Κώστας Σαμαράς
Καπέλο κλόουν, κατακόκκινη μύτη, πολλά παιχνίδια, αλλά και στηθοσκόπιο με ιατρική ποδιά. Συνδυάζονται;
Ναι, απαντά όποιος έχει συναντήσει τη Μελένια, την μοναδική κλόουν-γιατρό της χώρας μας, που συνδυάζει τις γνώσεις της στην ιατρική, με το παιχνίδι, προσφέροντας απλόχερα το χαμόγελο της στα παιδιά που το έχουν περισσότερο ανάγκη, σε παιδικές ψυχούλες που αντί να παίζουν ανέμελα σε πάρκα και παιδικές χαρές, δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή…
«Παίζω με τα παιδιά και παράλληλα μπορεί να κάνουμε και κάποια κομμάτια της θεραπείας τους μαζί, με αρκετά παιγνιώδη τρόπο, μέσω δηλαδή του παιχνιδιού μπορεί να κάνουμε κινησιοθεραπεία, ένα κομμάτι της νοσηλείας τους, μπορούμε να κάνουμε διάφορα πράγματα ανάλογα με το τι χρειάζεται το κάθε παιδί στη θεραπεία του» εξηγεί η Μελένια στο iefimerida.
Η Μελένια κάνει όσα άλλοι δεν θα τολμούσαν ούτε να σκεφτούν. Έγινε μητέρα πριν μερικούς μήνες, διδάσκει σε ΙΕΚ, ενώ παράλληλα είναι φοιτήτρια, για μια ακόμη φορά.
Έχει σπουδάσει Φυσικοθεραπεία, Νοσηλευτική, έχει Μεταπτυχιακό για τα Μεταβολικά Νοσήματα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τώρα σπουδάζει Μαιευτική. Και όμως στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της, φροντίζει να αξιοποιεί τη γνώση και τις εμπειρίες της, αλλά κυρίως το να προσφέρει το χαμόγελο και τη ζεστασιά της σε παιδιά που βρίσκονται σε Νοσοκομεία.
Ντύθηκε με την στολή του κλόουν-doctor πριν από 19 χρόνια, και από τότε δεν την έχει βγάλει πότε, αφού πάντα ένα παιδί θα την χρειαστεί, και μια μάνα θα της ζητήσει την βοήθεια της.
«Αγαπητή Μελένια Σ’αγαπώ και σου Εύχομαι…», ξεφυλλίζει ζωγραφιές παιδιών που τις έχουν αφιερώσει.. Συγκινείται και μας συγκινεί.
Πριγκίπισσες, νεράιδες, «Μπομπ ο σφουγγαράκης», πολύτιμα δώρα απο τον Ηλία, τη Σοφία τη Δανάη κ.α.
Η ιδέα του να δίνει χαρά στα παιδιά προέκυψε μέσα από προσωπικό της βίωμα, αφού ένα παιδί από το οικογενειακό της περιβάλλον έφυγε από την ζωή… Συνειδητοποίησε τότε, ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη να παίζουν τα παιδιά που ταλαιπωρούνται άπο ασθένειες, ακόμη και μέσα στον θάλαμο ενός νοσοκομείου, εξηγεί στο iefimerida.
«Η μεγαλύτερη πληρωμή μου είναι το ευχαριστώ, οι αγκαλιές και τα χαμόγελα των παιδιών» λέει.
Στόμα με στόμα, γονείς σε άλλους γονείς μιλούν για την Μελένια, το πλάσμα που αφιλοκερδώς προσφέρει στα παιδιά που έχουν ανάγκη. Πολύ συχνά μάλιστα τα τελευταία χρόνια γονείς ζητούν την βοήθεια της μέσω της σελίδας της στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι αμέτρητες οι συγκινητικές στιγμές που έχει ζήσει με τους μικρούς ήρωες μέσα στα νοσοκομεία.
Θυμάται χαρακτηριστικά:
«Ένα παιδί που μόλις είχε βγει από το χειρουργείο… Είχε τρομερή δυσκολία να αποδεχτεί την κατάσταση του. Το κοριτσάκι είχε βγει από το χειρουργικό κρεβάτι με κομμένο πόδι. Κλαίει και πονά πολύ.. Μετά το παιχνίδι μας θυμάμαι το χαμόγελο και την χαρά της αλλά και τα πρόσωπα των γονιών της, που έβλεπα για λίγο τον άγγελο τους ανέμελο ξανά, έστω και για λίγο».
Μας εξηγεί πως:
«Με θεατρικό παιχνίδι, με παιδικά παιχνίδια που δεν είχαν χέρι η πόδι, φτιάξαμε ιστορίες με αυτά και είδαμε ότι και αυτά παίζανε πολύ ωραία, αυτό ήταν το μυστικό που έφερε το χαμόγελο ξανά, στο κοριτσάκι που μόλις είχε χάσει το πόδι του….»
Με τα περισσότερα παιδιά και τους γονείς τους, κρατά επαφή, σε καλές και κακές στιγμές.
Τα θυμάται όλα, με τα μικρά τους ονόματα, ένα προς ένα. Είναι μια εθελοντική δραστηριότητα που την γεμίζει όπως μας λέει.
«Μπορεί να πάω στο Παίδων για να δω ένα παιδί σε ένα θάλαμο, να με φωνάξουν και άλλα παιδιά, και να παίξουμε όλοι μαζί».
