Αν έχετε κάποιο από αυτά τα 7 νομίσματα, τα οποία ναι μεν δείχνουν μικρής αξίας αλλά δεν είναι, ενδέχεται να κερδίσετε πολλά χρήματα που μπορεί να φτάσουν έως και τα 200.000 δολάρια. Πάμε λοιπόν αρχικά να δούμε ποιο είναι το μοναδικό νόμισμα από χρυσό που κοστίζει 1,5 εκατομμύρια ευρώ!
Οι «pennies» είναι τα νομίσματα του 1 λεπτού του δολαρίου και έχουν σχεδόν μηδαμινή αξία, όμως για μερικούς συλλέκτες χρημάτων αξίζουν το… βάρος τους σε χρυσό. Επιπλέον δείτε το κρυφό σύμβολο στο εκατοστάρικο των δραχμών
Τα χρήματα του ενός «cent», του ενός λεπτού δηλαδή, υπάρχουν στο νομισματικό σύστημα των ΗΠΑ από το ξεκίνημα του και πολλά προωτότυπα δημιουργήθηκαν το 1792. Ένα από αυτά είναι το μεγάλο «Birch».
Συγκεκριμένα, το Birch του 1792 πουλήθηκε σε μια δημοπρασία της εταιρείας Heritage Αuction το 2015 έφτασε τα 2,6 εκατ. δολάρια! Η αξία όπως και στα περισσότερα συλλεκτικά αντικείμενα υπολογίζεται από την ποιότητα και τη σπανιότητα του.
Οι πιθανότητες είναι μικρές, όμως όσοι έχουν «pennies» σε κάποιο συρτάρι ή κουμπαρά, καλό θα ήταν να ελέγξουν αν μοιάζουν με κάποιο από τα παρακάτω.
Το CNBC έφτιαξε μια λίστα με τα «μονόλεπτα» με τη μεγαλύτερη αξία και μας συμβουλεύει να μην ξαναπούμε «κράτα τα ρέστα» την επόμενη φορά που θα μας δώσουν ψιλά.
Δραχμές: Τι κάναμε παλιά με ένα χιλιάρικο στην τσέπη;
Άτιμες δραχμές; Αλήθεια θυμάται κανείς τι μπορούσες να κάνεις παλιά με 1.000 δραχμές; Το Athensmagazine.gr σας θυμίζει, όπως σας αποκάλυψε και την λεπτομέρεια στο χαρτονόμισμα των 5.000 δραχμών που δεν είχε παρατηρήσει κανείς!
“Το 1988 έπαιρνα με 30 δραχμές τυρόπιτα στο σχολείο και με 10 δραχμές κουλούρι!”
“Τέλη του ’86, με ένα χιλιάρικο: Πήγαινες στο γήπεδο, αγόραζες τρία πακέτα τσιγάρα, έπινες δύο φραπέδες, αγόραζες δυο – τρεις εφημερίδες, έπαιζες pacman μέχρι τελικής πτώσεως, και σου περίσσευαν κι από πάνω!”
“Τέλη 1986, έχουμε και λέμε: Τα Marlboro και τα Camel κόστιζαν 105 δραχμές. Μία πολιτική εφημερίδα κόστιζε 40 δραχμές και μία αθλητική 30. Υπήρχαν ωστόσο και εφημερίδες των 20 δραχμών, πολιτικές και αθλητικές!”
“Στα 80s o φραπές είχε 100 δραχμές – σε συνοικιακό καφέ, ενώ είχε 110 δραχμές αν είχε και γάλα (ναι, συνέβαινε και αυτό). Ένα παιχνίδι στα «ηλεκτρονικά» της εποχής, κόστιζε 10 δραχμές. Ένα εισιτήριο στο γήπεδο (πέταλο) κόστιζε 250 ή 300 δραχμές (αναλόγως την σπουδαιότητα)”!
“Στα τέλη 90s οι μισθοί ξεκινούσαν απο 170.000 και έφταναν στις 230.000 (βασικός). Σαν Dj έπαιρνα 10 με 12.000 τέλη του 90!”.
“Το 1990 – 93 ένα τόστ έκανε 250 δραχμες, ένας καφές 100. Θυμάμαι πως τα περιοδικά κόστιζαν 500 δραχμες!”
“1993, με ένα χιλιάρικο, έβλεπα ταινια με 600 δραχμες και μου έμεναν ρέστα για να παω για σουβλακια. Το σουβλάκι στην χειροτερη έκανε 120 δραχμές και το hamburger 500 δραχμές.”
“Το 1994 ο καφές είχε σε χρήματα 400 με 500 δραχμές τουλάχιστον, εδώ στην Βέροια. Μια μπύρα είχε ακριβώς 1000 δραχμές τότε σε μπαράκι! Αν πήγαινες σε κάποιο fast food έτρωγες και έπινες μέχρι σκασμού!” .
“Ένας παλιός δίσκος στο Ροκ Σιτυ έκανε γύρω στις 1000 δραχμές χρήματα, ένας καινούργιος γυρω στα 3500. Μπορούσες να φας ενα γεύμα στα Goodys και να σου μείνουν ρέστα για καφέ!”
“Έπινες ενα ποτό σε μπαρ και έπαιρνες ρέστα, όχι όπως τώρα που ζητάς και δανεικά”.
