Κώστας Σαμαράς
Η Μαίρη συνειδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει το πορτοφόλι της ενώ προσπαθούσε να πληρώσει για κάποια ψώνια, αλλά ένα ευγενικό αγόρι, ο Μάρκος, πλήρωσε για τα πράγματά της.
Κάποιο διάστημα αργότερα, η Μαίρη και η κόρη της έμαθαν ότι η γιαγιά του Μάρκου χρειαζόταν ακριβή χειρουργική επέμβαση, οπότε αποφάσισαν να δράσουν, σοκάροντας το φτωχό παιδί.
«Ω, Θεέ μου. Πρέπει να το ξέχασα στο αυτοκίνητο του Τζον.
Λυπάμαι πολύ. Θα πρέπει να επιστρέψω για αυτά τα πράγματα αργότερα», είπε η Μαίρη στον ταμία, ο οποίος άρχισε να παίρνει τα αντικείμενα και να τα βάζει πίσω.
Εν τω μεταξύ, η Μαίρη έκλεισε την τσάντα της, ετοιμάστηκε να φύγει όταν το αγόρι πίσω της στη σειρά μίλησε.
«Περιμένετε, κυρία. Δεν έχετε πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.
Θα τα πληρώσω εγώ», είπε.
Δεν φαινόταν να είναι μεγαλύτερος από 12 ετών, και η Μαίρη παρατήρησε ότι δεν έδειχνε να είναι ιδιαίτερα ευκατάστατος.
«Ω, όχι. Δεν θα μπορούσα να σε βάλω σε κόπο έτσι», αντέτεινε η Μαίρη.
«Επιμένω, κυρία. Κάποιες φορές πρέπει να κάνουμε καλά πράγματα και η καλή τύχη θα μας ανταμείψει αργότερα, έτσι δεν είναι; Αυτό λέει πάντα η γιαγιά μου», είπε το αγόρι, βάζοντας τα λίγα πράγματά του στη ζώνη και πληρώνοντας για όλα όσα είχε επιλέξει η Μαίρη.
Ευτυχώς, ήταν μόνο μερικά απαραίτητα.
Η κόρη της Μαίρης, η Αναστασία, ήταν άρρωστη με γρίπη.
Χρειαζόταν κάποιον να προσέχει τα παιδιά γιατί ο άντρας της ήταν στην Ευρώπη για επαγγελματικό ταξίδι, οπότε η Μαίρη αποφάσισε να πάει στη Σάντα Άνα από το Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια.
Αλλά ο φίλος της, ο Τζον, την είχε οδηγήσει και φαίνεται ότι άφησε το πορτοφόλι της στο αυτοκίνητό του.
Μόλις τελείωσαν με τα ψώνια τους, η Μαίρη και το παιδί βγήκαν έξω.
«Γεια σας, είμαι η Μαίρη Κάμινγκς. Πώς σε λένε;» είπε φιλικά.
«Είμαι ο Μάρκος.»
«Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ για ό,τι έκανες, Μάρκο.
Με γλίτωσες από μια επίσκεψη στο κατάστημα. Άκου, τι θα έλεγες να μου δώσεις το νούμερο του τηλεφώνου σου, ώστε να σε πληρώσω μόλις πάρω το πορτοφόλι μου;» πρότεινε η Μαίρη, και το παιδί έγραψε τον αριθμό του στην απόδειξη.
«Ορίστε, αλλά μην ανησυχείς γι’ αυτό. Δεν υπάρχει βιασύνη.
Μέχρι εκεί κοντά μένω», είπε αδιάφορα ο Μάρκος.
«Αν και κι εγώ πιστεύω στο να πληρώνουμε το καλό όπως εσύ και η γιαγιά σου, πρέπει να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας», πρόσθεσε η Μαίρη, και αντάλλαξαν αποχαιρετισμούς.
Έφτασε στο σπίτι και είπε στην Αναστασία για το ότι άφησε το πορτοφόλι της στο αυτοκίνητο του Τζον και για το παιδί στο κατάστημα που πλήρωσε για τα πράγματά της.
Η Μαίρη πήγε εκεί μόνο για να αγοράσει μερικά πράγματα για σούπα με κοτόπουλο, οπότε δεν ήταν τίποτα σημαντικό.
«Παρ’ όλα αυτά, ήταν ωραίο να δω ένα νέο παιδί να είναι τόσο ευγενικό», ολοκλήρωσε την ιστορία της η Μαίρη, ενώ έβαζε τα πράγματα στη θέση τους και ετοιμαζόταν να φτιάξει τη σούπα.
«Συμφωνώ. Αν και τα παιδιά σήμερα είναι τόσο προοδευτικά, κάποια από αυτά μπορούν να είναι αρκετά εγωιστικά», είπε η Αναστασία.
«Δεν νομίζω ότι αυτό το παιδί προέρχεται από πλούσια οικογένεια, όμως.
