Κώστας Σαμαράς
Σε ύψος 2.800 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, υψώνεται το μυστηριώδες Buffa di Perrero, το οποίο φέρει τον τίτλο «το πιο απομονωμένο σπίτι του κόσμου», θεωρούμενο ως ένας ασυνήθιστος τουριστικός προορισμός στην ειδυλλιακή ιταλική ύπαιθρο.
Αυτό το απομονωμένο κτίριο, που βρίσκεται στις τραχιές πλαγιές των ιταλικών Δολομιτών, παραμένει ακατοίκητο για έναν αιώνα, αλλά η έλξη του παραμένει.
Όταν κατακτήσεις τις βραχώδεις κορυφές των Δολομιτών σε ύψος 2.800 μέτρων, αποκαλύπτεται το Buffa di Perrero.
Ωστόσο, αυτό που παραμένει ακόμα μυστήριο είναι η ιστορία της δημιουργίας αυτού του παράξενα τοποθετημένου σπιτιού.
Με την πάροδο των χρόνων υπήρξαν πολλές εικασίες σχετικά με το πώς οι εργάτες, που φέρεται να εργάζονταν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτό το δύσβατο έδαφος για να κατασκευάσουν ένα κατάλυμα.
Η συγκεχυμένη ιστορία του Buffa di Perrero είναι περιτριγυρισμένη από θρύλους.
Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις, Ιταλοί στρατιώτες έχτισαν αυτό το κρυφό καταφύγιο για να προστατευτούν από τις κακές καιρικές συνθήκες και να βρουν καταφύγιο κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.
Το κτίριο, φτιαγμένο με τούβλινους τοίχους, μια κεκλιμένη στέγη, τέσσερα παράθυρα με πλαίσιο και μια σειρά από καρέκλες κάμπινγκ, προκαλεί πολλά ερωτήματα για το πώς μεταφέρθηκαν τα οικοδομικά υλικά σε αυτήν την απομακρυσμένη τοποθεσία.
Για να καταφέρουν να περάσουν επικίνδυνα τμήματα του δρόμου προς την μίνι-κατασκευή, τοποθετήθηκαν σιδερένιες σκάλες και σχοινιά στην Via Ferrata, τον «σιδερένιο δρόμο».
Πιστεύεται ότι πριν από πάνω από έναν αιώνα, στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχτισαν το καταφύγιο για να έχουν ένα μέρος για ξεκούραση, αποθήκευση και στρατηγική θέα απέναντι στις δυνάμεις της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.
Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας σύγκρουσης, αναπτύχθηκαν πολλές παρόμοιες «βιβικά» κατά μήκος του ιταλικού μετώπου, καθώς και οι δύο στρατοί διεξήγαγαν μάχες πεζικού και οι βουνά βομβαρδίστηκαν με βαριά πυροβολικά, προκαλώντας χιονοστιβάδες και τραγωδίες όπως την περίφημη «Λευκή Παρασκευή» στον Μόντε Μαρμολάδα τον Δεκέμβριο του 1916.
Οι καιρικές καταστροφές εξακολουθούν να αποτελούν απειλή στην περιοχή, και οι αναφορές από την τοπική εφημερίδα Il Dolomiti αναφέρουν ότι το καταφύγιο έγινε «άχρηστο» για τους ορειβάτες μετά την κατάρρευση της στέγης του.
Πώς απέκτησε αυτή η απομονωμένη κατασκευή φήμη;
Οι εξερευνητές μπορούν να ρίξουν μια ματιά στο μυστηριώδες σπίτι μέσω των σιδερένιων σκάλων, των σκαλοπατιών και των σχοινιών που είναι προσαρτημένα στους απόκρημνους βράχους της Via Ferrata.
Ωστόσο, το γκρι εσωτερικό ξύλο μπορεί να είναι απογοητευτικό και να προσφέρει μόνο κάποιες λευκές ξύλινες καρέκλες και λίγα άλλα πράγματα.
Ο περιορισμένος χώρος με ξύλινες διακοσμήσεις υποδηλώνει ότι οι στρατιώτες ή οι σύγχρονοι ανακαλύπτες εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν – μια λογική επιλογή, αφού κάποια μονοπάτια στους Δολομίτες μπορεί να διαρκέσουν έως και μια εβδομάδα για να τα διασχίσει κάποιος.
Εμπνευσμένος από αυτή την παράξενη κατοικία, ο Αuronzo Club Alpino Italiano (CAI), ο οποίος επιβλέπει τα μονοπάτια της περιοχής, δημιούργησε κοντά στον πέρασμα Forcella Marmarole ένα σύγχρονο καταφύγιο.
Αυτό το σύγχρονο καταφύγιο μπορεί να φιλοξενήσει έως και 12 άτομα και έχει τοποθετηθεί δραματικά από ελικόπτερο, δίνοντας την εντύπωση ότι κατέρχεται από το βουνό.
Οι εξερευνητές που είναι έτοιμοι να κάνουν ένα απαιτητικό ταξίδι πέντε ωρών, υποστηριζόμενο εν μέρει από αναβατήρα, μπορούν να εξερευνήσουν αυτό το θεαματικό καταφύγιο, το οποίο θυμίζει το Buffa di Perrero.
Όπως συμβαίνει με κάθε γνωστό σημείο ενδιαφέροντος, το Buffa di Perrero έχει εμπνεύσει μιμήσεις.
Ο Αuronzo Club Alpino Italiano (CAI) έχει τοποθετήσει ένα σύγχρονο καταφύγιο κοντά στο πέρασμα Forcella Marmarole με ελικόπτερο, το οποίο απαιτεί μια απαιτητική πεντάωρη πεζοπορία για να φτάσει κάποιος στη φαινομενικά κατηφορική κατασκευή.
Ενώ προσφέρει μια ματιά στο μυστηριώδες κτίριο, το τοπίο και οι πανοραμικές θέες παραμένουν οι κύριες ατραξιόν αυτού του απομακρυσμένου τόπου.
