Κώστας Σαμαράς
Εδώ στο newsthessaloniki.gr μας αρέσει να ψάχνουμε και να βρίσκουμε αληθινές ιστορίες, συγκινητικές αλλά και όπου θα έχουν έναν αντίκτυπο σε ανθρώπους που δεν σέβονται τους ανθρώπους!
Διαβάζοντας την ιστορία της Alice-Ann Meyer και για τον γιο της Jameson, ξέραμε ότι έπρεπε να μάθετε και εσείς για αυτή!
Ο Jameson γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 2012 με σύνδρομο κρανιοσυνόστωσης, μια κατάσταση που αλλάζει τη δομή των οστών του κρανίου ενός βρέφους. Ως αποτέλεσμα αυτού του συνδρόμου είναι η εμφάνιση του παιδιού, που το κάνει από τα άλλα παιδιά.
Το μήνυμα της μητέρας του, Alice-Ann Meyer δεν απευθύνεται μόνο στο παιδί της, αλλά σε όλα τα παιδιά που κάποια στιγμή έπεσαν θύματα ρατσισμού και bulling εξαιτίας της τητάς τους! Διαβάστε παρακάτω το γράμμα της που ανάρτησε στο blog της και σκεφτείτε.
«Είχαμε κάποιες συναντήσεις πρόσφατα με τον σύζυγό μου, που με ενέπνευσαν να γράψω αυτό το post. Αυτό είναι κάτι που ελπίζω ότι όλοι θα διαβάσουν και θα μοιραστούν. Αυτό είναι ένα μήνυμα που δεν αφορά μόνο τον Jameson, αλλά και όλα τα παιδιά που γίνονται περίγελος επειδή ξεχωρίζουν και επειδή είναι διαφορετικά από τους υπόλοιπους και είμαι αρκετά σίγουρη ότι και οι γονείς τους αισθάνονται το ίδιο που αισθάνομαι και εγώ.
Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν έχω τίποτα εναντίον αυτών των παιδιών ή των γονιών τους. Φαντάζομαι ότι μπορεί να έρχεστε σε δύσκολη θέση, όταν το παιδί σας κοροϊδεύει ένα άλλο παιδί. Όμως, την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι αντίστοιχο, ελπίζω ότι σαν γονείς θα κάνετε, πολλά περισσότερα. Θα έβγαινα ψέφτρα, αν έλεγα ότι δεν με πονάει να ακούω τα άλλα παιδιά να χλευάζουν το δικό μου. Με πονάει να βλέπω ότι το παιδί μου είναι ο λόγος που κάνει τους άλλους να γελάνε μαζί τους και με πονάει γιατί ξέρω πώς αυτό θα συμβαίνει και για το υπόλοιπο της ζωή του.
Μέχρι τώρα ίσως να αναρωτιέστε τι μπορεί να συνέβη και με έκανε να γράψω αυτά τα λόγια. Τίποτα δεν έχει συμβεί που να μην έχει ξανασυμβεί και δυστυχώς αυτό θα συμβεί ξανά. Όμως, για κάποιο λόγο, την τελευταία εβδομάδα έχει παραγίνει το κακό.
Πρόσφατα μετακομίσαμε σε μια νέα πόλη και πήγαμε στο σχολείο του μεγαλύτερου γιου μας όπου είχαμε συνάντηση όλοι οι γονείς για να γνωρίσουμε τον χώρο και τους δασκάλους. Όλοι ήταν μαζεμένοι στην καφετέρια, το ίδιο θα κάναμε και εμείς. Διασχίζαμε το διάδρομο και κάποια στιγμή ένα αγόρι, σκούντηξε την μαμά του και γέλασε. Δεν δώσαμε σημασία και κάτσαμε σε ένα από τα τραπέζια. Λίγο μετά ήρθαν και κάθισαν απέναντί μας δύο μικρά κορίτσια με τη μητέρα τους. Ένα μικρό κορίτσι μας κοίταζε επίμονα, γύρισε στη μητέρα της και της είπε “Είναι τρομακτικός”, δείχνοντας τον Jameson. Η μητέρα της της είπε ότι δεν ήταν ευγενικό αυτό που είπε και γύρισαν την πλάτη.
Ως μητέρα ενός παιδιού που έχει διαφορετική εμφάνιση από την δική σας, σας κάνω έκλυση:
Εάν είστε ο γονιός ενός παιδιού που θα σας πει ότι κάποιο άλλο παιδί είναι τρομακτικό ή αστείο, μην το προσπεράσετε λέγοντας απλά “Δεν είναι ευγενικό αυτό που είπες”. Ναι, σίγουρα δεν είναι ευγενικό αλλά την επόμενη φορά που θα σας αναφέρει κάτι τέτοιο είναι πολύ καλύτερο να πείτε, “Είμαι βέβαιη ότι είναι ένα πολύ καλό αγόρι, πάμε να τον γνωρίσουμε”. Και ελάτε να σας γνωρίσουμε. Σας διαβεβαιώνω, πώς δεν δαγκώνει! Το παιδί μου είναι ακριβώς όπως το δικό σας, είναι γλυκό, τρυφερό και έχει έντονα ξεσπάσματα όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Όσο για εμένα; Είμαι ένας γονιός όπως εσείς.
Σε όλους τους γονείς και τα παιδιά που το κάνουν ήδη αυτό, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ! Από τα βάθη της καρδιάς μου, σας ευχαριστώ. Μπορώ να σας πω ειλικρινά ότι θυμάμαι έντονα κάθε συνάντηση που είχα με όλους εσάς που κάνατε μια συνειδητή προσπάθεια να γνωρίσετε τον Jameson και να τον συμπεριλάβετε στον κόσμο σας»!
