Κώστας Σαμαράς
Μια γιορτή γεμάτη συγκίνηση: Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η Φίνος Φιλμ βράβευσαν ηθοποιούς του παλιού ελληνικού σινεμά
Γιώργος Κωνσταντίνου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Άννα Φόνσου, Αιμιλία Υψηλάντη, Βασίλης Καΐλας, Χλόη Λιάσκου, Μπέτυ Λιβανού, Σωτήρης Τζεβελέκος. «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα», όπως είπε ο Στάθης Καμβασινός από τη Φίνος.
Ο Δημήτρης Καλλιβωκάς είναι γεννημένος στις 30 Ιουλίου 1930
Την απονομή των βραβείων ανέλαβαν οι Άκης Σακελλαρίου (πρόεδρος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ), Ιεροκλής Μιχαηλίδης (συντονιστής της βραδιάς), Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Κάτια Γκουλιώνη και Σπύρος Παπαδόπουλος, οι οποίοι μίλησαν με βαθιά συγκίνηση για τους καλλιτέχνες που υπήρξαν τα ινδάλματά τους και τους οδήγησαν στο επάγγελμα του ηθοποιού.
Η ατμόσφαιρα ξεχείλιζε από αγάπη, ευγνωμοσύνη και ατάκες-σταθμούς. Ο Στάθης Καμβασινός από τη Φίνος Φιλμ για να περιγράψει τη βραδιά χρησιμοποίησε τη θρυλική ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα», ενώ στη συνέχεια, δανειζόμενος τη γνωστή φράση του Ανδρέα Παπανδρέου σημείωσε πως «σήμερα έχουμε ραντεβού με την ιστορία».
Το κοινό που γέμισε την αίθουσα, καλωσόρισε ο ‘Ακης Σακελλαρίου, αποκαλύπτοντας ότι συζήτησε την ιδέα του για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης στο σπίτι του Σπύρου Παπαδόπουλου, σε μια παρέα ανθρώπων που αγαπούν τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και ξέρουν όλες τις ελληνικές ταινίες σχεδόν απ’ έξω. «Αυτές οι ταινίες είναι για μας μαθήματα υποκριτικής. Τις βλέπουμε και τις ξαναβλέπουμε, γιατί οι σκηνές τους είναι αριστουργήματα. Τις μελετάμε, αλλά συχνά δεν μπορούμε να τις φτάσουμε», συμπλήρωσε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.
Πριν από την εκδήλωση βράβευσης, προβλήθηκε ένα μαγνητοσκοπημένο αφιέρωμα με αξέχαστες κινηματογραφικές στιγμές των οκτώ, αλλά και αρκετών άλλων εμβληματικών ηθοποιών της δεκαετίας του 1960, οι οποίοι μοιράστηκαν με το κοινό αναμνήσεις και ιστορίες για τη συναρπαστική πορεία τους, αλλά και για τις αθέατες -ευχάριστες και δυσάρεστες- πλευρές της καλλιτεχνικής τους ζωής. Στο τέλος, όλοι τους έδωσαν τη συμβουλή τους στους νέους που ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τον κινηματογράφο.
Οι ατάκες, οι συγκινήσεις και οι εξομολογήσεις των πρωταγωνιστών
Η Χλόη Λιάσκου υπενθύμισε ότι «μπορεί να μεγαλώσαμε, αλλά μέσα μας μένουμε πάντα παιδιά», ενώ ο Δημήτρης Καλλιβωκάς μίλησε για τις πρώτες του ταινίες, στις οποίες συμμετείχε κρυφά, με το θέατρο να παραμένει η μεγάλη του αγάπη.
Η Μπέτυ Λιβανού αφιέρωσε το βραβείο της «στον άνθρωπο που βοήθησε να γίνει αυτό που είναι σήμερα, τον Γιώργο Πανουσόπουλο».
Ο Σωτήρης Τζεβελέκος, συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο που του απένειμε το βραβείο, λέγοντας πως είναι δική του τιμή να το παραλαμβάνω από αυτόν τον ταλαντούχο ηθοποιό. «Οι σπουδαίοι πάντα προχωρούν», τόνισε.
Με αέρα σταρ, η ‘Αννα Φόνσου ανέβηκε στη σκηνή λέγοντας με χιούμορ πως χαίρεται που την αναγνωρίζουν στον δρόμο και της λένε «πόσο όμορφη είστε, κυρία Καλουτά», προκαλώντας γέλια στο κοινό.
Η Αιμιλία Υψηλάντη, από την πλευρά της, χαρακτήρισε τη βράβευση «καίριας σημασίας», σημειώνοντας ότι έρχεται να «επουλώσει μια πληγή» που άνοιξε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν ο κινηματογραφικός κόσμος βρέθηκε διχασμένος και «αρνήθηκε τον μισό του εαυτό».
Ο Βασίλης Καΐλας, το πιο αναγνωρίσιμο παιδί του ελληνικού κινηματογράφου, ευχήθηκε «στις επόμενες βραβεύσεις να υπάρχουν άνθρωποι με σάρκα και οστά που τίμησαν και τιμούν το ελληνικό σινεμά και όχι κατασκευάσματα της τεχνητής νοημοσύνης».
Τέλος, ο Γιώργος Κωνσταντίνου μίλησε για την «τυποποίηση» των ηθοποιών, φέρνοντας ως παραδείγματα τον Θανάση Βέγγο και τον Κώστα Χατζηχρήστο, που ταυτίστηκαν με συγκεκριμένους ρόλους. Ο ίδιος, παρότι ο Κώστας Βουτσάς τον είχε συμβουλέψει να καθιερωθεί σε έναν τύπο χαρακτήρα, επέλεξε να υποδύεται διαφορετικούς ρόλους, επιλογή που αρχικά του στοίχισε επαγγελματικά, αλλά χρόνια αργότερα τον δικαίωσε, καθώς οι ταινίες του παραμένουν αγαπημένες και προβάλλονται αδιάκοπα.
Η μεγάλη αυτή γιορτή αποτέλεσε μια ακόμη ένδειξη της γόνιμης συνεργασίας ανάμεσα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και τη Φίνος Φιλμ, την ιστορική εταιρεία που καθόρισε μια ολόκληρη εποχή και ανέδειξε τους καλλιτέχνες που τιμήθηκαν αυτή τη βραδιά.
