγώ τα εισιτήρια.
Καλές γιορτές, και θυμηθείτε—η εκδίκηση είναι γλυκιά, αλλά το κάρμα εν πτήσει είναι ακόμη γλυκύτερο.
