Κώστας Σαμαράς
Δύο ημέρες πριν την εθνική επέτειο του ελληνο-ιταλικού πολέμου το 1940, στον οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες πολέμησαν και μερικές εκατοντάδες Αλβανοί στον πλευρό των Ιταλών, έχουμε την προαναγγελία πορείας διαμαρτυρίας ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου 2018 από εθνικιστές Αλβανούς, κατά της ύπαρξης ελληνικών νεκροταφείων στην αλβανική επικράτεια, σύμφωνα με τοπικό ΜΜΕ.
Μια ομάδα Αλβανών εθνικιστών απαιτεί «την μαζική ανταπόκριση και παρουσία όλων των Αλβανών που αγαπούν την Αλβανία στις 28 Οκτωβρίου 2018 στις 9:30 π.μ. για την διενέργεια μαζικής διαμαρτυρίας για το θέμα αυτό, «απαιτώντας να δημιουργηθούν νεκροταφεία και για τους εκτελεσθέντες Τσάμηδες στην Ελλάδα από τους αντάρτες του Ζέρβα”.
«Οι Έλληνες μέσω της αλβανικής ορθόδοξης εκκλησίας μαζί με τους προδότες του έθνους (Αλβανούς πολιτικούς) έρχονται να εξαργυρώσουν τα ερείπια των Ιταλών στρατιωτών και να περισυλλέξουν τα οστά των Ελλήνων στρατιωτών.
To έργο τους είναι παράνομο ολοκληρωτικά δεδομένου ότι δεν υπήρχε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών Αλβανός αρχαιολόγος σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους.
Ας δούμε όμως ποιος θα προσπαθήσει να μας σταματήσει κατονομάζοντας μας ως σαμποτέρ. Θέλουμε την ίδια αμοιβαιότητα (με τα ελληνικά νεκροταφεία στην Αλβανία) για τα παιδιά και τις γυναίκες που σκοτώθηκαν βίαια από τη σκληρότητα του Ναπολέων Ζέρβα (στην Θεσπρωτία), καταλήγει η ανακοίνωση των Αλβανών εθνικιστών.
Πρόκειται για τις γνωστές προσπάθειες εθνικιστικών κύκλων στην γειτονική χώρα που τροφοδοτούνται από τους Τσάμηδες, οι οποίοι επιθυμούν την αναγνώριση της εκδίωξης τους από την Ελλάδα το 1945 «ως γενοκτονία”, παρ’όλο που έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για το θέμα αυτό από τα ελληνικά δικαστήρια της εποχής.
Άλλη αλβανική ιστοσελίδα εθνικιστικού περιεχομένου με αφορμή την εθνική μας επέτειο, στηλιτεύει σε άρθρο της την συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνηση Μεταξά προς τους Τσάμηδες με την έναρξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου αναφέροντας ότι:
«Δύο μήνες πριν από την έναρξη του ιταλο-ελληνικού πολέμου του 1940 η φασιστική κυβέρνηση του Μεταξά εξόρισε όλους τους άρρενες Τσάμηδες από 16 έως 70 ετών στα νησιά του Αιγαίου.
Εκεί οι Τσάμηδες προσλαμβάνονταν από Έλληνες πολίτες, για τις συνήθεις εργασίες, διανοίξεως δρόμων και σπασίματος πετρών μέχρι την εκδίωξη τους από τους αντάρτες του Ζέρβα», καταλήγει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.
Ως γνωστόν, κατά τη διάρκεια της περιόδου 1941-1944, η Ελλάδα κατελήφθη από τον άξονα και χωρίστηκε σε τρεις κατοχικές ζώνες.
Ο βουλγαρικός στρατός εισήλθε παράνομα χωρίς κήρυξη πολέμου στην Ελλάδα στις 20 Απριλίου 1941.
Οι Βούλγαροι κατέλαβαν την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με εξαίρεση την περιοχή των συνόρων του Έβρου που ελέγχονταν από τους Γερμανούς.
Οι Γερμανοί κατέλαβαν όλες τις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη κτλπ ), την Κεντρική Ελλάδα, το Αιγαίο και τα νησιά της Κρήτης.
Στην Ήπειρο οι Γερμανοί εγκαταστάθηκαν στο Μέτσοβο ενώ ο ιταλικός στρατός που είχε εισέλθει στην Ελλάδα μέσα από τα νότια σύνορα της Αλβανίας προχώρησε νότια.
Οι Ιταλοί αναπτύχθηκαν για τον έλεγχο των εδαφών της Πίνδου, της δυτικής Μακεδονίας, της Πελοποννήσου και των νησιών του Ιονίου.
Στην συνέχεια της περιόδου, οι περισσότεροι Τσάμηδες Αλβανοί εντάχθηκαν στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και διατήρησαν δεσμούς με τους Αλβανούς αντάρτες του Χότζα, καθ’όλη την περίοδο του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, κάτι που επιβεβαιώνει και το αλβανικό άρθρο.
Τον Μάρτη του 1945 όμως, πήραν το δρόμο για την Αλβανία, χιλιάδες Τσάμηδες από 68 χωριά από τους αντάρτες του Ζέρβα με την κατηγορία της συνεργασίας τους με τις κατοχικές αρχές, που είχε ως αποτέλεσμα την εκτέλεση εκατοντάδων Ελλήνων προκρίτων στην περιοχή της Παραμυθιάς.
Αυτή είναι η ιστορία η οποία ούτε αλλάζει, ούτε παραγράφεται και φυσικά ούτε αλλοιώνεται από κανέναν.
Το πιο σημαντικό λοιπόν σε αυτά τα αλβανικά δημοσιεύματα παραμονές της ελληνικής επετείου του «ΟΧΙ», αφορούν αυτήν την ίδια την αλήθεια, την οποία εντέχνως αποσιωπούν Αλβανοί , Βούλγαροι και φυσικά οι τότε Σκοπιανοί, οι οποίοι ουδεμία αντίσταση σε αυτά τα στάδια αντέταξαν κατά των Ιταλών και Γερμανών που προήλασαν ακάθεκτοι.
Στην κυριολεξία μόνο ο ένδοξος ελληνικός στρατός το 1940 (το τονίζουμε αυτό), «κράτησε» δύο αυτοκρατορίες και τις απασχόλησε για περίπου 2 μήνες μεταβάλλοντας την παγκόσμια ιστορία.
Αυτό το παραδέχθηκε και ο πλέον σκληρός ναζιστής Γερμανός στρατάρχης Κάιτελ (παρέδωσε την Γερμανία στους συμμάχους το 1945), στην δίκη της Νυρεμβέργης, λέγοντας στην απολογία του, «για τον πολύτιμο χρόνο που απωλέσθηκε στην εκστρατεία κατά των Βαλκανίων και της Ελλάδος με αποτέλεσμα την ήττα στην Ρωσία”.
Χρόνος που επιμήκυνε την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» κατά της Ρωσίας κατά δύο μήνες και έριξε τους Γερμανούς πάνω στο περιβόητο ρωσικό χειμώνα με τα γνωστά για το Βερολίνο αποτελέσματα.
