Κώστας Σαμαράς
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα από την αρχή οι τηγανητές πατάτες και η σαλάτα είναι απλώς ένα παράδειγμα σε αυτό το κείμενο. Χωρίς καμία διάθεση να ανακηρύξουμε τηγανητές πατάτες ή άλλα αρκετά λιπαρά φαγητά σε super foods (καμία σχέση όμως), μια νέα έρευνα έφερε στο φως μια πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία για το «ποιόν» τους.
Για το «ποιόν» τους βεβαίως-βεβαίως αφού υποστηρίζει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να αποδειχθούν πιο υγιεινές τροφές από μια «εδραιωμένα» υγιεινή τροφή όπως μια σαλάτα.
Αυτό που άκουσες (διάβασες δηλαδή). Ξεκαθαρίζω και πάλι ότι στόχος δεν είναι να αφορίσω τη σαλάτα ή οποιοδήποτε άλλο healthy food από το πιάτο σου.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Weizmenn του Ισραήλ, ο καθηγητής Eran Segal μέτρησε τα επίπεδα σακχάρου ανάμεσα σε 800 διαφορετικά άτομα αφού αυτά είχαν καταναλώσει ίδια γεύματα.
Επιπλέον, συνυπολόγισαν την σωματική τους δραστηριότητα, την ποιότητα του ύπνου τους και τη συχνότητα των επισκέψεων τους στην τουαλέτα. Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ότι το ίδιο φαγητό προκαλεί εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις σε κάθε οργανισμό. Δηλαδή.
Αυτό που ανεβάζει την καμπύλη της γλυκόζης σε ένα άτομο μπορεί να μην κάνει τίποτα σε ένα άλλο (πολύ πιο τυχερό) που μπορεί να φάει μια ολόκληρη μερίδα τηγανητές πατάτες χωρίς να παρουσιάσει καμία αλλαγή στα επίπεδα σακχάρου.
Άλλο παράδειγμα ήταν συμμετέχοντες των οποίων τα επίπεδα σακχάρου εκτοξεύτηκαν αφού έφαγαν μπανάνες, αλλά όχι και μετά από κατανάλωση μπισκότων. «Αυτή είναι η απόδειξη ότι δίαιτες ή διατροφολόγια που έχουν στόχο τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου (είτε λόγω παχυσαρκίας, είτε διαβήτη) πρέπει να γίνονται με βάση τον γλυκαιμικό δείκτη του κάθε ατόμου», τόνισε ο Dr.Segal.
Για να στο πούμε και πιο απλά αυτός είναι ο λόγος που η δίαιτα που δούλεψε στη μητέρα, στη φίλη ή στη συνάδελφο μπορεί σε εσένα να μη φέρει κανένα αποτέλεσμα.
