Κώστας Σαμαράς
«Το μωρό δε θα επιβιώσει» ήταν οι λέξεις που κανείς γονιός δε θέλει να ακούσει. Αυτά τα λόγια μπορούν να προκαλέσουν απόγνωση ή να δώσουν κίνητρο στους γονείς να κάνουν τα πάντα για να σώσουν το μωρό τους.
Η Louise Adams και ο σύζυγός της Jakk, έμαθαν αυτή την είδηση στην 22η εβδομάδα κύησης, όταν τα νερά της εγκυμονούσας μητέρας ξαφνικά έσπασαν. Οι γιατροί είπαν στο ζευγάρι ότι το μωρό είχε μόλις 5% πιθανότητες να επιβιώσει.
Καθώς τα νερά έσπασαν πριν τις 24 εβδομάδες, οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Αλλά οι γονείς αρνήθηκαν να αποδεχτούν αυτή τη μοίρα για το μωρό τους.
«Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν είναι να με παρακολουθούν περιμένοντας πότε θα αποβάλλω, γεγονός που είπαν θα γινόταν τις επόμενες μέρες,» εξομολογείται η Louise. «Αλλά μπορούσα να νιώσω το μωρό να κλωτσάει. Δε μπορούσα απλά να κάθομαι και να μη κάνω κάτι για να το σώσω.»
Έτσι το ζευγάρι άρχισε να ψάχνει τρόπους να σώσει τη ζωή του γιου τους. Βρήκαν ιστορίες από μητέρες σε όλο τον κόσμο που βοήθησαν το μωρό να επιβιώσει από πρόωρη ρήξη της προστατευτικής μεμβράνης, πίνοντας 4 λίτρα νερό την ημέρα.
Το νερό βοηθάει την αποκατάσταση του αμνιωτικού υγρού, επιτρέποντας στο έμβρυο να συνεχίσει να μεγαλώνει. «Όσο πιο πολύ νερό πίνει η μητέρα, τόσο πιο πολύ νερό πίνει το μωρό και ουρεί,» εξηγεί η Louise.
«Η αποβολή των ούρων από το αγέννητο μωρό είναι η κύρια πηγή της παραγωγής του αμνιακού υγρού κατά το δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης, και ήταν λογικό που η αύξηση της πρόσληψης υγρών μου θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση του αμνιακού σάκου». Η αποφασισμένη μητέρα συνέχισε να πίνει πολλά λίτρα νερού κάθε μέρα για 13 εβδομάδες, και ο μικρός Joseph, ένας μικρός μαχητής, συνέχισε να μεγαλώνει.
Η Louise έπινε επίσης και χυμό cranberry και έτρωγε ωμές σκελίδες σκόρδου, επειδή διάβασε ότι καταπολεμούν τις λοιμώξεις από την πρόωρη ρήξη του αμνιακού σάκου. «Δεν ήταν εύκολο, αλλά έπινα 4 λίτρα νερό την ημέρα».
Παρά τις προσπάθειές της, οι γιατροί ήταν απαισιόδοξοι. «Μου είπαν ότι δεν είχαν γίνει πολλές έρευνες σε αυτό και ήταν απίθανο να κάνει κάποια διαφορά. Αλλά δεν είχα να χάσω κάτι,» θυμάται η μητέρα.
Έπειτα από μήνες ελπίδας και προσμονής, γεννήθηκε ένα υγιέστατο αγοράκι με καισαρική τομή, που ονομάστηκε Joseph. «Ποτέ δεν σταμάτησε να παλεύει για τη ζωή του και να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια.»
