Κώστας Σαμαράς
Να τους εξοφλήσουμε με Συριζαϊκά IOU’s;
*Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόδοση στα νεοελληνικά του αρχικού σλαβικού δημοσιεύματος
Σύλλογοι που έχουν ιδρύσει στα Σκόπια, απόγονοι των Σλάβων «προσφύγων» (Κομμουνιστοσλαβοσυμμορίτες και τέκνα από το Παιδωμάζωμα) από τη Μακεδονία, ζητούν από την κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ, να ενεργοποιήσει εκ νέου συντονιστικό όργανο, για να βοηθήσει στη διαδικασία επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων των προγόνων τους στην Ελλάδα.
Οι σύλλογοι αυτοί που ενεργοποιούνται τώρα, μετά από μηνύματα για υπογραφή συμφωνίας καλής γειτονίας μεταξύ Σκοπίων και Ελλάδας, «μετά 69 χρόνια από τη μεγάλη φυγή των προγόνων τους (που πάλεψαν για μια ‘ανεξάρτητη’ Μακεδονία) ζητούν τώρα εκ νέου αποζημιώσεις από το ελληνικό κράτος».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, σε διάστημα 10 ετών, έχουν κατατεθεί περισσότερες από 10 χιλιάδες αγωγές, από απογόνους τους που βρίσκονται στο νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων, για την επιστροφή των κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων των προγόνων τους στην Ελλάδα, όταν οι ίδιοι εγκατέλειψαν τις οικίες τους μετά την έκβαση των γεγονότων που ακολούθησαν τον Β ΄ Παγκόσμιο Πολέμο (εμφύλιο πόλεμο).
Οι αγωγές αυτές έγιναν στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Σύμφωνα με το σλαβικό δημοσίευμα, οι αιτούντες απαιτούν συνολικά πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό κράτος. Ζητούν τώρα να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε αυτούς κατά την είσοδό τους στην Ελλάδα και να είναι ελεύθεροι να επισκέπτονται την πατρίδα των προγόνων τους.
«Η Ντόνκα Γιακόβσκα διηγείται με δάκρυα τη φυγή των προγόνων της. Όταν τον Απρίλιο του 1948 με ένα κομμάτι ψωμί σε μια τσάντα επιβιβάστηκε στο τρένο για τη Ρουμανία, για να ξεφύγει από τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
«Μπροστά από το μνημείο των 28 χιλιάδων παιδιών των προσφύγων από την Μακεδονία στο πάρκο Μπόρετς, οι πολίτες απόθεσαν νωπά λουλούδια με την ευκαιρία της 69ης επετείου της μεγάλης εξόδου κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα από το 1946 έως το 1949», σημειώνει το δημοσίευμα του ‘Sitel’.
(Sitel.com.mk)
—
**Για να μην κουράζεστε ορισμένοι με τους «καημένους» Τσάμηδες και Βουλγάρους που φύγανε κακήν κακώς από Ήπειρο και Μακεδονία με τη λήξη του Β’ΠΠ, αναζητήστε τί συνέβη στις άλλες χώρες. Οι συνεργάτες των ΝΑΖΙ και όλοι οι (μπορεί αθώοι) Γερμανοί-γερμανόφωνοι κλπ., που κατοικούσαν για εκατοντάδες χρόνια σε Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία κλπ., φύγανε πακέτο ή εστάλησαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τους εξεδίωξαν στην κατεστραμμένη Γερμανία.
Στην Ελλάδα, όταν ο πόλεμος τελεσιδικούσε υπέρ των συμμάχων, Βούλγαροι και Αλβανοί το γύρισαν στο κομμουνιστικό και πλέον πολεμούσαν τους Έλληνες για να μην πέσουνε στα… πλοκάμια του «μοναρχοφασιμού» (λολ).
Τέτοιες ημέρες μάλιστα, (22 Ιουλίου) το 1943, διακόσιες χιλιάδες λαού στην κατεχόμενη Αθήνα πραγματοποιούν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό. Εκατό διαδηλωτές νεκροί στην άσφαλτο θα κάνουν τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ’ αόριστον».
