Κώστας Σαμαράς
«Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει» είχε πει ο Πάουλο Κοέλιο.
Λόγια που ταιριάζουν γάντι στον Παντελή Μενεγάκη από τη Ρόδο, ο οποίος μπορεί να είναι μόλις τριών χρονών, ωστόσο, διαθέτει τρομερό μεγαλείο ψυχής. Και αυτό γιατί ο Παντελής ξέρει να δίνει μάχες και μάλιστα να τις κερδίζει.
Τον Ιανουάριο του 2016, όταν ήταν 2,5 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο στο νεφρό… Τα παιδάκια της ηλικίας του έπαιζαν ανέμελα ενώ εκείνος προετοιμάζονταν μαζί με την οικογένεια του για έναν σπουδαίο αγώνα!
Όπως λέει ο πατέρας του Κώστας Μενεγάκης στο star.gr: «Πήγαμε στον παιδίατρο μας για έναν τυπικό έλεγχο και επειδή είχε κάποιους πόνους στην κοιλιά και δέκατα μας έστειλε για έναν υπέρηχο για να αποκλείσουμε κάποιες αιτίες άλλες, όπως λοιμώξεις και γαστρεντερίτιδα. Τυχαία όπως κάναμε τον υπέρηχο εντόπισε μία μάζα στο σημείο του νεφρού. Αμέσως πήγαμε στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου για να κάνουμε πιο εξειδικευμένες εξετάσεις και σιγουρευτήκαμε ότι έχει μάζα στο νεφρό. Την επόμενη μέρα πήγαμε στο Παίδων Αγία Σοφία. Εκεί διαπίστωσαν ότι πρόκειται για όγκο με καρκινικά κύτταρα στο νεφρό».
Το επόμενο διάστημα για τον Παντελή ήταν ζόρικο… Νοσοκομεία, χημειοθεραπείες, γιατροί και ακτινοβολίες αποτελούσαν την καθημερινότητα του για 8 μήνες στην Αθήνα. Εκείνος όμως μαζί με τους γονείς του δεν το έβαζε κάτω, συνέχισε να χαμογελάει και να παίζει! Το μόνο κακό ήταν ότι ήταν μακριά από τα αδέλφια του που ήταν στο νησί μαζί με τους παππούδες τους.
«Μετά από τις χημειοθεραπείες κάναμε το χειρουργείο. Επειδή το παιδί δεν είχε συμπτώματα και ήταν τυχαία η διάγνωση, δηλαδή δεν είχε προχωρήσει σε άλλα όργανα, το χειρουργείο ήταν καθαρό. Ο όγκος αφαιρέθηκε και επιστρέψαμε στο σπίτι μας… Τώρα ευελπιστούμε να μην εμφανιστεί ξανά όγκος. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι όταν γίνονται καθαρά χειρουργεία δεν ξαναεμφανίζεται ο καρκίνος» τονίζει ο μπαμπάς του στο star.gr.
Ο μπόμπιρας με το μεγάλο χαμόγελο είναι ο μεσαίος από τα τρία αγοράκια της οικογένειας ενώ όπως εξηγεί ο πατέρας του ο ίδιος έκανε την κατάσταση πιο εύκολη.
«Ο Παντελής τα έκανε όλα πιο εύκολα. Δεν γκρίνιαζε. Μας βοήθησε πολύ η συμπεριφορά του για να γίνονται οι θεραπείες πιο εύκολα. Ο μεγάλος έψαχνε συνέχεια τους γονείς και τον αδελφό του. Για αυτό αφήσαμε πίσω τα παιδιά μόνο για δυο μήνες, μετά τα φέραμε στην Αθήνα. Δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε την αλήθεια…
Τους είπαμε ότι ο Παντελής είναι λίγο άρρωστος, γιατί ένα μεγάλο κουνούπι το τσίμπησε στην κοιλιά. Λίγο αργότερα, κουρευτήκαμε όλοι, εγώ και τα δύο αγόρια για να είμαστε όλοι ίδιοι. Είπα στον μεγάλο μου γιο ότι είναι στη μόδα τα πολύ κοντά μαλλιά, κι ότι έτσι είναι κουρεμένοι όλοι στην Αθήνα, γι’ αυτό για να είμαστε στη μόδα κι εμείς πρέπει να τα κουρέψουμε πολύ κοντά.
Από την άλλη και ο Παντελής έδειξε τεράστια δύναμη ψυχής, είχε όρεξη για παιχνίδια. Τσακωνόταν και με τα αδέλφια του… έμοιαζε σα να μην συμβαίνει κάτι».
Όσον αφορά το ρατσισμό που μπορεί να βίωσε το παιδάκι ο πατέρας του αναφέρει στο star.gr: «Εδώ στην Αθήνα μας κοιτούσαν περίεργα γιατί το παιδί δεν είχε μαλλιά από τις χημειοθεραπείες. Τα βλέμματα των ανθρώπων έπεφταν πάνω στον Παντελή όταν πηγαίναμε βόλτες.
Είναι ανενημέρωτος ο κόσμος. Στο χωριό μας την Ρόδο, μας βοήθησαν πάρα πολλοί άνθρωποι με όλους τους τρόπους ακόμη και οικονομικά. Έχουμε μία παραδοσιακή ταβέρνα στο νησί. Ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι φίλοι και συγγενείς με κεφαλαία γράμματα και μας βοήθησαν για να γίνει η δουλειά μας όπως έπρεπε να γίνει και μάλιστα αφιλοκερδώς».
Ο κύριος Κώστας Μενεγάκης θέλει να περάσει και το δικό του μήνυμα μέσα από το star.gr. «Είναι ελάχιστα αυτά που γνωρίζουμε για τον παιδικό καρκίνο. Και μόνο στο άκουσμα αυτής της λέξης παθαίνουμε τρόμο. Δεν είναι όμως όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Ναι, είναι μια πολύ κακιά και δύσκολη ασθένεια όμως δεν είναι ανίατη. 8 στα 10 παιδιά πλέον θεραπεύονται, αρκεί να γίνει διάγνωση γρήγορα και στην συνέχεια να γίνονται σωστές κινήσεις και από τους γονείς και από τους γιατρούς. Οι βασικές εξετάσεις θα πρέπει να γίνονται οπωσδήποτε. Και ακόμη και κάτι μικρό να πέσει στην αντίληψη τους να πάνε στον παιδίατρο.
Έχει αλλάξει η ζωή μας στο πως βλέπουμε τα πράγματα, ενώ προσπαθούμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μας. Δεν δίνουμε την ίδια σημασία σε όλα όσα συμβαίνουν… Πλέον προσπερνάμε πράγματα που παίρναμε στα σοβαρά. Και αυτά που περάσαμε και αυτά που είδαμε ήταν σοβαρά. Από την αρχή δεν το κρατήσαμε κρυφό, μόνο και μόνο για να δείξουμε ότι υπάρχει ελπίδα, για να ενημερώσουμε και να δώσουμε κουράγιο σε όσους βρεθούν στην θέση μας».
