Κώστας Σαμαράς
– Πάρτε το! – ο γαμπρός μου πέταξε τον φάκελο με τα χρήματα στο πάτωμα. – Δεν χρειάζομαι τις ελεημοσύνες σας!
Εγώ προσπάθησα να κάνω ό,τι μπορούσα για την κόρη μου και τον γαμπρό μου. Ήθελα να τους υποστηρίξω, να βοηθήσω μια νεαρή οικογένεια 😢 Αλλά τελικά, κι εγώ κατέληξα να είμαι η ένοχη. Ο γαμπρός μου είπε ότι δεν υπάρχει χώρος για μένα στο γιορτινό τραπέζι τους και ότι γενικά μου απαγορεύει να έχω επαφή με τα εγγόνια μου. Αλλά γιατί με αντιμετώπισαν έτσι;
Διηγούμαι την δύσκολη ιστορία μου στο πρώτο σχόλιο👇👇
Όταν η κόρη μου γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, ήταν γεμάτοι όνειρα και ελπίδες. Φαινόταν ότι όλα θα μπορούσαν να εξελιχθούν τέλεια.
Αλλά, δυστυχώς, η πραγματικότητα αποδείχθηκε πολύ πιο σκληρή. Αντιμετώπισαν δυσκολίες που μερικές φορές φαίνονταν αξεπέραστες. Δεν είχαν δικό τους σπίτι και το ενοικιαζόμενο διαμέρισμα φαινόταν απλά σαν ένας προσωρινός καταφύγιο.
Η κόρη μου πήγε σε άδεια μητρότητας, και το μόνο εισόδημα προερχόταν από τον γαμπρό μου. Συχνά έπρεπε να δουλεύει υπερωρίες.
Είδα πώς έσφιγγε τα δόντια από την κούραση, ενώ έκρυβε τις ανησυχίες και τις αγωνίες του από τη σύζυγό του. Η προσπάθειά τους να τα βγάλουν πέρα με τις δυσκολίες με συγκίνησε βαθιά, και εγώ προσπαθούσα να τους υποστηρίξω με όποιον τρόπο μπορούσα.
Τα μικρά πράγματα που έφερνα – τρόφιμα, ζεστά ρούχα για την εγγονή μου – ήταν ο τρόπος μου να εκφράσω αγάπη και φροντίδα.
Όταν γεννήθηκε η πρώτη εγγονή μου, αποφάσισα να κάνω κάτι περισσότερο. Ένα νέο σετ ρούχων για το μωρό, καρότσι, κούνια – όλα όσα χρειάζονταν για την άνεση.
Και τα χρήματα που άφησα πάνω στο τραπέζι δεν ήταν από τσιγκουνιά, αλλά από την επιθυμία να τους βοηθήσω και να τους δώσω την ευκαιρία να εξοικονομήσουν για το μέλλον.
Περίμενα ευγνωμοσύνη, αλλά αντ’ αυτού συνάντησα θυμό.
Την επόμενη μέρα, ο γαμπρός μου ήρθε σε μένα θυμωμένος.
– Πάρτε το! – πέταξε τον φάκελο στο πάτωμα. – Δεν χρειάζομαι τις ελεημοσύνες σας!
– Τι συνέβη; Τι έγινε;
– Θέλετε να με εξευτελίσετε με αυτά τα χρήματα; Να δείξετε ότι είμαι ανίκανος να συντηρήσω την οικογένειά μου;
– Απλά ήθελα να βοηθήσω. Αυτό είναι από καρδιάς… για το μωρό.
– Και τώρα; Θέλετε να μεταφέρετε τα χρήματα μαζί σας; Είναι ευχάριστο να ταπεινώνετε τον γαμπρό; Η γυναίκα μου δεν θα μιλήσει ξανά μαζί σας και δεν θα δείτε ποτέ ξανά την εγγονή σας.
Έμεινα άναυδη, χωρίς να ξέρω τι να του απαντήσω.
Ίσως απλά δεν μπορούσε να δεχτεί ότι κάποιος ήθελε να τον βοηθήσει χωρίς ταπείνωση, αλλά μόνο από αγάπη.
Τώρα, με τη θυγατέρα μου και πάλι έγκυο, δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ.
