Κώστας Σαμαράς
Κανένας από την οικογένειά μας δεν γνώριζε τον Άγιο Εφραίμ, έως ότου η κουνιάδα μου η Αγγέλα τον είδε στον ύπνο της. Ακολούθως – μερικές μέρες αργότερα- είδε μία εικόνα του Αγίου Εφραίμ κι’ έτσι έμαθε το όνομα του Αγίου μας.
Όμως η μεγάλη μου αγάπη για τον Άγιο Εφραίμ, πηγάζει από ένα θαύμα που έγινε σε μία κοπέλα και έχει ως ακολούθως:
(Απόσπασμα από την επιστολή που έχει ήδη σταλεί στο μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ.)
Η Ελπίδα έχει όνομα: Άγιος Εφραίμ
Γλυκέ μου Άγιε Εφραίμ, είναι η δεύτερη φορά που με αξιώνεις να γράψω για την πολύτιμη Χάρη Σου και μέσα από αυτό το γράμμα να έχουν ελπίδα και δύναμη όσες γυναίκες λαχταρούν να γίνουν μανούλες.
Στα πρώτα 2 ή 3 χρόνια γάμου καθώς προσπαθούσαμε για παιδί, διάβασα σε ένα από τα βιβλία Του για ένα παιδάκι που ζητούσε από τον Άγιό μας ένα αδερφάκι. Τότε ο Άγιος Εφραίμ πήγε στον ύπνο του και στεκούμενος στην πόρτα κρατούσε ένα μωράκι που ήταν το αδερφάκι του, όπως και έτσι έγινε αργότερα στην πραγματικότητα. Τότε άρχισα να παρακαλώ με λαχτάρα τον γλυκό μου Άγιο Εφραίμ, αν με αξιώσει να κάνω ένα παιδί , να έρθει να μου το δείξει, ενώ ο άνδρας μου (και εκείνος εξ αρχής τον έκανε προστάτη – Άγιό του) Του έταξε ένα εκκλησάκι αν κάναμε ένα παιδάκι.
Ο καιρός περνούσε με αγωνία, λαχτάρα, ενώ καταφύγαμε και σε βοήθεια ιατρών μα τίποτα, έχασα τον λατρεμένο μου πατέρα μέσα σε 3 μήνες – ο καλός Θεός δεν τον ταλαιπώρησε- και μετά από 5 μήνες χάλασαν τα υδραυλικά του σπιτιού και ξηλώνουμε το πάτωμα από την αρχή – Ιούνιος 2008. Αφού τελειώσαμε την ανακαίνιση, είχα καθυστέρηση, μα ήμουν βέβαιη ότι ήταν από την μεγάλη κούραση.
Έτσι έρχεται ο Αύγουστος με κάποιες αναγούλες αλλά εγώ απέκλεια την εγκυμοσύνη. Τελικά λίγες μέρες προτού διαπιστώσω ότι ήμουν έγκυος σχεδόν 2½ μηνών, είχα ξαπλώσει στο πάτωμα του σαλονιού να δροσιστώ και με το που κλείνω τα μάτια βλέπω τον γλυκό μου Άγιο Εφραίμ με τα ράσα Του, ήταν πανύψηλος τόσο που δεν έφτανα να δω το πρόσωπό του, έφτανα μέχρι την μέση Του και να μου κρατά με το μεγάλο Του χέρι το χέρι μου και εγώ να είμαι ως μικρό κοριτσάκι νοιώθοντας τόση ζεστασιά και ασφάλεια, όπως όταν χάνεις για λίγο την μάννα σου έξω στην αγορά και όταν την βρίσκεις νοιώθεις χαρά και ανακούφιση. Μα μέχρι τότε νόμιζα ότι ο Άγιός μου, ήθελε να μου πει ότι είναι δίπλα μου.
Μετά από λίγες μέρες στις 19 Αυγούστου 2008 κάνω το test και βγαίνει θετικό, μα είμαι συγκρατημένη ώσπου το απόγευμα πάω στο γιατρό και βλέπω ένα «βατραχάκι» να χοροπηδά μέσα μου, ήμουν 9 εβδομάδων έγκυος!!! Σχεδόν είχαν περάσει 5 χρόνια γάμου με προσπάθειες δικές μας και ιατρών και σε μια ανακαίνιση που έβαψα μόνη μου όλο το σπίτι, σηκώσαμε έπιπλα, κιβώτια, πηδούσα από σκάλες, μένω έγκυος και ξέρω ότι ο Άγιός μου Εφραίμ, προστάτεψε το μωρό μου και μένα πάντα με την Χάρη του Θεού, του Χριστού και της Παναγίας.
Όταν έμαθα ότι θα κάνω κόρη, μετά από λίγο καιρό συνειδητοποίησα ότι ο γλυκός μου Άγιος Εφραίμ είχε έρθει να μου δείξει για αυτό που τον παρακάλεσα, για ένα παιδί, αφού είδα τον εαυτό μου ως μικρό κοριτσάκι. Τελικά έκανα μια κόρη που μου μοιάζει πολύ, ενώ γύρω στον έβδομο μήνα κύησης, ένα πρωί μου λέει ό άνδρας μου ότι στον ύπνο του έψαχνε μια εκκλησία του Αγίου Εφραίμ και επιτόπου θυμήθηκα το τάμα του, δηλαδή το εκκλησάκι Του ….
Αυτή η κοπέλα – στο παραπάνω γράμμα- είναι ….. η σύζυγός μου …
