Κώστας Σαμαράς
Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι εδώ και 36 χρόνια, ευτυχισμένοι με τέσσερα ενήλικα παιδιά και έξι εγγονάκια.
Πριν από περίπου ένα χρόνο μετακόμισε στο διπλανό διαμέρισμα μία γυναίκα αρκετά νεότερή μας, χήρα. Τη γνωρίσαμε την πρώτη μέρα που ήρθε να μείνει δίπλα μας και ομολογώ ότι ταιριάξαμε αμέσως. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά, κάνουμε αρκετή παρέα και χαιρόμαστε που επιτέλους μετά από τόσο καιρό ήρθε στην πολυκατοικία μας ένας αξιόλογος γείτονας.
Η γυναίκα μου βγαίνει συχνά μαζί της για καφέ, για βόλτα, για ψώνια. Κανονίζουν συχνά εκδρομές, ταξίδια και περνούν πολύ καλά παρέα. Μέσα μου να σας πω την αλήθεια χαιρόμουν γιατί επιτέλους είχε σταματήσει να παραπονιέται ότι δεν κάνουμε τίποτα και δεν πάμε πουθενά. Εγώ και τα ψώνια βαριέμαι και τις εκδρομές και τα ταξίδια και κατά κάποιο τρόπο είχα χαρεί που τη «φορτώθηκε» η γειτόνισσα και πήγαιναν παντού μαζί μέχρι που ανακάλυψα ότι η σχέση τους, δεν είναι μόνο φιλική αλλά και σεξουαλική.
Είχα υποψιαστεί εδώ και καιρό ότι αυτό που υπήρχε μεταξύ τους ήταν κάτι παραπάνω από φιλία, αλλά δεν είχα τρόπο να το αποδείξω. Όταν οι ενδείξεις άρχισαν να μετατρέπονται σε αποδείξεις ρώτησα τη γυναίκα μου αστειευόμενος και μου το παραδέχτηκε σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου.
Μετά από 36 χρόνια γάμου εμένα ποια είναι η θέση μου τώρα; Να το αγνοήσω και να αφήσω τα πράγματα ως έχουν από τη στιγμή που έχω ψιλοβολευτεί και εγώ από αυτή την κατάσταση ή να απαιτήσω από τη γυναίκα μου να ξεκόψει; Τα πράγματα μεταξύ μας δεν έχουν αλλάξει. Η σεξουαλική μας η ζωή εξακολουθεί να είναι υγιέστατη και τα πάμε εξίσου καλά με πριν.
Μου είπε ότι αποφάσισε να παραδεχτεί την αλήθεια γιατί δεν ήθελε να το μάθω με άλλο τρόπο. Τι να κάνω;
