Κώστας Σαμαράς
Η τουρκική προσπάθεια διάρρηξης της ελληνικής αμυντικής διάταξης στα νότια του Εβρου,είναι σαφώς δυσκολότερη από αυτή του βόρειου τομέα, όπου διεξήχθη η άσκηση διάβασης του ποταμού πριν από τρεις ημέρες από τον τουρκικό Στρατό.
Αλλά με πολύ μεγαλύτερα και άμεσα οφέλη: Ο κύριος άξονας μπορεί παραλιακά να φτάσει μέχρι τον ποταμό Νέστο έχοντας τα νότια πλευρά καλυμμένα από την θάλασσα και από τον βορρά να υπολογίζει σε βοήθειες από διεισδύσεις ειδικών μονάδων στην οροσειρά της Ροδόπης, αλλά και από ένοπλες ομάδες από εξτρεμιστικά στοιχεία της μειονότητας.
Ολες οι πληροφορίες της ελληνικής πλευράς συγκλίνουν στο ότι αιχμή των τουρκικών δυνάμεων θα είναι η 1η τεθωρακισμένη Ταξιαρχία που εδρεύει στο Μπαμπαεσκί, σχεδόν απέναντι από την Ορεστιάδα, και σε απόσταση μικρότερη των 40 χλμ. από τα σύνορα και για τον λόγο αυτό έχουν «στοχοποιηθεί» όχι μόνο οι εγκαταστάσεις της, αλλά και όλα τα πιθανά δρομολόγια κίνησής της.
Το σχέδιο «Nότιο Βέλος» του 2015 προέβλεπε την κίνηση του σχηματισμού υπό την διοίκηση του υποδιοικητή Albay Gündogdu, ο οποίος θα αναλάμβανε την διοίκηση (προφανώς εξαιτίας της «μύησης» του διοικητή στο πραξικόπημα).
Ο συγκεκριμένος υποδιοικητής συνελήφθη μετά το πραξικόπημα, όπως και ο επιτελής του λοχαγός Murat Celebioglu. Το σχέδιο παραμένει σε ενέργεια.
Αν και η υπαγωγή της μονάδας στο 5ο σώμα Στρατού της 1ης Στρατιάς έχει ως προσανατολισμό τον βόρειο Έβρο, η μετακίνησή της νότια είναι σύντομη και δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, ο υποδιοικητής της 5ης ΤΘ Ταξιαρχίας σε επαφή του με τους υπόλοιπους πραξικοπηματίες είχε αναφέρει την ετοιμότητα 20.000 στρατιωτών στην Ανατ. Θράκη για ανάληψη δράσης.
Πρώτο σημείο της επιθετικής ενέργειας θα ήταν η γεφύρωση του ποταμού από τμήματα και των δύο ταξιαρχιών Μηχανικού. Η 55η Ταξιαρχία διαθέτει συλλογές FSB-E μέσω των οποίων μπορεί να κατασκευαστούν πλωτές γέφυρες εφόδου μήκους 250 μέτρων, μήκος που υπερβαίνει βέβαια κατά πολύ το πλάτος του Έβρου.
Η γεφύρωση που θα γινόταν σε πολλαπλά σημεία θα είχε την υποστήριξη της τουρκικής Αεροπορίας, η οποία θα εξουδετέρωνε με συνεχείς εξόδους κάθε αντίδραση του ελληνικού Στρατού για την προσβολή των τμημάτων του μηχανικού.
Στους στόχους θα ήταν μονάδες που θα μπορούσαν να χτυπήσουν έγκαιρα και από απόσταση, όπως οι μονάδες πυροβολικού του Δ΄ Σώματος Στρατού (M-109GE2, PzH-2000 και ΠΕΠ MLRS και RM-70) που θα μπορούσαν να αποδιοργανώσουν και να εξουδετερώσουν την εχθρική κίνηση γεφυροποιίας και διεκπεραίωσης των δυνάμεων από τη μια όχθη στην άλλη.
Πώς θα δρούσαν οι τουρκικές δυνάμεις
Πιο συγκεκριμένα, στην ανατολική πλευρά του Έβρου σταθμεύουν τα 339 LEO-2A4, τα 162 LEO-1TU (Volkan) και τα 227 LEO-1Α3 ενώ τους αριθμούς συμπληρώνουν τα 170 M-60T SABRA και Μ-48Α5Τ2. Περίπου 50 από τις ανωτέρω θωρακισμένες μονάδες (LEO2A4, M-60T SABRA) έχουν μετακινηθεί στην Συρία.
