Πέγκυ Σκουλού
Υπάρχει αληθινή αγάπη στις εξωσυζυγικές σχέσεις;
Οι περισσότερες εξωσυζυγικές σχέσεις γίνονται για την επιβεβαίωση. Τη κ@ύλα. Τον ανδρισμό που κρύφτηκε κάτω απ’ τη μπυροκοιλιά, τη θηλυκότητα που χάθηκε στο νεροχύτη με τα πιάτα. Τους γονείς και τα πεθερικά που σε καθίζουν με το ζόρι στο ίδιο «γιορτινό» τραπέζι να τρως κάθε χρόνο τα ίδια φαγητά δίπλα στα ίδια γερασμένα πρόσωπα. Γερασμένα όχι από ηλικία. Από συμβιβασμό. Και πριν την ώρα τους.
Από την Άννα Παπαδοπούλου
Για τον έρωτα που στην αρχή αμφισβητήθηκε, ύστερα έγινε αιτία ομηρικών καυγάδων και μετά δεν συζητήθηκε ποτέ ξανά και έτσι απλά χάθηκε. Στην αρχή για βδομάδες, μετά για μήνες. Και χρόνια.
Για την έξαψη, τον ενθουσιασμό, την ανάγκη να νιώσεις επιθυμητός, ποθητός.
Όχι δεν θες να χωρίσεις την αγαπάς τη γυναίκα σου κι εσύ τον άντρα σου ναι.
Λίγη περιπέτεια θέλετε, να μωρέ να ξεφύγετε λίγο απ’ τη ρουτίνα. Λίγο να περνούν ευχάριστα οι μέρες στη δουλειά, να’χετε να απασχολείτε το μυαλό για να μην σκέφτεται γιατί…
…γιατί αν το μυαλό κάτσει να σκεφτεί με τί συμβιβάζεται και τί στ’ αλήθεια χάνει, θα δώσει μια κλωτσιά σε όλα και δεν κάνει. Σχεδόν κανείς σ’ αυτή τη χώρα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του, γιατί εσείς;
Κάπως έτσι το παράνομο, το κρυφό, το “απαγορευμένο” σας κοιμίζει τη συνείδηση. Ώσπου να το πάρει χαμπάρι ο άντρας ή η γυναίκα του ενός ή του άλλου. Τότε ο ένας φεύγει και συγχωρείται και ο άλλος πληγώνεται που αδειάζεται. Μέχρι να περάσει ο καιρός και να καλύψει άλλος το κενό. Και φτού κι απ’ την αρχή. Αλλά…
Δεν είναι όλες οι εξωσυζυγικές σχέσεις ένα πήδημα κι έξω απ’ τη πόρτα.
Δεν είναι όλες η καύλα της στιγμής. Μια καλύτερη στάση, μια μεγαλύτερη διάρκεια, μια αυξημένη συχνότητα, μια επιβεβαίωση.
Δεν είναι όλες ένα γέμισμα, ένα άδειασμα, μια πληγή, μια ανακύκλωση, ένα αναλώσιμο.
Υπάρχουν εξωσυζυγικές σχέσεις φτιαγμένες από αγάπη. Βαθιά αγάπη. Αληθινή αγάπη, νεανική. Εξωσυζυγικές σχέσεις φτιαγμένες από εκτίμηση, κατανόηση, σεβασμό και θαυμασμό.
Εξωσυζυγικές σχέσεις με ταξίδια στη θάλασσα και βόλτες χέρι χέρι και αστεία και αγκαλιές και στήριξη και νοιάξιμο. Για τον εργοδότη που δεν καταλαβαίνει, τον πελάτη που δεν νιώθει, τον συγγενή που χάλασε το κέφι, το παιδί που σε απέρριψε μια μέρα σαν γονιό.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που αγαπούν τις αφραγκίες σου, που δεν στηρίζονται στο χρήμα. -Δεν πειράζει που δεν έχεις, κερνάω σήμερα εγώ. -Δεν πειράζει που δεν μου πήρες δώρο, το δώρο μου είσαι εσύ.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που είναι η πρώτη σου καλημέρα κι η τελευταία σου καληνύχτα. Που έχουν την έννοια σου απ’ το πρωί ως το βράδυ. Αν έφαγες, αν κοιμήθηκες, αν έχει κρύο εκεί που μένεις, αν πονάει η πλάτη σου απ’ τη κούραση, αν είσαι καλά εσύ και τα παιδιά σου.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που μαγειρεύουν μαζί. Που σου δείχνουν πως να κόβεις τη ντομάτα χωρίς να κόβεσαι και το κρεμμύδι χωρίς να το πετάς, που ο ένας ταΐζει τον άλλον στο στόμα σαν άλλοι έφηβοι και γελάτε. Εξωσυζυγικές σχέσεις που έχουν κάκιστη σχέση με το χρόνο αφού οι ώρες γύρω τους, περνούν σαν να΄ναι μόνο δευτερόλεπτα.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που μάλωσαν σχεδόν αθόρυβα, μην τυχόν και “σπάσουν”. Που παρεξηγήθηκαν, σώπασαν και ξημέρωσαν πάνω από μια οθόνη να χαϊδεύουν τις φωτό προφίλ και να περιμένουν μήπως πάρει. Να γράφουν και να σβήνουν στο chat χωρίς να στέλνουν, να πίνουν, να αρρωσταίνουν και να λεν πως είν’ καλά. Χωρίς κανείς από τους δυο να είναι.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που ενώ θέλεις να του πείς και να της πεις τόσα πολλά, δεν βγαίνει λέξη. Που ακούτε μόνο τις ανάσες σας, να λένε “Μείνε εδώ”.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που όταν χωρίζουν είναι για λίγο, που είναι πιο μαζί απ’ ότι πρίν. Σχέσεις που είναι πιο σχέσεις κι απ’ τις σχέσεις και όλοι θα τις δέχονταν αν δεν είχαν τη ταμπέλα από μπροστά. Αυτή που αυτόματα τις κατατάσσει στο φτηνό, στο επιπόλαιο και στο γρήγορο. Σ’ αυτό που “έξω από τον σύζυγο” είθισται να είναι πάντα ανήθικο. Πρόστυχο.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που αγαπάς τον άλλον, περισσότερο απ’ ότι αγάπησες τον πατέρα ή τη μάνα των παιδιών σου.
Εξωσυζυγικές σχέσεις που μπαίνουν στη ζωή σου και σου ανοίγουν απότομα τα μάτια να δεις ποιος είσαι και τί διάλεξες. Σχέσεις που σου αλλάζουν τη ζωή, αρκεί να θες πρώτα εσύ να την αλλάξεις.
Τέτοιες αγάπες, όσο δυσκοίλια κι αν γεννήθηκαν, μην τις αφήνεις.
Ξέρω χιλιάδες που δυστύχησαν επειδή δεν ακολούθησαν αυτό που αγαπούσαν.
Δεν ξέρω κανέναν που να δυστύχησε επειδή υποστήριξε την επιλογή του.
Γιατί η εξωσυζυγική σχέση καμιά φορά δεν είναι επιλογή. Η ευτυχία όμως είναι. Ανεξάρτητα από το πώς μπήκε στη ζωή σου, τη πόρτα ή το παράθυρο, δεν παύει να είναι!
