ικρού και να απλώσουν ένα πέπλο σιωπής πάνω απ την πόλη.
Πάρα το γεγονός ότι τα παιδιά ομολογησαν την πράξη τους, εφόσον δεν βρέθηκε το σώμα του μικρού δεν μπορούσαν να απαγγελθούν κατηγορίες, έτσι το έγκλημα παρέμεινε ατιμώρητο για πάνω απο μια πενταετία, όταν και χάρη στην επιμονή της μητέρας του παιδιού συγγενείς και δράστες οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη όπου υπήρξαν κάποιες καταδίκες αντιστρόφως ανάλογες όμως της βαρύτητας του εγκλήματος.
Ενα παιδί 11 χρονών στα αζήτητα εξαιτίας της σιωπής που οι λίγοι, δυστυχώς, επέβαλαν στους πολλούς, της απροθυμίας και των παραβλεψεων της αστυνομίας.
Μόνο μια λέξη, ντροπή…»