Γεια σας,
Αντιμετωπίζω τον τελευταίο χρόνο άγχος, νιώθω ότι δεν αναπνέω, ζαλίζομαι και νομίζω πως κάτι κακό θα μου συμβεί. Έχω τρέξει αρκετές φορές για αναλύσεις αίματος, έχω δει καρδιολόγο, έχω κάνει τεστ κοπώσεως μέχρι και εγκεφαλογράφημα, γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι κάτι έχω όμως δεν μπορώ να εντοπίσω τι είναι. Όλες μου οι εξετάσεις ήταν πολύ καλές και όλοι οι γιατροί μου είπαν ότι είναι άγχος.
Είμαι 35 χρονών και μέσα στα τελευταία 2 χρόνια παντρεύτηκα έναν υπέροχο άντρα, έμεινα έγκυος μετά τον γάμο και γέννησα πέρσι την κόρη μου και παρόλο που πέρασα πολύ δύσκολη γέννα, πολλά ξενύχτια και ταλαιπωρία μέχρι να μεγαλώσει λίγο το μωρό, όταν ήταν περίπου 6 μηνών το μωρό ένιωσα όλα αυτά τα απαίσια συναισθήματα που με κυριεύουν και νιώθω ότι δεν μπορώ να ελέγχω τον εαυτό μου!
Έχω γίνει ψυχωτική και πιεστική για το πως φροντίζουν όλοι οι άλλοι το μωρό μου και ότι νιώθω ότι μόνο εγώ ξέρω καλύτερα. Θυμώνω πολύ όταν δεν κάνουν αυτά που τους λέω οι γιαγιάδες που προσέχουν το μωρό και γενικά έχω γίνει πολύ απόλυτη και δεσποτική. Παρόλο που μου λένε όλοι ότι είναι άγχος και να ηρεμήσω, προσπαθώ να το εμπεδώσω και σταμάτησα να τρέχω από γιατρό σε γιατρό, όμως εκείνη την ώρα που έχω τα συμπτώματα τρομοκρατούμαι. Προσπάθησα να είμαι λίγο πιο χαλαρή με το μωρό, όμως δεν ξέρω τι παθαίνω, θέλω να έχω τον έλεγχο γιατί αν κάνουν κάτι άλλο από αυτά που τους έχω πει, πιστεύω ότι το μωρό μου κινδυνεύει.
Πάντα ήμουν δυναμική ως χαρακτήρας και πάντα αναλάμβανα πράγματα, ακόμη πολλές φορές και πράγματα που ήταν αδύνατο να προλάβω να κάνω αλλά είμαι τελειομανής και νιώθω ότι μόνο όταν το κάνω εγώ θα γίνει σωστά. Ο χαρακτήρας μου αυτός με έφερε σε αρκετούς τσακωμούς με τον σύζυγο μου, νιώθω ότι τρέχω εγώ για όλα στο σπίτι και ξεσπώ με τσακωμούς και θυμό και μετά γεμίζω τύψεις. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν αφήνω κανέναν να με βοηθήσει, γιατί όταν αφήνω τους άλλους πάντα θα βρω ότι κάτι δεν έκαναν σωστά, οπότε θα το αναλάβω πάλι εγώ!
Όλα αυτά μου προκαλούν συναισθηματική φόρτιση και κάποιες φορές δεν εξωτερικεύω αυτά που νιώθω για να μην υπάρχουν εντάσεις στο σπίτι και ειδικά μπροστά στο μωρό. Παρόλα αυτά, μαζεύονται και μετά ξεσπώ πολύ άσχημα είτε με κρίσεις πανικού είτε με άσχημο τσακωμό με τον σύζυγο μου. Ο σύζυγος μου έχει κάνει πολύ υπομονή μαζί μου και προσπάθησε να με βοηθήσει όμως εγώ νιώθω διαρκώς ότι δεν με βοηθά με τον τρόπο που θέλω. Φοβάμαι πολύ ότι θα φτάσει κι αυτός στα όρια του και δεν θα με αντέξει άλλο και ξέρω πολύ καλά ότι μένει ακόμα δίπλα μας γιατί μας αγαπά. Ξέρω όμως ότι θα έρθει μια μέρα που θα φύγει γιατί και αυτός δεν θα αντέξει άλλο την πίεση και τις εντάσεις. Όταν κάθομαι ήρεμη και σκέφτομαι πως του συμπεριφέρομαι, καταλήγω στο συμπέρασμα πως εγώ στη θέση του θα είχα φύγει.
Έχω γίνει γενικά με όλο τον κόσμο πολύ αντιδραστική, αρκετές φορές ειρωνική και λεκτικά επιθετική! Τι μου συμβαίνει; Γιατί έχω γίνει έτσι; Πώς να αλλάξω; Πως να βοηθήσω τον εαυτό μου να ξαναγίνουμε το ερωτευμένο ζευγάρι που ήμασταν και να σώσω τον γάμο μας και την οικογένεια μας;
H απάντηση της ειδικού στο ερώτημά σας:
Αρχικά είναι πολύ σημαντικό που παρατηρείτε τον εαυτό σας, που έχετε επίγνωση των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς σας, και θέλετε να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Όλα όσα λοιπόν περιγράφετε είναι ένας φαύλος κύκλος που ξεκινάει και καταλήγει στο άγχος και τον πανικό. Έχετε αγωνία να γίνουν όλα σωστά, φόβο μήπως κάτι άσχημο συμβεί, αυτό οδηγεί στην τάση για έλεγχο, στην ελεγκτική συμπεριφορά το οποίο με τη σειρά του φέρνει ενοχές, θυμό και πάλι από την αρχή φόβος, έλεγχος, θυμός.
Η αλλαγή που επιθυμείτε θέλει χρόνο, προσπάθεια και δουλειά με τον εαυτό σας. Τις στιγμές που βιώνετε τον πανικό να έχετε επίγνωση ότι είναι κάτι παροδικό και σε λίγο θα νιώσετε καλύτερα. Στην επικοινωνία σας με τους άλλους να δίνετε χρόνο στον εαυτό σας, να αφήνετε να περνούν λίγα δευτερόλεπτα ώστε να εκφράζεστε με ψυχραιμία και όχι με θυμό. Σημαντικό επίσης είναι τα πραγματικά σας συναισθήματα να μην τα κρατάτε μέσα σας καθώς έτσι εκφράζονται μετά σε ακατάλληλο χρόνο και με ακατάλληλο τρόπο. Εκφράζοντας αυτό που νιώθετε τη στιγμή που το βιώνεται είναι ανακουφιστικό για εσάς και βελτιώνει την επικοινωνία σας με τους άλλους.
Επιπλέον, θα σας βοηθούσε ακόμη περισσότερο μία προσωπική επαφή με ειδικό ψυχικής υγείας ώστε σε σταθερή συχνότητα να μοιράζεστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας και αφιερώνοντας αυτόν τον ουσιαστικό χρόνο στον εαυτό σας να βελτιώσετε την καθημερινότητάς σας.