in ,

Χίλιες δραχμές: Απίστευτο κι όμως αληθινό το τι μπορούσες να αγοράσεις το 2001 με ένα χιλιάρικο

Υπάρχουν αρκετοί που αναπολούν την εποχή που είχαμε δραχμές, είτε γιατί τους άρεσε το νόμισμα είτε γιατί μάλλον είχαν γεμάτες τις τσέπες του και την αίσθηση πως με 1.000-2000 δραχμές μπορούσαν να αγοράσουν ότι χρειαζόντουσαν. Φυσικά σε αυτό δεν οφειλόταν η αξία της δραχμής αλλά και άλλοι οικονομικοί και μη παράγοντες της χώρας μας. Την 1η Ιανουαρίου 2002 ήρθε το ευρώ στη ζωή μας με τα πρώτα χαρτονομίσματα και κέρματα να κυκλοφορούν και την μετάβαση να ολοκληρώνεται μετά από 2 μήνες. Η μετάβαση έφερε και σημαντικές αλλαγές στις τιμές των προϊόντων καθώς η μετατροπή των τιμών έγινε με σημαντική στρογγυλοποίηση προς το πάνω. το 2002 ένα ευρώ ισούταν με 340.7 δραχμές και τα κομπιουτεράκια είχαν πάρει φωτιά.

Eυρώ: 20 χρόνια από τη μεγαλύτερη νομισματική μετάβαση που έγινε ποτέ

Μπορούσαμε να αγοράσουμε όλα αυτά με ένα χιλιάρικο


Την εποχή πριν το ευρώ είχαμε ένα χιλιάρικο στην τσέπη μας κάτι λιγότερο δηλαδή από 3 ευρώ (2.93 ευρώ) και κυκλοφορούσαμε άνετοι έξω καθώς μπορούσαμε να το ξοδέψουμε σε πολλά πράγματα της καθημερινότητάς μας. Με 1.000 δραχμές το 2002 έπαιρνες όχι ένα αλλά 3 σουβλάκια άνετα και έπινες και ένα αναψυκτικό. Σήμερα 3 ευρώ δεν φτάνουν καλά καλά για ένα σουβλάκι.

 

 

Τι άλλο μπορούσες να αγοράσεις με τόσα λεφτά λίγο πριν να έρθει το ευρώ στη ζωή μας;

Τυρόπιτα (100 δρχ) ;ή 0.30 ευρώ..

Βενζίνη (180 δρχ ανά λίτρο) ή 0.52 ευρώ

Φραπές (400-500 δρχ) 1.1 ευρώ (σε μαγαζί εστίασης όχι takeaway)

Εισιτήριο Λεωφορείων (75 δρχ) ή 0.22 ευρώ

Φρέσκο Γάλα (240 δρχ) ή 0.70 ευρώ

Νερό (50 δρχ)ή 0.15 ευρώ

Τομάτες (100 δρχ) ή 0.30 ευρώ το κιλό

Τότε που ψωνίζαμε με δραχμές

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Written Από Πέγκυ Σκουλού

Θα με βρεις χωμένη σε παλιές αστυνομικές και ιατροδικαστικές υποθέσεις, κοινώς... όπου υπάρχει έγκλημα! Αν δεν ήμουν η χείριστη όλων στις φυσικοχημείες, σήμερα θα ήμουν ιατροδικαστής. Χαρά του συναδέλφου δε με λες, αλλά έμαθαν να με ανέχονται... Nobody's perfect.

Πανελλήνιες: «Παιδί μου, μην ακούς κανέναν! Χίλιες φορές ευτυχισμένη κομμώτρια παρά γιατρός με το στανιό»

Πέθανε η γυναίκα μου και τα έφτιαξα με την πεθερά μου. Ξέρω πως τα παιδιά δε θα καταλάβουν. Τι θα πει ο κόσμος;”