Πέγκυ Σκουλού
Δύο χρόνια έχουν περάσει από τη μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, όταν η τραγωδία στα Τέμπη στέρησε τη ζωή σε 57 ανθρώπους. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και η Αθηνά Κατσάρα, σύζυγος του Νίκου Ζήση, ο οποίος συνεχίζει να αγωνίζεται για την απόδοση δικαιοσύνης. Ο ίδιος μοιράζεται τις αναμνήσεις του από εκείνη τη νύχτα και περιγράφει το δύσκολο μονοπάτι που διανύει με τον γιο τους, τον μικρό Χρήστο.
Η μοιραία στιγμή της σύγκρουσης
Ο Νίκος και η Αθηνά ταξίδευαν μαζί με το μοιραίο τρένο, καθισμένοι δίπλα-δίπλα. Λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση, η Αθηνά γύρισε προς τον σύζυγό της και είπε τα τελευταία της λόγια: «Νίκο, τον Χρήστο μας». Η κραυγή της αγωνίας της για τον μονάκριβο γιο τους αντηχεί ακόμα στο μυαλό του Νίκου Ζήση.
Η σύγκρουση τον εκτόξευσε έξω από το βαγόνι, με το σώμα του να προσκρούει πάνω σε λαμαρίνες. Όπως θυμάται, ακολούθησαν ουρλιαχτά και πανικός. «Το ”θα καούμε”, ”καιγόμαστε” από τα παιδιά” ηχεί ακόμα στα αυτιά μου», λέει συγκλονισμένος. Το φως έσβησε απότομα, σπίθες πετάγονταν παντού και ξαφνικά, όπως περιγράφει, όλα σκοτείνιασαν.
Η ζωή χωρίς την Αθηνά – Ο αγώνας για δικαιοσύνη
Από τότε, ο Νίκος Ζήσης παλεύει καθημερινά με το πένθος, ενώ προσπαθεί να σταθεί δυνατός για τον γιο τους. Ο μικρός Χρήστος, σήμερα τεσσάρων ετών, αναζητά τη μητέρα του, κάνοντας ερωτήσεις που ραγίζουν καρδιές. «Μπαμπά, μήπως τη μαμά την έφαγε ο λύκος;», ρωτά συχνά. Ο Νίκος του εξηγεί ότι η μητέρα του είναι ένας άγγελος, και προσπαθεί να τον κάνει να νιώθει υπερήφανος για εκείνη.
Παράλληλα, δεν σταματά να διεκδικεί την απόδοση ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα. Οι αναρτήσεις και τα αφιερωμένα στη σύζυγό του βίντεο εκφράζουν την οργή και τη θλίψη του, αλλά και την επιθυμία του να τιμωρηθούν όσοι θεωρεί υπεύθυνους. «Η οργή μας, όσο περνάει ο καιρός, θεριεύει ακόμη περισσότερο», δηλώνει χαρακτηριστικά.
Οι πολιτικές δηλώσεις που προκαλούν αντιδράσεις
Ο Νίκος Ζήσης εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η τραγωδία από την πολιτική ηγεσία. «Δεν μπορεί να λέει ο Άδωνις Γεωργιάδης ότι όποιος πάει στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη στηρίζει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν μπορεί να λέει ο Βορίδης ότι τα Τέμπη είναι μικρό θέμα. Αν είναι δυνατόν», αναφέρει με αγανάκτηση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η αδιαφορία και η απουσία ανάληψης ευθυνών τον εξοργίζουν. Θεωρεί ότι η πολιτική τάξη νοιάζεται περισσότερο για την εξουσία παρά για την αλήθεια. «Σίγουρα τα λεφτά τούς ενδιαφέρουν. Είναι πιο καλή η καρέκλα από το να έχεις αξιοπρέπεια και ήθος», σχολιάζει δηκτικά.
«Το παιδί μου θα στερηθεί για πάντα την αγάπη της μητέρας του»
Το βάρος της απώλειας είναι δυσβάσταχτο, αλλά ο Νίκος Ζήσης έχει έναν στόχο: να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τον γιο του και να μην επιτρέψει να ξεχαστεί η τραγωδία. «Θα το πάω μέχρι τέλους, πρώτα για τις ψυχές και μετά για το παιδί μου», δηλώνει αποφασισμένος.
Παρά το γεγονός ότι ο μικρός Χρήστος περιβάλλεται από την αγάπη του πατέρα του, των παππούδων και των συγγενών του, το κενό της μητέρας του παραμένει αναντικατάστατο. «Το δικό μου το παιδί το σκέφτεται κανένας; Γιατί δεν θα ζήσει ποτέ ξανά την ανιδιοτελή αγάπη της μάνας του», αναρωτιέται με πικρία.
Η ζωή συνεχίζεται, όπως λένε όλοι, αλλά για εκείνον το ερώτημα είναι «πώς συνεχίζεται;». Η πληγή που άφησε η τραγωδία των Τεμπών δεν κλείνει και η ανάγκη για δικαιοσύνη παραμένει πιο επιτακτική από ποτέ.
