Κώστας Σαμαράς
σοστό, και πρέπει να σκεφτούμε ότι μια κοινωνία θα βρίσκεται σε συνολικούς περιορισμούς γιατί αυτό το μικρό ποσοστό δε θα έχει την πράσινη κάρτα. Πώς, όμως, μπορεί να εφαρμοστεί μια πράσινη κάρτα σε μια περίοδο που δεν έχουμε διαθέσιμα εμβόλια; Αν ο πληθυσμός της Ευρώπης έχει εμβολιαστεί κατά 30-40% τον Μάιο, και εφαρμοστεί ένα πιστοποιητικό, άνθρωποι οι οποίοι θα θέλουν να κάνουν το εμβόλιο και δεν το έχουν διαθέσιμο, θα πρέπει να μπουν σε πολύ μεγαλύτερους περιορισμούς. Αυτό δημιουργεί ανισότητα. Οι ευπαθείς ομάδες αποτελούν ένα ποσοστό, αλλά όχι τεράστιο. Αν εμβολιαστούν δε μας δίνει τη συλλογική ανοσία της αγέλης. Αν η κοινωνία ανοίξει μόλις εμβολιαστούν οι ευπαθείς ομάδες, τα νοσοκομεία θα γεμίσουν με νέους», συνέχισε στο ίδιο θέμα ο κ. Δερμιτζάκης.
«Δε διαφωνώ στη λογική του από τη στιγμή που υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο σε όλους, να υπάρχει ενός είδους πιστοποιητικό. Όταν όμως υπάρχει έλλειψη του εμβολίου, τότε δημιουργείται ανισότητα στο ποιος μπορεί να έχει αυτή την κάρτα», τόνισε ο ίδιος.
«Ακόμα και να φτάσουμε στο 70% του πληθυσμού να είναι εμβολιασμένο, είναι διαφορετική η θεωρία από την πράξη στον έλεγχο του ιού. Ακούμε για μεταλλάξεις ή για στελέχη. Δεν αποκλείεται να υπάρχει κάποιο στέλεχος να αρχίσει τη μετάδοσή του. Από το σημείο που θα πετύχουμε την ανοσία της αγέλης, μέχρι το σημείο που πραγματικά ελέγχουμε την πανδημία, πρέπει να είμαστε προσεχτικοί στη διαχείριση», σημείωσε.
«Αν πετύχουμε ένα 60-70% του πληθυσμού να έχει εμβολιαστεί τον Μάιο, και κάνουμε μετά ένα πολύ σκληρό lockdown τριών εβδομάδων, τότε ίσως μπορούμε μετά να ανοίξουμε συνολικά. Η μεταβατική περίοδος θα είναι πολύ πιο ελεύθερη από ό,τι είμαστε τώρα, αλλά δε θα είναι τελείως ελεύθερη», εξήγησε ο κ. Δερμιτζάκης.
Αναφερόμενος στην παράταση του lockdown, ο ίδιος είπε ότι «Από τη στιγμή που η διαχείριση αποφασίστηκε να γίνει μέσω lockdown, δεν υπάρχει άλλη λύση από την παράταση. Ελπίζω ότι αυτό θα δουλέψει κάποια στιγμή. Η αύξηση των κρουσμάτων ενώ είμαστε σε lockdown οφείλεται στο ότι γίνονται πολλές επαφές σε “παρανομία”. Όταν κλείνουμε όλες τις διαδικασίες κοινωνικοποίησης, οι πολίτες βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους. Ουσιαστικά, όσο πιο παράνομο είναι κάτι, τόσο πιο ανεξέλεγκτο μπορεί να γίνει μέσα σε κλειστούς χώρους. Η ψυχολογία των πολιτών έχει αλλάξει και λόγω της κούρασης και λόγω της δυνατότητας να ξεφύγουν από το lockdown. Αν δίναμε δυνατότητες να αποσυμπιεστεί κάπως η κοινωνία, θα μπορούσαμε ίσως να βρούμε ένα μοντέλο ισορροπίας».
Κάνοντας μια πρόβλεψη για το πόσο μπορεί να παραταθεί το lockdown, ανέφερε ότι «Μια βδομάδα παράταση του lockdown νομίζω δε θα μας δείξει τίποτα. Στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, δε νομίζω ότι με δεδομένο ότι τα νοσοκομεία θα πιέζονται ακόμα, κάποιος θα πει να ανοίξουμε. Πρέπει να βλέπουμε πώς εξελίσσεται η κατάσταση. Δεν είναι γρήγορη και αποδοτική η κατάσταση με το lockdown. Η ελπίδα είναι τα εμβόλια, όλα τα άλλα είναι μκροδιαχείριση».
