Κώστας Σαμαράς
Όλα ξεκίνησαν όταν ήρθε ο πατέρας μου και μου είπε πως η μαμά έχει γκόμενο. Έτσι ακριβώς το είπε.
Μετά από 35 χρόνια γάμου με τρία παιδιά μου φάνηκε γελοίο και δεν έδωσα σημασία, ίσα ίσα που του έκανα και πλάκα.
Θεώρησα ότι υπερέβαλλε, ότι μεγάλωνε και δεν ήξερε τί του γίνεται ή ότι πίστευε πως δεν περνούσε πια η μπογιά του και ζήλευε τη μητέρα μου, που ανέκαθεν ήταν πολλή όμορφη και την ήθελαν όλοι. Αποδείχτηκε βέβαια ότι την ήθελε και ο άντρας μου.
Μου τριβέλιζε ο πατέρας μου τα αυτιά ένα μήνα ότι κάτι συνέβαινε, ότι την είχε πιάσει να κλείνει απότομα το τηλέφωνο όποτε περνούσε έξω απ’ το δωμάτιό τους, ότι χάνονταν κάποια απογεύματα ότι δήθεν ήταν με φίλες για κουμ καν αλλά δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Με έπρηξε τόσο που γύρισα και του είπα “Θες να την παρακολουθήσω;” Θέλω, μου είπε και έτσι ένα απόγευμα που υποτίθεται θα πήγαινε σε φίλες, το έκανα. Πού να φανταζόμουν….
Μία ώρα από την Αθήνα, είδα τη μάνα μου αγκαλιά με τον άντρα μου, να περνάνε την πόρτα ενός παλιού ξενοδοχείου της Εθνικής οδού. Είδα να περνάει η ζωή μου με τον άνθρωπο που ερωτεύτηκα όσο κανέναν, που μαζί περάσαμε τα πάντα, που κάναμε δύο υπέροχα παιδιά. Είδα να περνάει εκείνος που όλα αυτά τα πέταξε για ένα κρεβάτι με τον ίδιο άνθρωπο που με γέννησε. Σου τα γράφω και τρέμω…
Πάγωσα, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Σκέφτηκα ότι έχουν πάει εκεί για καποια δουλειά ότι ετοίμαζαν μια έκπληξη κάτι. Τόσο αδιανόητο μου φαινόταν που έβγαζα ψεύτρα ακόμα και την εικόνα που αντίκρυζα με τα μάτια μου. Περίμενα να βγουν και όταν βγήκαν μετά από 3 ώρες, φιλήθηκαν έξω από το ξενοδοχείο και μπήκε ο καθένας στο αυτοκίνητό του. Δεν ετοίμαζαν κάποια έκπληξη, δεν είχαν πάει εκεί για κάποια δουλειά. Είχαν πάει για να βγάλουν τα μάτια τους και τη δική μου καρδιά από το σώμα μου.
Ήμουν κουρασμένη, εξαντλημένη, άσπρη σαν το πανί. Δεν τόλμησα να πω τίποτα στον πατέρα μου, έχει την καρδιά του και δεν θα το άντεχε. Του είπα ψέματα ότι ήταν στις φίλες της, δεν νομίζω ότι με πίστεψε στο άθλιο χάλι που με είδε, αλλά προφασίστηκα ότι αδιαθέτησα και πήγα να ξαπλώσω. Τα ίδια και στον άντρα μου, όλη μέρα με ρωτούσε τί ειχα. Έκανα την άρρωστη για να μην παραδεχτώ ότι γνώριζα πόσο νάρρωστο ήταν αυτό που ειχα κάνει.
6 μήνες τώρα ξέρω τα πάντα. Ξέρω τί σημαίνει το “δεν θέλω σ#ξ απόψε είμαι κουρασμένος”. Ξέρω τί σημαίνει το “θα έρθω να σας δω” της μάνας μου.
Ξέρω τί σημαίνει να μην τη βρίσκει ο πατέρας μου στο κινητό ή να μην βρίσκω εγώ τον άντρα μου στο τηλέφωνο.
Τον άντρα μου….χα χαχα ας γελάσω. Ποιανής άντρας άραγε;
Και τελικά λες αν η ίδια σου η μάνα που σε γέννησε δεν σέβεται το σπίτι σου, θα το σεβαστεί η ξένη;
Και σκέφτεσαι “να πα να γα*ηθει, θα κάνω κι εγώ σχέση με τον πρώτο τυχόντα να τον εκδικηθώ” αλλά δεν γουστάρεις γιατί δεν είσαι κ*λα, ποτέ δεν ήσουν γι αυτό σε κοροιδεύουν.
Αν ήσουν θα ήταν όλοι Παναγίες.
Και κπάνω το κοροιδο, και ζω μηχανικα και κανα βράδυ παίρνω και κανα ηρεμιστικό για να μπορέσω να κοιμηθώ.
Για να μπορούν τα παιδιά να έχουν κοντά τους τον πατέρα τους.
Κράξτε με ξέρω, κάθε γνώμη δεκτή.
Γιάννα
