Μια οργισμένη επιστολή έδωσαν στη δημοσιότητα κάτοικοι των Εξαρχείων για την κατάσταση που ζουν στην περιοχή τους με αφορμή τα καθημερινά επεισόδια, αλλά και όσα συνέβησαν στην περιοχή τους, τόσο μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, οσο και μετά την πορεία για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Υποστηρίζουν ότι η κατάσταση είναι στο «χειρότερο σημείο από ποτέ» επισημαίνοντας ότι στις πορείες αυτές κουκουλοφόροι εισέβαλαν σε σπίτια, καταστράφηκαν υποδομές, φανάρια, κάδοι, και κάηκαν ολοσχερώς αυτοκίνητα. Παράλληλα σημειώνουν πως το εμπόριο ναρκωτικών γίνεται έξω ακόμα και από δημοτικά σχολεία.
«Τα παιδάκια των Εξαρχείων δεν μπορούν να παίξουν στη γειτονιά τους. Είναι φυλακισμένα στα σπίτια, πίσω από σιδερόφρακτες πόρτες και κάγκελα που θυμίζουν φυλακές υψίστης ασφαλείας. Είναι εγκλωβισμένα σε τρεις Παιδικούς Σταθμούς, δύο Νηπιαγωγεία, δύο Δημοτικά σχολεία, ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο…» σημειώνουν στην επιστολή της υπογραμμίζοντας την «αποχώρηση» κρατικών υπηρεσιών από τα Εξάρχεια ενώ ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας και άλλες υποχρεώσεις «τρέχουν» κανονικά.
Η επιστολή έχει ως εξής:
ΕΞΑΡΧΕΙΑ: 400 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ 10 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ… ΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Δέκα μήνες έχουν περάσει από την ημέρα που περίπου 400 κάτοικοι των Εξαρχείων απευθύνθηκαν απελπισμένοι προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, προκειμένου να υπάρξει παρέμβαση για τα σοβαρά προβλήματα εγκληματικότητας και για να αποκατασταθεί η παρουσία της Πολιτείας στην περιοχή.
Προφανώς η Εισαγγελία έκανε το καθήκον της. Ωστόσο, παρά την δημοσιότητα που πήρε το ζήτημα, τα Εξάρχεια εξακολουθούν να βρίσκονται στη «σκοτεινή ζώνη της Αθήνας», υπενθυμίζοντας ότι το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό…
Κατόπιν και των φετινών επετείων της 17 Νοέμβρη και της 6 Δεκέμβρη, διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα βρίσκονται σε χειρότερο σημείο από ποτέ.
-Εκατοντάδες κουκουλοφόροι κάθε εθνικότητας, εισέβαλαν ανενόχλητοι σε σπίτια και πολυκατοικίες, σπάζοντας πόρτες, καταστρέφοντας, βανδαλίζοντας, τρομοκρατώντας, κλέβοντας και ανάβοντας φωτιές σε ταράτσες.
-Κατοικίες πήραν φωτιά και κινδύνευσαν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός.
-Αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες κάηκαν ολοσχερώς.
-Υποδομές, πεζοδρόμια, καρτοτηλέφωνα, πινακίδες, φανάρια, κάδοι, περιφράξεις, κολώνες, ζαρντινιέρες, εξοπλισμός σχολείων και τοίχοι νεοκλασικών κτιρίων, ισοπεδώθηκαν από την καταστροφική μανία των βανδάλων.
-Συμμορίες και μαφίες Ελλήνων και αλλοδαπών κινούνται σε μόνιμη βάση ανενόχλητες στην περιοχή, συχνά οπλισμένες.
-Οι ληστείες και οι κλοπές είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
-Οι απειλές, οι συμπλοκές, οι ξυλοδαρμοί, τα μαχαιρώματα και ο κίνδυνος αφαίρεσης ζωής, τρομοκρατούν.
-Εμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών διενεργούνται έξω από παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, σχολεία, πεζοδρόμους, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Πεδίον του Άρεως, το λόφο του Στρέφη, την οδό Μεσολογγίου, την πλατεία Εξαρχείων.
-Το λαθρεμπόριο τσιγάρων, με υπαίθριους πάγκους πλέον, έχει εξαπλωθεί τους τελευταίους μήνες σε κάθε γωνία.
-Οι παράνομες συναυλίες στο λόφο του Στρέφη και στην πλατεία Εξαρχείων συνεχίστηκαν σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, χωρίς καμία παρέμβαση.
