Σε ένα τμήμα των «Χρονικών» για την πυρκαγιά της Ρώμης το 64 μ.Χ., ο Τάκιτος περιγράφει πώς ο αυτοκράτορας Νέρωνας προσπάθησε να μετατοπίσει την ευθύνη στους πρώτους Χριστιανούς.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Ο Νέρωνας αντικατέστησε ως ενόχους και τιμώρησε με τους πιο ασυνήθιστους τρόπους εκείνους που μισούσαν για τις επαίσχυντες πράξεις τους… τους οποίους το πλήθος αποκαλούσε «Κρεστιανούς».
«Ο ιδρυτής αυτού του ονόματος, ο Χριστός, είχε εκτελεστεί κατά τη βασιλεία του Τιβέριου από τον επίτροπο Πόντιο Πιλάτο».
Παρόμοια, ο Ιουδαίος συγγραφέας Φλάβιος Ιώσηπος αναφέρει τον Ιησού στις εκτεταμένες «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» του, οι οποίες γράφτηκαν μόλις 60 χρόνια μετά τη Σταύρωσή του.
Σε ένα τμήμα του βιβλίου, ο Ιώσηπος περιγράφει πώς ένας ιερέας ονόματι Άνανος προσπάθησε να εκτελέσει τον αδελφό του Ιησού, τον Ιάκωβο.
Γράφει ότι ο Άνανος “συγκάλεσε μια συνέλευση κριτών και έφερε σε αυτήν τον αδελφό του Ιησού-ο οποίος-ονομάζεται-Μεσσίας, τον Ιάκωβο με το όνομα”.
Αυτό που το κάνει τόσο ενδιαφέρον είναι ότι ο Ιάκωβος, ή Ιακώβ όπως θα είχε γραφτεί, ήταν ένα τόσο κοινό όνομα που ο Ιώσηπος αισθάνθηκε την ανάγκη να διευκρινίσει αναφέροντας τον Ιησού.
2: Το Αλεξαμενικό Γκράφιτο
Πέρα από τα γραπτά αρχεία, οι φυσικές αποδείξεις για την ύπαρξη του Ιησού γίνονται πολύ πιο δύσκολο να βρεθούν.
Όπως σημείωσαν οι ερευνητές, δεν έχουμε αρχεία για το 99% των ανθρώπων που υπηρέτησαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Αυτό καθιστά αστρονομικά απίθανο να υπάρχει οποιοδήποτε ίχνος ενός ανθρώπου που ζούσε στη φτώχεια και συνάντησε τη μοίρα ενός κοινού εγκληματία.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικά αντικείμενα από τις πρώτες ημέρες της Εκκλησίας που προσφέρουν αδιάσειστα στοιχεία.
Παραδόξως, ένα από τα καλύτερα πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία που έχουμε για την ύπαρξη του Ιησού είναι ένα ακατέργαστο και μάλλον καταχρηστικό κομμάτι αρχαίου γκράφιτι.
Γνωστό ως Alexamenos Graffitto, αυτό ήταν ένα ακατέργαστο σχέδιο που χαράχτηκε στον τοίχο ενός δωματίου κοντά στον λόφο Palatine στη Ρώμη κάπου μεταξύ του πρώτου και του τρίτου αιώνα μ.Χ.
Το σχέδιο απεικονίζει έναν άνδρα να λατρεύει έναν άνδρα με κεφάλι γαϊδάρου που κρέμεται από το σταυρό με ένα μήνυμα που μεταφράζεται σε: «Ο Alexamenos λατρεύει τον θεό [του]».
Ο Δρ Jonathan Reed, κορυφαία αυθεντία στην αρχαιολογία του πρώιμου Χριστιανισμού από το Πανεπιστήμιο του La Verne, δήλωσε στη MailOnline: «Τα πρώτα στοιχεία που έχουμε στα αρχαιολογικά αρχεία για τους Χριστιανούς είναι κάποιος που κοροϊδεύει τον Ιησού που σταυρώθηκε».
Ο λόγος που αυτό είναι τόσο πειστικό είναι ότι περνά αυτό που ο Δρ Reed αποκαλεί «το κριτήριο της αμηχανίας».