Απίστευτο! Θησαυρό σε… δραχμές κρατούν στα συρτάρια τους οι Έλληνες και δεν το ξέρουν!
Όταν οι Έλληνες ήρθαμε αντιμέτωποι με την αλλαγή του νομίσματος η προσαρμογή μας δυσκόλεψε πολύ και πιστέψαμε ότι χάσαμε τον πλούτο που είχαμε συγκεντρώσει. Πολλοί από εμάς αποφασίσαμε να κρατήσουμε κάποια χαρτονομίσματα, χρήματα ή κέρματα είτε για ενθύμιο είτε από απλή αμέλεια. Αν έχετε στην κατοχή σας ένα παλιό χαρτονόμισμα των 5.000 δραχμών, αντί να το κρατάτε κλεισμένο σε συρτάρια ρίξτε μια ματιά στην λεπτομέρεια που σίγουρα έχετε ξεχάσει! Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδος αυτές οι δραχμές σε σύνολο ξεπερνούν τα 500 εκ. ευρώ!
Πρόκειται για τις δραχμές, που οι Έλληνες αμέλησαν ή δεν θέλησαν να ανταλλάξουν με το ευρώ, καθώς έχει εκπνεύσει η σχετική προθεσμία.
Το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ευρωζώνης, όπου οι Ευρωπαίοι έχουν χάσει κατά τον ίδιο τρόπο μια περιουσία από παλαιά νομίσματα/χρήματα που ανέρχεται σε 15 δισ. ευρώ, αν υπολογιστούν με βάση την ισοτιμία με την οποία μπήκαν τα εθνικά νομίσματα στην Ευρωζώνη. Το ένα τρίτο από αυτά, όμως, που βάσει εκείνης της ισοτιμίας αντιστοιχούν σε 5 δισ. ευρώ, δεν έχει πλέον παρά μόνον συναισθηματική αξία.
Οι προθεσμίες έχουν εκπνεύσει σε τέσσερις χώρες της Ευρωζώνης: Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία και Φινλανδία.
Οι τυχεροί στην περίπτωση αυτή είναι οι Γερμανοί που δεν χρειάζεται να σπεύσουν αν θελήσουν έστω και τώρα να ανταλλάξουν τα αγαπημένα τους χρήματα, καθώς η Bundesbank έχει καταστήσει σαφές ότι θα το κάνει «επ’ αόριστον» και για «απεριόριστο όγκο» χρημάτων από το παλαιό νόμισμα της Γερμανίας. Το θέμα ενδιαφέρει ενδεχομένως σημαντική μερίδα των Γερμανών, καθώς τα στοιχεία καταδεικνύουν πως λίγο λιγότερο από τα μισά από αυτά τα 15 δισ. ευρώ, περίπου 6,5 δισ. ευρώ, είναι σε γερμανικά μάρκα και σχεδόν το ήμισυ αυτών είναι σε χαρτονομίσματα του μάρκου. Παρά τη γνωστή προσήλωση των Γερμανών στο μάρκο, αλλά και στα μετρητά, το γεγονός ότι μένουν ακόμη σε συρτάρια ξεχασμένα τόσα γερμανικά μάρκα εκπλήττει.
Θα ήταν πολύ λογικότερο να έχουν μείνει πολλά από τα χρήματα της Λετονίας και της Λιθουανίας, των χωρών που εντάχθηκαν στην Ευρωζώνη αργότερα από το πρώτο κύμα εισαγωγής στο ευρώ και χρειάστηκαν χρόνια για να ολοκληρώσουν τις ανταλλαγές.
Στις χώρες αυτές εκτιμάται, πάντως, ότι το σύνολο των παλαιών χαρτονομισμάτων και κερμάτων που έχουν κρατήσει στα σπίτια τους οι κάτοικοί τους αξίζουν μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Σε γαλλικά φράγκα/χρήματα βρίσκεται επίσης σημαντικός όγκος χρημάτων, η αξία του οποίου ανέρχεται σε 2 δισ. ευρώ και ακολουθεί η ισπανική πεσέτα στην οποία βρίσκονται ακόμα χρήματα αξίας 1,5 δισ. ευρώ. Οι κάτοικοι του Λουξεμβούργου, αντιθέτως, φαίνεται πως δεν είχαν καμία ιδιαίτερη προσήλωση στο δικό τους φράγκο, που έρχεται τελευταίο σε ποσά εντελώς αμελητέα.
Στον αντίποδα της Bundesbank είναι η Τράπεζα της Πορτογαλίας, καθώς σταμάτησε τις ανταλλαγές από χρήματα εσκούδος με ευρώ στα τέλη της χρονιάς, όταν η χώρα μπήκε στο ευρώ. Αφησε, έτσι, χωρίς καμία χρηματική αξία το 48% των εσκούδος που υπήρχαν σε κυκλοφορία όταν η Πορτογαλία υιοθέτησε το ευρώ. Γενικότερα, πάντως, οι επίσημες προθεσμίες εντός των οποίων έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί η ανταλλαγή ενόχλησαν ορισμένους από τους κατοίκους των χωρών της Ευρωζώνης που δεν πρόλαβαν να ανταλλάξουν τα μετρητά τους.