Απαγόρευση ανάρτησης της Ελληνικής Σημαίας στις οικίες, φαίνεται ότι ενεργοεπιτείται βάσει μιας παλιάς διάταξης που είχε ψηφιστεί στον απόηχο της “αποκατάστασης της δημοκρατίας” το 1978.
Με αφορμή την πρόσφατη απαγόρευση Ελληνίδας να φωτογραφηθεί με την Ελληνική Σημαία στη Ακρόπολη και την ενημέρωσή μας ότι αυτό απαγορεύεται από σχετικό νόμο είπαμε να δούμε αν η απαγόρευση σταματά εκεί.
Και όμως, μετά λύπης διαπιστώθηκε ότι υπάρχει απαγόρευση ανάρτησης της Ελληνικής Σημαίας και στις οικίες μας.
Πιο συγκεκριμένα με τον νόμο 851/1978 Αρ.2 παρ. 2α βλέπουμε ότι η Εθνική Σημαία δύναται να επαίρεται:
Κατά την διάρκειαν Εθνικού ή Δημοσίου Πένθους υπό ιδιωτών εις οικείας, καταστήματα, γραφεία, επιχειρήσεις και λοιπούς χώρους ασκήσεως επαγγέλματος, κατόπιν αποφάσεως του Υπουργού των Εσωτερικών.
Στην παράγραφο ένα του ιδίου άρθρου βλέπουμε ότι βάση νόμου η Σημαία παραμένει καθ’ εκάστην ογδόης πρωινής μέχρι της δύσεως του ηλίου σε κυβερνητικά κτήρια, δημόσιες υπηρεσίες, εκπαιδευτήρια και μονάδες στρατού.
Το άρθρο 3 τέλος αναφέρει για το υποχρεωτικό της ανάρτησης της Ελληνικής Σημαίας σε δημόσια ή μη κτήρια κατά τας δημόσιας εορτάς και κατά τας επισήμους τελετάς.
Από τα παραπάνω λοιπόν συμπεραίνουμε ότι ένας πολίτης που θέλει να έχει σε ιστό στο μπαλκόνι του την Ελληνική Σημαία δε μπορεί γιατί αυτό βάση νόμου επιτρέπεται μόνο σε εθνικές εορτές σε εθνικό πένθος και σε επίσημες τελετές τις οποίες εκτάκτως αποφασίζει η Κυβέρνηση.
Βέβαια υπάρχουν και οι ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες οι οποίες είναι, κράτηση μέχρι δύο μηνών, ή προστίμου ή και τα δύο προηγούμενα. Απορούμε βέβαια που τόσο καιρό δεν τον έχουν διυλίσει κάποιοι ανθέλληνες τον νόμο αυτόν για να κάνουν καταγγελίες σε όσους Έλληνες έχουν στο μπαλκόνι τους την Ελληνική Σημαία.
της Φούλης (Γκόλφω) Κούρταλη
Στα δικά μας σπίτια οι σημαίες κυματίζουν και θα κυματίζουν μέχρι να μας σκεπάσουν με αυτές στην τελευταία μας κατοικία. Κι όποιος θέλει, ας έρθει να τις κατεβάσει…
Στην πράξη όμως, δεν ισχύει αυτή η απαγόρευση, αν πράγματι υπάρχει. Κανένας δεν ζήτησε πότε από κανέναν να κατεβάσει τη σημαία από το σπίτι του, ούτε έγινε πότε και καμιά κράτηση. Προς τι λοιπόν η αναταραχή;