Ο Δρ Reed λέει: «Η σταύρωση θα είχε θεωρηθεί επαίσχυντη και πολλά από τα Ευαγγέλια αφορούν στην προσπάθεια να γίνει η σταύρωση, ηρωικός θάνατος».
Ομοίως, το γεγονός ότι ο Ιησούς παρουσιάζεται αρχικά ως ακόλουθος του Ιωάννη του Βαπτιστή ήταν βαθιά ανησυχητικό για την πρώτη Εκκλησία και κάτι που δαπανήθηκε πολλή προσπάθεια προσπαθώντας να εξηγηθεί.
Το γεγονός ότι επιβίωσαν ντροπιαστικές λεπτομέρειες και ότι οι Χριστιανοί ήταν τόσο στενοχωρημένοι από αυτές είναι στην πραγματικότητα ένα καλό σημάδι ότι δεν ήταν κατασκευασμένες.
3: Η σταυρωμένη φτέρνα
Μια άλλη λεπτομέρεια της σταύρωσης που μερικοί μελετητές δυσκολεύονται να εξηγήσουν είναι: Αν ο Ιησούς πέθανε Ως εχθρός του κράτους, γιατί επετράπη η πλήρης ταφή του;
Αν και υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι η σταύρωση συνέβη πραγματικά, ορισμένοι επικριτές υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς πιθανότατα θα είχε ριχτεί σε έναν μαζικό τάφο για εγκληματίες.
Ωστόσο, το 1986 ένα συνεργείο κατασκευής αποκάλυψε κατά λάθος αρκετούς τάφους στη Βόρεια Ιερουσαλήμ.
Ένα οστεοφυλάκιο, ένα σεντούκι για τη συγκράτηση σκελετικών υπολειμμάτων, ήταν σημαδεμένο με το όνομα Ιωχανάν και περιείχε τα λείψανα ενός άνδρα που φαινόταν να έχει σταυρωθεί.
Τα οστά περιελάμβαναν μια φτέρνα που είχε ακόμα ενσωματωμένο το καρφί από όπου ο άνδρας είχε καρφωθεί στο σταυρό.
Αυτό όχι μόνο υποστηρίζει περαιτέρω ότι η περιγραφή του καρφώματος του Ιησού στο σταυρό είναι ακριβής, αλλά δείχνει επίσης ότι οι οικογένειες θα μπορούσαν να ανακτήσουν τα λείψανα σταυρωμένων εγκληματιών.
Αν και δεν αποτελεί άμεση απόδειξη για τη ζωή του Ιησού, αυτή η ανακάλυψη δικαίωσε την αφήγηση του συγγραφέα του Ευαγγελίου για τον θάνατό του.
4: Η Σινδόνη του Τορίνο
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να υπάρξει συζήτηση για αποδείξεις για τη ζωή του Ιησού χωρίς κάποια αναφορά στα άγια λείψανα.
Το πιο διάσημο από όλα τα αντικείμενα που υποτίθεται ότι σχετίζονται με τον Ιησού είναι η Σινδόνη του Τορίνο.
Αυτό είναι ένα κομμάτι ύφασμα που φέρει ένα αποτύπωμα ενός ανθρώπου που θεωρείται από πολλούς ότι είναι το ύφασμα στο οποίο τυλίχθηκε ο Ιησούς μετά τη σταύρωση. Δυστυχώς, τα στοιχεία γύρω από την πραγματικότητα της σινδόνης είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενα.
Μερικοί μελετητές είναι πεπεισμένοι ότι αυτό είναι ένα νόμιμο λείψανο του Ιησού, αλλά υπάρχει ένα αυξανόμενο σώμα αποδεικτικών στοιχείων που συσσωρεύονται εναντίον αυτής της θέσης.
Για παράδειγμα, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η χαρακτηριστική εικόνα που σημειώνεται στο σάβανο δεν θα μπορούσε να έχει γίνει από ανθρώπινο σώμα, αλλά πρέπει να έχει γίνει με γλυπτά.
Ομοίως, μια μελέτη που διεξήχθη από τον Ιταλό ερευνητή Antonio Lombati διαπίστωσε ότι το μοτίβο ύφανσης που χρησιμοποιήθηκε για το σάβανο δεν ταιριάζει με κανένα παράδειγμα ταφικών λινών από το Ισραήλ και την Παλαιστίνη που χρονολογούνται από την εποχή του Ιησού.