Πρόκειται για ένα σύνολο άνω των 1.000 αρμάτων εκ των όποιων τα μισά με πυροβόλο των 120 χλστ. Κάποια από αυτά τα άρματα έχουν κινηθεί τώρα στο νέο μέτωπο στη βόρεια Συρία, αλλά ο αριθμός τους δεν πρέπει να είναι μεγάλος.
Όπως είναι φυσικό το βάρος της επιθετικής αιχμής της τουρκικής διείσδυσης θα στηριζόταν επάνω στα Leopard 2A4 τα οποία θα είχαν το κύριο έργο της διάρρηξης της ελληνικής αμυντικής τοποθεσίας, με παράκαμψη της Αλεξανδρούπολης και αποκοπή των ελληνικών δυνάμεων του κεντρικού και βόρειου Έβρου.
Προς ενίσχυση της 1ης ΤΘ ταξιαρχίας θα κινούνταν ταυτόχρονα οι δύο Μ/Κ ταξιαρχίες 54η και 55η του 5ου Σώματος Στρατού, όπως και οι μονάδες του 2ου Σώματος το οποίο εποπτεύει το νότιο τομέα, εκεί ακριβώς όπου θα πραγματοποιόταν η επιθετική κίνηση.
Το 2ο Σώμα Στρατού, με έδρα την Καλλίπολη, διαθέτει 3 Μ/Κ ταξιαρχίες (4η, 8η και 18η) και μια τεθωρακισμένη, την 95η ΤΘΤ με έδρα τα Μάλγαρα και τομέα ευθύνης τον νότιο Έβρο. Επιπρόσθετα στη δύναμη του 2ου τουρκικού Σώματος Στρατού υπάγονται το 102ο Σύνταγμα Πυροβολικού (με 3 Μοίρες αυτοκινούμενων πυροβόλων και μια Μοίρα πολλαπλών εκτοξευτών πυροβολικού), το 5ο Σύνταγμα Ειδικών Δυνάμεων που στελεχώνεται από επαγγελματίες στρατιώτες, καθώς και το 2ο Σύνταγμα Μηχανικού (2ο ΣΜΧ) που ιδρύθηκε το 2006 και απαρτίζεται από την συνένωση δύο ταγμάτων μηχανικού (μάχης και πλωτών γεφυρών) ώστε να μπορεί να εκτελεί πιο συντονισμένα βίαιη διάβαση υδάτινων και χερσαίων κωλυμάτων.
Σε ότι αφορά το 5ο Σώμα Στρατού η δύναμή του συμπληρώνεται από την 65η Μ/Κ ταξιαρχία, την 3η ΤΘΤ, το 105ο Σύνταγμα Πυροβολικού δυνάμεως τριών Μοιρών αυτοκινούμενου πυροβολικού και μια Μοίρα ΠΕΠ, ένα Σύνταγμα Ειδικών Δυνάμεων και το 4ο και το 5ο Σύνταγμα Μηχανικού.
Συνολικά επομένως το σχέδιο επίθεσης στο νότιο Έβρο θα ενέπλεκε σε πρώτη φάση 2 ΤΘΤ (την 1η και την 95η), δύο Μ/Κ ταξιαρχίες Πεζικού, τις 54η και 55η, σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες μονάδες Πυροβολικού. Σε δεύτερη φάση θα εμπλέκονταν η 3η ΤΘΤ (που ανήκει στο 5ο ΣΣ) και η 2η ΤΘΤ (του 3ου ΣΣ) – η τελευταία ως εφεδρεία.
Να σημειωθεί πως όλες οι Μ/Κ ταξιαρχίες διαθέτουν από δύο Μοίρες αυτοκινούμενου πυροβολικού των 24 πυροβόλων, που είναι όλα σχεδόν T-155 FIRTINA των 155/52 χλστ. και βεληνεκούς 40 χλμ.
Τα πυρά των Μοιρών πυροβολικού ενισχύονται και από το σύνολο των πυρών των Μοιρών πυροβολικού του 3ου ΣΣ, αλλά και από πυρά λοιπών Μονάδων-Σχηματισμών Πυροβολικού, όπως της 58ης Ταξιαρχίας Πυροβολικού που εδρεύει στο Polatli (σχετικά κοντά στην Άγκυρα) και είναι εξοπλισμένη με εκτοξευτές πυραύλων Yildirim μεγάλου βεληνεκούς (250-300 χλμ.), αλλά ασκείται συχνά στην ζώνη ευθύνης της 1ης Στρατιάς.
