Η αγία Ειρήνη, της οποίας το αρχικό όνομα ήταν Πηνελόπη, γεννήθηκε στη πύλη Μαδεδλών της Περσίας και γονείς της ήταν ο έπαρχος Λικίνιος και η ευγενής Λικινία.
Σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε την γραμματική της εκπαίδευση κοντά σε έναν από τους πλέον σοφούς διδασκάλους της εποχής της, τον Απελλιανό, ο οποίος δίδαξε στη Πηνελόπη τη θύραθεν σοφία, ενώ την χριστιανική πίστη την διδάχθηκε από μια χριστιανή υπηρέτρια του πατέρα της.
Όταν τελείωσε η κατήχηση βαπτίσθηκε χριστιανή και έλαβε το όνομα Ειρήνη. Όταν ο Λικίνιος έμαθε ότι η κόρη του έγινε χριστιανή διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου για να σκοτωθεί. Αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε εκείνον. Μεγάλη ήταν η σύγχυση των παρευρισκομένων, αλλά η αγία τους καθησύχασε και αφού προσευχήθηκε με θέρμη, ο πατέρας της αναστήθηκε. Αμέσως βαπτίσθηκαν όλοι χριστιανοί.
Στη συνέχεια η αγία Ειρήνη περιόδευσε σε αρκετά μέρη όπου, δίδαξε το λόγο του Θεού και έκανε πολλά θαύματα. Στο τέλος η αγία Ειρήνη αποσύρθηκε σε ένα ερημικό μέρος έξω από την Έφεσο όπου έζησε με προσευχή και άσκηση.
Στο Συναξάρι της αναφέρεται ότι στην Έφεσο η αγία Ειρήνη βρήκε μία λάρνακα, στην οποία δεν είχε ως τότε ενταφιασθεί κανένας, μπήκε μέσα σε αυτήν και κοιμήθηκε με ειρήνη. Πριν δε από την κοίμησή της η Αγία Ειρήνη είχε δώσει εντολή να μην μετακινήσει κανένας την ταφόπετρα, με την οποία θα σκέπαζε τη λάρνακα ο δάσκαλός της Απελλιανός, προτού περάσουν τέσσερις ημέρες. Μετά όμως από δύο ημέρες επισκέφθηκαν τον τάφο ο Απελλιανός και οι άλλοι, οι οποίοι είδαν ότι η ταφόπετρα ήταν σηκωμένη και η λάρνακα κενή.
Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχθηκε στην πυρά ενώ κατά το Μηνολόγιον του αυτοκράτορα Βασιλείου Β’, η Αγία Ειρήνη τελειώθηκε μαρτυρικά δι’ αποκεφαλισμού.
Πηγή: dogma.gr