Κώστας Σαμαράς
Ο Reece Puddington, είναι δεν είναι 11 χρονών. Από μικρός έμαθε να παλεύει για τη ζωή του. Διαγνώστηκε με νευροβλάστωμα όταν ήταν 5 χρονών. Οι γιατροί δεν έδιναν καμία ελπίδα.
όταν πρωτοδιαγνώστηκε το νευροβλάστωμα
Όμως οι γονείς του δεν το έβαλαν κάτω. Τόσο εκείνοι όσο και ο μικρούλης, έμαθαν να πολεμούν. Και το αρχικά το πέτυχαν. Νίκησαν. Μετά από θεραπείες οι γιατροί το 2010 τους ανακοίνωσαν ότι το νευροβλάστωμα έχει νικηθεί. Είχε εξαφανιστεί και ο Reece, ήταν υγιής.
μετά από θεραπείες, ο Reece επέστρεψε υγιής.
Η χαρά όμως κράτησε μόνο για δυο χρόνια. Το 2012 οι καθιερωμένες εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος είχε κάνει πάλι την εμφάνιση του στο κορμάκι του μικρούλη και μάλιστα περισσότερο επιθετικός από ποτέ. Τον είχε χτυπήσει στο συκώτι και στο κεφάλι. «Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να καταπολεμηθεί. Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Να είστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα» ανακοίνωσαν για άλλη μια φορά οι γιατροί στους γονείς του.
Όσο περνούσαν οι μέρες η κατάσταση άλλοτε χειροτέρευε και άλλοτε ήταν σταθερή. Η μητέρα του Reece, η Kay, αποφάσισε να παρατήσει τη δουλειά της και να περάσει όσο χρόνο του μένει, μαζί με τον λατρεμένο της γιο. Ένα πρωινό και ενώ ετοιμαζόντουσαν όλοι για μια νέα εισαγωγή στο νοσοκομείο, ο μικρούλης πήγε στο κρεβάτι των γονιών τους και τους ανακοίνωσε πως δεν θέλει να πολεμάει άλλο. «Δεν αντέχω μαμά. Πονάω. Δεν αντέχω τα νοσοκομεία, δεν θέλω να είμαι πειραματόζωο. Θέλω να μείνω στο σπίτι μας»
Οι γονείς δεν άντεξαν και δεν το σκέφτηκαν και πολύ. Τον πήραν αγκαλιά τον γέμισαν φιλιά και του ψιθύρισαν πως θα γίνει ότι θέλει εκείνος. Η χαρά εμφανίσθηκε στο γλυκό προσωπάκι του Reece. Ο ίδιος ανέβασε στο facebook, ένα κείμενο που ξεκινάει ως εξής: « Δεν αντέχω άλλο τα νοσοκομεία και τις θεραπείες. Είμαι κουρασμένος. Θα μείνω μαζί με τους γονείς μου μέχρι το τέλος της ζωής μου. Πεθαίνω και το ξέρω. Η μαμά με αφήνει στην αγκαλιά του θεούλη…»