Για τα δε υπόλοιπα συστήματα ΠΕΠ του τουρκικού Στρατού τις ανάγκες καλύπτουν οι τουρκικοί T-122 Sakarya με διάμετρο 122 χλστ. και βεληνεκές 40 χλμ. και T-300 Kasirga με διαμέτρημα 300 χλστ. και βεληνεκές 100 χλμ.
Οι δυνάμεις του ΕΣ επομένως θα έχουν δυνητικά να αντιμετωπίσουν ένα καταιγισμό πυρών πυροβολικού για την αποδιοργάνωση της αμυντικής διάταξης, την εξουδετέρωση των πρώτων μονάδων ενισχύσεων και τη δημιουργία σύγχυσης στα φίλια τμήματα.
Σε ότι αφορά το υπόλοιπο μηχανοκίνητο πεζικό της 1ης Στρατιάς, αυτό θα επιχειρούσε με το σύνολο σχεδόν των τεθωρακισμένων AIFV ACV-300 που έχει στη διάθεσή του 1.700 από τα συνολικά 2.300 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης που κατασκευάστηκαν, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου σχεδόν των ΤΟΜΑ (500 περίπου από τα 650) που διαθέτουν οι μονάδες των Τεθωρακισμένων Ταξιαρχιών.
Πλέον των ανωτέρω Σωμάτων Στρατού, η 1η Στρατιά διαθέτει και την 4η Ταξιαρχία Καταδρομών (4ΤΑΞΚΔ) με έδρα την Βιζύη της Ανατολικής Θράκης.
Η Ταξιαρχία αποστέλλει κυκλικά μοίρες της στην ΝΑ Τουρκία για αντιμετώπιση των ανταρτών του ΡΚΚ και για απόκτηση πολεμικής εμπειρίας.
Εκτιμάται ότι περίπου το 50% της δυνάμεως της βρίσκεται στην έδρα της, ενώ το άλλο 50% δραστηριοποιείται στη ΝΑ Τουρκία.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η 4ΤΑΞΚΔ, ανεξάρτητα προς ποια περιοχή και κατεύθυνση θα εκδηλωνόταν η τουρκική επίθεση στον Έβρο, αυτή θα ενεργούσε μαζί με άλλες τουρκικές ειδικές δυνάμεις αεροκίνητη ενέργεια στο πίσω όριο της ελληνικής τοποθεσίας και ειδικότερα για την κατάληψη και τον έλεγχο των διαβάσεων της οροσειράς που διαχωρίζει την κοιλάδα του Έβρου από την πεδιάδα της Κομοτηνής, δηλαδή των διαβάσεων Ατάρνης-Κίρκης-Συκοράχης-Κυριακής-Μεγάλου και Μικρού Δερείου και άλλων δευτερευουσών σημείων.
Η αεροκίνητη ενέργεια θα γινόταν με την υποστήριξη των δύο Συνταγμάτων Αεροπορίας Στρατού (ΣΑΣ), του 4ου ΣΑΣ με έδρα την Κωνσταντινούπολη δυνάμεως 28 UH-1H 20 S-70A Sikorsky και του 3ου ΣΑΣ με έδρα την Σμύρνη δυνάμεως 8 UH-1H, 10 S-70A Sikorsky και 14 AS-532UL.
Οι μονάδες αυτές θα επιχειρούσαν να πραγματοποιήσουν κάθετη υπερκέραση από βορρά και νότο αντίστοιχα, ή μόνο νότο στην συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ ενίσχυση θα μπορούσε να προσφέρει και η Ταξιαρχία Πεζοναυτών που εδρεύει στη Φώκαια, βόρεια της Σμύρνης, με αποβατική ενέργεια είτε στη Σαμοθράκη για αντιπερισπασμό είτε στην Αλεξανδρούπολη. Για την αντιμετώπιση των αερομεταφερόμενων δυνάμεων πάντως ο ΕΣ διατηρεί σε ετοιμότητα την 29η ΤΑΞΠΖ.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πολύ σοβαρότερα, ίσως, από κάθε άλλη φορά. Και ο χρόνος εργάζεται σε βάρος μας. Το πώς μπορεί να «σταματήσει ο χρόνος» και η αρνητική εξέλιξη, είναι μία άλλη συζήτηση. Μεγάλη, αλλά και κρίσιμη για το αν θα υπάρχει και τα επόμενα χρόνια η χώρα, όπως την ξέρουμε σήμερα…
