Κώστας Σαμαράς
Σε μια Αθήνα που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε ή σε ένα κυκλαδίτικο νησί που ακόμη δεν έχουμε επισκεφτεί.
Μία αίγλη αυθεντικότητας και απλότητας με άρωμα γιασεμιού και με στολίδια, κληματαριές και βουκαμβίλιες, τυλίγουν μια γωνιά της Αθήνας που τίποτα δεν θυμίζει το τσιμέντο που την περιβάλλει.
Μια σκονισμένη ιστορία…
Που ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς Όθωνας προσδοκώντας την ανοικοδόμηση των ανακτόρων (σημερινή Βουλή) έφερε τους ξακουστούς τεχνίτες στην Αθήνα από τη Σαντορίνη και την Ανάφη.
Οι άνθρωποι αυτοί θέλοντας να στεγαστούν κάπου μαζί με τις οικογένειές τους, διάλεξαν μία μικρή γωνιά στα βορειοανατολικά του βράχου της Ακρόπολης, μιας και όπως λέγεται θύμιζε τον τόπο τους.
Έτσι απλά και ήσυχα χτίστηκε μια λιλιπούτεια συνοικία στο κέντρο της πόλης με άρωμα Αιγαίου και κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Τα Αναφιώτικα.
Λευκά σπιτάκια, στενά σοκάκια, βουκαμβίλιες και κληματαριές συνθέτουν έναν πίνακα ζωγραφικής κάτω από τον ιερό βράχο που αντέχει σε μια πόλη πνιγμένη στο τσιμέντο.
Με «καράβι» το μετρό…
Ίσως είναι το μόνο «νησί» που δεν θα χρειαστείτε ούτε καράβι, ούτε ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Θα χρειαστείτε απλώς ένα εισιτήριο για το μεταφορικό μέσο μετρό…
Σταματήστε στο σταθμό «Ακρόπολη» και περπατήστε την οδό Λυσικράτους (κοντά στους στύλους Ολυμπίου Διός), από το μνημείο Λυσικράτους συνεχίστε στην οδό Σέλλεϋ.
Με οδηγό την αγάπη σας για εξερεύνηση και με αποσκευές μια φωτογραφική μηχανή, ταξιδέψτε μέσα στην ίδια σας την πόλη νιώθοντας την αύρα του Αιγαίου και τη μυρωδιά μιας άλλης εποχής.
Καφές στα σκαλάκια…
Εκτός από τα ασβεστωμένα σοκάκια, τους βασιλικούς και τις γλαστρούλες στις αυλές των σπιτιών της συνοικίας, το βλέμμα σας θα προσελκύσουν τα όμορφα καφενεδάκια με τις πολύχρωμες ψάθινες καρέκλες και τα ethnic μαξιλάρια στα σκαλοπάτια που υπάρχουν και στολίζουν και αυτά με τη σειρά τους το συνοικισμό.
Μην αντισταθείτε σε έναν ελληνικό καφέ, τσάι ή ένα γλυκό του κουταλιού. Θα συνεισφέρει και αυτό στην καλή διάθεση κατά το ταξίδι σας στο νησί της πόλης.
Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα…
Μετά από τον περίπατό σας στα Αναφιώτικα ολοκληρώστε τη βόλτα σας απολαμβάνοντας τη θεϊκή τους θέα.
Όσο και αν το μυαλό σας βρίσκεται σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί με θέα το Αιγαίο και οι αισθήσεις σας αρνούνται να επανέλθουν στην πραγματικότητα της πόλης, επιστρέψτε ξανά και ομαλά σε αυτήν με έναν τρόπο. Ίσως τον καλύτερο…
Ακολουθήστε στο τέλος του περιπάτου κάποια ασβεστωμένα σκαλοπατάκια που οδηγούν στο υψηλότερο σημείο της περιοχής.
Το μπλε του πελάγους μπορεί να μην εμφανιστεί αλλά θα ξεπεταχτεί μπροστά σας ο Λυκαβηττός και «στο πιάτο σας» όλο το λεκανοπέδιο.
Άλλωστε, κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα… και εμείς συμπληρώνουμε τη μαγεία…