-Ομάδες μεταναστών, συχνά με ανήλικα παιδάκια, διαβιούν υπό συνθήκες εξαθλίωσης σε διάφορα σημεία.
-Οι «επιθέσεις του Σαββατοκύριακου» με μολότοφ και πέτρες στην περιοχή του Πολυτεχνείου, στη Χαριλάου Τρικούπη και σε άλλους δρόμους, έχουν ενσωματωθεί στο τοπικό… φολκλόρ.
-Οι παράνομες καταλήψεις αντί να μειώνονται, αυξάνονται, πληθύνονται, σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια και συχνά φιλοξενούν στις ταράτσες κοτέτσια και άλλα παρόμοια «θεάματα».
-Το περίφημο αυθαίρετο και κακόγουστο «κοντέινερ», εξακολουθεί να καταστρέφει τον ελεύθερο χώρο της πλατείας, όπως και οι μουτζούρες τους τοίχους μας.
-Τα υπαίθρια «τζάκια» της πλατείας Εξαρχείων, τώρα που χειμωνιάζει, προσφέρουν από το πρωί «φιλόξενο περιβάλλον» για τους εμπόρους και τους χρήστες ναρκωτικών και φωτιές με τοξικές αναθυμιάσεις από σκουπίδια και πλαστικά στα παιδιά και στους ηλικιωμένους της περιοχής.
-Τα καταστήματα της γειτονιάς μας καταστρέφονται οικονομικά και το ένα μετά το άλλο κλείνουν.
-Κάθε έκφραση διαφορετικότητας και ελεύθερου πολιτικού λόγου, πνίγεται από την κυριαρχία της τοπικής «εξουσίας» και επικρατεί ρατσισμός απέναντι σε κάθε τι που λογίζεται ως «αστικό» και «μικροαστικό».
-Τα παιδάκια των Εξαρχείων δεν μπορούν να παίξουν στη γειτονιά τους. Είναι φυλακισμένα στα σπίτια, πίσω από σιδερόφρακτες πόρτες και κάγκελα που θυμίζουν φυλακές υψίστης ασφαλείας. Είναι εγκλωβισμένα σε τρεις Παιδικούς Σταθμούς, δύο Νηπιαγωγεία, δύο Δημοτικά σχολεία, ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο…
-Η απουσία της οργανωμένης Πολιτείας είναι απόλυτη. Δημόσιες υπηρεσίες και συγκοινωνιακές γραμμές αποσύρονται. Από την άλλη πλευρά όμως, η «παρουσία» του ΕΝΦΙΑ, των Τελών και των βαρύτατων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων είναι επίσης απόλυτη.
Όλα τα παραπάνω που έχουν καταγγελθεί πολλές φορές, αλλά η συντεταγμένη πολιτεία σκανδαλωδώς αδιαφορεί και ανέχεται, διαδραματίζονται μέσα στην τουριστική ζώνη της Αθήνας, δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο Πανεπιστήμιο, στην Ακαδημία, στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στο Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, στο Ινστιτούτο Γκαίτε, στο Ιρλανδικό Ινστιτούτο, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στο Κέντρο της πρωτεύουσας του Ελληνικού Κράτους με μια λέξη.
Ακούμε ότι ορισμένοι, με απίστευτο θράσος, διατείνονται ότι η φετινή ήταν μία… επιτυχημένη αντιμετώπιση των «μπαχαλάκηδων», γιατί δεν καταστράφηκε το Κέντρο της πόλης. Να υπενθυμίσουμε σε αυτούς που υποκρίνονται, νομίζοντας ότι ο κόσμος τρέφεται με «κουτόχορτο», ότι ο αποτυχημένος σχεδιασμός τους έχει γίνει πλέον αντιληπτός σε όλο του το μέγεθος.
Τα Εξάρχεια δεν είναι απλά στο Κέντρο της Αθήνας, είναι το Κέντρο της Αθήνας.
Ότι και να κάνουν, είτε «εγκλωβίζοντας» εδώ τους εγκληματίες για να προστατεύσουν τα «καλά» προάστια, είτε για να παίρνουν πληροφορίες, είτε για αποπροσανατολισμό, είτε για να «ελέγχουν», είτε απλά αδιαφορώντας, θα μας βρίσκουν μπροστά τους παντού και δεν θα σταματήσουμε να τους ξεμπροστιάζουμε με κάθε μέσο, μέχρι τα φυλακισμένα παιδάκια των Εξαρχείων να μπορέσουν να ξαναπαίξουν στη πλατεία τους…
Η ΖΩΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