Αντίθετα, το μοτίβο είναι εξαιρετικά παρόμοιο με το ύφασμα που παρήχθη στις αρχές του Μεσαίωνα κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών – την περίοδο στην οποία χρονολογείται το σάβανο κατά τη διάρκεια της έρευνας στη δεκαετία του 1980.
Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές εξακολουθούν να είναι πεπεισμένοι για την αλήθεια της σινδόνης.
Ο Δρ Ben Witherington III, μελετητής της Βίβλου στο Θεολογικό Σεμινάριο Asbury, δήλωσε στη MailOnline: «Το ίδιο το σάβανο έχει μια αρνητική εικόνα ενός σταυρωμένου ανθρώπου, η οποία υπήρχε τουλάχιστον ήδη από τον πρώιμο Μεσαίωνα, σε μια εποχή πολύ πριν από τις φωτογραφίες.
“Πώς ακριβώς βρέθηκε αυτή η εικόνα στο ύφασμα, και πώς αντιπροσωπεύει με τόση ακρίβεια πού θα είχε μαστιγωθεί ο Ιησούς στην πλάτη του, ή θα είχε καρφωθεί στους καρπούς του, ή θα αιμορραγούσε από το κεφάλι εξαιτίας κάποιου πράγματος – ας πούμε ένα ακανθώδες στεφάνι;”
5: Η Εκκλησία των Αποστόλων
Το 2017, αρχαιολόγοι που σκάβουν στην περιοχή El Araj του Ισραήλ έκαναν μια εκπληκτική ανακάλυψη.
Θαμμένοι δίπλα στον ποταμό Ιορδάνη, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τα ερείπια μιας βυζαντινής βασιλικής διαστάσεων 27 επί 15 μέτρων.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή μπορεί να είναι η τοποθεσία της Βηθσαϊδά, το χωριό που ήταν το σπίτι των αποστόλων Πέτρου, Ανδρέα και Φιλίππου.
Αν συνέβαινε αυτό, αυτό θα έκανε τη βασιλική El Araj τη χαμένη «Εκκλησία των Αποστόλων» που υποτίθεται ότι χτίστηκε πάνω στα ερείπια του χωριού.
Μετά από περαιτέρω έρευνες το 2021, ο καθηγητής Steven Notely, αρχαιολόγος από το Nyack College και συνδιευθυντής της ανασκαφής, δήλωσε στη Βιβλική Αρχαιολογική Εταιρεία: «Δεν υπάρχουν άλλες εκκλησίες στην περιοχή που αναφέρονται από βυζαντινούς επισκέπτες στους Αγίους Τόπους και δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθεί ότι αυτή είναι η [Εκκλησία των Αποστόλων]».
Ακόμη πιο ενδιαφέρον, οι ανασκαφές βρήκαν τα ερείπια ενός ψαράδικου χωριού της ρωμαϊκής εποχής κάτω από τη μεταγενέστερη εκκλησία.
Για μερικούς, αυτό παρέχει μια πειστική υπόθεση ότι η Βιβλική αφήγηση της ζωής του Ιησού υποστηρίζεται από αδιάσειστες αποδείξεις.
Ωστόσο οι ειδικοί είναι σκεπτικιστές όσον αφορά αυτή την εκδοχή.
6: Η επιγραφή «Ο Ιησούς είναι Θεός»
Ακριβώς όπως το Γκράφιτο του Αλεξαμένου, τα στοιχεία από την πρώιμη εκκλησία μας δίνουν μια ισχυρή ένδειξη ότι υπήρχε πραγματικά ένα πρόσωπο για να ενωθούν οι οπαδοί.
Ένα άλλο ελαφρώς πιο κολακευτικό παράδειγμα αυτού είναι μια επιγραφή που βρέθηκε κάτω από το πάτωμα μιας ισραηλινής φυλακής.
Αυτό το ψηφιδωτό ηλικίας 1.800 ετών παρουσιάζει την πρώτη γραπτή δήλωση του Ιησού ως Θεού.
