Κώστας Σαμαράς
Το μόνο που έχω μετανιώσει είναι γιατί πληγώθηκαν τα παιδιά μου από δύο απαίσιους πατεράδες
Αυτά ήταν τα λόγια της ΄Αντζελας Δημητρίου που έκαναν αίσθηση σε πρόσφατη τηλεοπτική της συνέντευξη όπου μίλησε εφ’ όλης της ύλης αποκαλύπτοντας επίσης πως πριν από λίγα χρόνια πέρασε κατάθλιψη.
«Τώρα που έχω μεγαλώσει και έχω ωριμάσει, το μόνο που έχω μετανιώσει είναι γιατί πληγώθηκαν τα παιδιά μου από δύο απαίσιους πατεράδες. Και ο γιος μου και η κόρη μου. Δεν το χρεώνω στον εαυτό μου, γιατί εγώ δεν έκανα κάτι για να φταίω. Εγώ ήμουν σε μία σχέση. Από εκεί και πέρα, ειδικά για την κόρη μου, έπρεπε να σεβαστεί και να αναγνωρίσει το παιδί του. Δεν το λέω με πικρία. Πιστεύω ότι το κορίτσι πάντα έχει ανάγκη την αγάπη του πατέρα. Είναι το στήριγμά της», είπε χαρακτηριστικά.
Η Αντζελα Δημητρίου μίλησε επίσης για το πόσο δύναμη έχει επιδείξει στηρίζοντας το γιο της ως μάνα κι ως πατέρας, αλλά και για το πόση μοναξιά έχει νιώσει και νιώθει:
«…Όπως για τον γιο μου, ήμουν εγώ. Δηλαδή η μάνα. Σε όλη μου τη ζωή ήμουν πάντα εγώ ο άντρας. Ήμουν και άντρας και γυναίκα. Για αυτό και οι περισσότεροι ένιωθαν ανασφάλεια. Όταν έχεις δίπλα σου μια δυναμική γυναίκα, δεν μπορείς να τα βγάλεις εύκολα πέρα. Ή φεύγεις, ή μένεις και υπομένεις. Εγώ έφευγα. Δεν μπορούσα να μένω. Και τα πισωγυρίσματα που έκανα, τα έκανα εις γνώσιν μου. Γιατί ήθελα να δω, όντως ήταν έτσι; Μήπως είχα κάνει εγώ λάθος και είχα παρεξηγήσει κάποια πράγματα και είχα αδικήσει κάποια άτομα; Όμως δεν ήταν έτσι… Βεβαίως έχω νιώσει μοναξιά. Και πρόσφατα….»
Δεν δίστασε να μιλήσει για την κατάθλιψη που πέρασε:
«…Πριν τρία χρόνια πέρασα κατάθλιψη και έκλαιγα σαν μωρό παιδί. Δεν ήθελα κανέναν. Κάτι μου έκανε όλο αυτό που μου έχει συμβεί στη ζωή μου και λέω σε εμένα γιατί; Κοιτούσα τους δίσκους απέναντι, χρυσούς, πλατινένιους και βραβεία και έλεγα τι είναι όλα αυτά τα άψυχα πράγματα; Που είναι η ψυχή; Που είναι κάτι να με πάρει αγκαλιά και εμένα; Τα βλέπεις και τα καμαρώνεις που λάμπουν σαν επιβράβευση. Εγώ όμως ήμουν θαμπή. Ήμουν θολή.