Το ψηφιδωτό των 581 τετραγωνικών ποδιών διακοσμούσε την πρώτη αίθουσα προσευχής στον κόσμο το 230 μ.Χ. και περιέχει την αρχαία ελληνική φράση: «Ο θεοφιλής Ακεπτούς έχει προσφέρει το τραπέζι στον Θεό Ιησού Χριστό ως μνημείο».
Ο Carlos Campo, Διευθύνων Σύμβουλος του Μουσείου της Βίβλου που εξέθεσε πρόσφατα το ψηφιδωτό, το χαιρέτισε ως «τη μεγαλύτερη ανακάλυψη από τους Ρόλους της Νεκράς Θάλασσας».
Αυτό δείχνει ότι η θεότητα του Χριστού έγινε μέρος των ιδεολογιών μερικών χριστιανών μόλις 200 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Ωστόσο, ο κορυφαίος ιστορικός της Βίβλου Μπαρτ Έρμαν ισχυρίζεται ότι αυτή δεν ήταν μια άποψη που συμμερίζονταν όλοι οι πρώτοι Χριστιανοί.7: Το οστεοφυλάκιο του Ιακώβ
Το λεγόμενο «οστεοφυλάκιο του Ιακώβ» είναι ένα οστέινο κουτί που φέρει την αραμαϊκή επιγραφή: «Ιακώβ, γιος του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού».Ο Δρ Γουίδερινγκτον λέει: «Η πιθανότητα αυτός ο συγκεκριμένος συνδυασμός αυτών των τριών ονομάτων να μην αναφέρεται στον διάσημο Ιάκωβο τον Δίκαιο, και στον πατέρα του Ιωσήφ και στον αδελφό του Ιησού είναι ελάχιστη έως μηδενική.
«Αν ήταν αλήθεια ότι η σταύρωση ήταν το τέλος της ιστορίας του Ιησού, κανείς δεν θα καυχιόταν ότι σχετίζεται μαζί του σε οστεοφυλάκιο».
Αν το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου είναι πραγματικό, θα ήταν πράγματι μια εντυπωσιακή απόδειξη ότι ο Ιησούς ήταν μια πραγματική φιγούρα που έγινε σημαντική λίγο μετά το θάνατό του.
Δυστυχώς, η ιστορία του οστεοφυλάκιου του Ιακώβ είναι λίγο πιο περίπλοκη.
Το οστεοφυλάκιο φέρεται να αποκτήθηκε από έναν ισραηλινό επιχειρηματία ονόματι Oded Golan από έναν άγνωστο παλαιοπώλη τη δεκαετία του 1970.
Ωστόσο, σε μια ασυνήθιστη κίνηση, η Ισραηλινή Αρχή Αρχαιοτήτων (IAA) κατηγόρησε τον Γκολάν ότι πλαστογράφησε το λείψανο και τον οδήγησε στο δικαστήριο στη «δίκη πλαστογραφίας του αιώνα».
Εμπειρογνώμονες από την IAA ισχυρίστηκαν ότι ο Γκολάν είχε πάρει ένα πραγματικό οστεοφυλάκιο του πρώτου αιώνα και πρόσθεσε ο ίδιος την επιγραφή.
Όταν η αστυνομία συνέλαβε τον Γκολάν, βρήκε πράγματι ένα εργαστήριο πλαστογραφίας γεμάτο με εργαλεία και μισοτελειωμένες «αρχαιότητες».
Αλλά, σε μια άλλη ανατροπή, ο Γκολάν απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες πλαστογραφίας το 2012 με το σκεπτικό ότι η IAA δεν είχε αποδείξει ότι η επιγραφή ήταν ψεύτικη.
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, προέκυψε ότι ορισμένοι από τους εμπειρογνώμονες της IAA δεν είχαν τις κατάλληλες ειδικότητες για να εκτιμήσουν σωστά εάν η γραφή ήταν πραγματική ή όχι.
Για πολλούς, αυτό δικαίωσε το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου ως λαμπρό αποδεικτικό στοιχείο για την ιστορικότητα του Ιησού.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει συχνά, δεν συμφωνούν όλοι οι ακαδημαϊκοί ότι το το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου έχει επίσης αθωωθεί.
Πέγκυ Σκουλού