Ίσως γι’ αυτό να είναι τόσο καλό.
Αλλά παρ’ όλα αυτά, ανησυχώ μήπως χρειάζεται τα χρήματα άμεσα», συνέχισε η μεγαλύτερη γυναίκα.
Ευτυχώς, κάλεσε τον Τζον, ο οποίος συμφώνησε να ανέβει στη Σάντα Άνα την επόμενη μέρα και να της επιστρέψει το πορτοφόλι.
Η Μαίρη και η Αναστασία χτύπησαν την πόρτα στη διεύθυνση που τους είχε δώσει ο Μάρκος.
Νωρίτερα, ο Τζον ανέβηκε, έδωσε στη Μαίρη το πορτοφόλι της, και η Μαίρη κάλεσε το παιδί για να επιστρέψει τα χρήματα.
Της είπε πού έμενε, και τώρα ήταν μπροστά από το σπίτι του.
Το σπίτι ήταν μικρό και παλιό.
Αλλά φαινόταν καθαρό και ο κήπος ήταν φροντισμένος.
Ήταν προφανές ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν πολλά χρήματα, αλλά φρόντιζαν να το κρατούν όμορφο.
Ο Μάρκος άνοιξε την πόρτα.
«Γειά σας, κυρία Κάμινγκς», είπε ο Μάρκος ανοίγοντας την μπροστινή πόρτα.
«Γειά σου, Μάρκο! Αυτή είναι η κόρη μου, η Αναστασία. Ορίστε τα χρήματά σου.
Και πάλι, σ’ ευχαριστούμε τόσο πολύ για όλα», του είπε η Μαίρη με ένα ζεστό χαμόγελο.
«Ευχαριστώ. Δεν έπρεπε να βιαστείτε», απάντησε το αγόρι και κοίταξε πίσω του για μια στιγμή.
«Άκου, θα σας προσκαλούσα μέσα, αλλά δεν επιτρέπεται να έχω κόσμο.
Η γιαγιά μου θα θυμώσει.»
«Ω, πού είναι; Ίσως να έρθουμε αργότερα να τη γνωρίσουμε.
Της αρέσει η πίτα με καρύδια; Γιατί πάμε τώρα στο αρτοποιείο», πρόσθεσε χαρούμενα η Αναστασία.
«Λοιπόν, είναι στο νοσοκομείο και δεν θα βγει για λίγο», εξήγησε ο Μάρκος με μούτζα.
Η Μαίρη και η Αναστασία ήθελαν να μάθουν περισσότερα, οπότε συνέχισε.
«Χρειάζεται μια τεράστια χειρουργική επέμβαση, και έκανα μια εκστρατεία GoFundMe, αλλά προσπαθώ να την προωθήσω.
Δεν είναι και τόσο δημοφιλής.
Προς το παρόν, το νοσοκομείο το έχει κατανοήσει και τη κρατούν σε παρακολούθηση ενώ μαζεύω τα χρήματα.»
«Ω, καημένε.
Δεν έπρεπε να το κάνεις μόνος σου», είπε η Αναστασία ανησυχώντας.
«Δεν έχουμε κανέναν άλλον. Είμαστε μόνο εμείς,» είπε αδιάφορα ο Μάρκος.
Η Μαίρη και η Αναστασία κοιτάχτηκαν και πήραν μια σιωπηλή απόφαση.
«Δώσε μου το σύνδεσμο του GoFundMe και το όνομα της γιαγιάς σου.
Επίσης, έλα μαζί μας στο φούρνο. Θα την επισκεφτούμε και θα δούμε αν ο γιατρός την αφήνει να φάει λίγο πίτα,» πρότεινε η Μαίρη, αν και ήταν περισσότερο απαίτηση.
«Είσαι σίγουρη; Δεν χρειάζεται.»
«Πρέπει να το κάνουμε,» επέμεινε η Αναστασία και ο Μάρκος πήγε μαζί τους.
Μετά την αγορά πίτας, πήγαν στο νοσοκομείο για να συναντήσουν τη γιαγιά του Μάρκου, την κυρία Τζούλι Στράντα.
Μίλησαν μαζί της για λίγο και ο Μάρκος αποφάσισε να μείνει μαζί της εκείνο το βράδυ, οπότε η Μαίρη και η Αναστασία έφυγαν.
Όταν γύρισαν σπίτι, η Αναστασία μοιράστηκε τον σύνδεσμο του GoFundMe με όποιον μπορούσε να σκεφτεί και επίσης δωρεάσε μερικές εκατοντάδες δολάρια.
Αλλά η Μαίρη ένιωθε απελπισμένη.
«Χρειάζονται τόσα πολλά χρήματα για αυτήν την επέμβαση.
Δεν ξέρω αν το να μοιραστούμε τον σύνδεσμο είναι αρκετό,» αναστέναξε λυπημένα.
«Ας σκεφτούμε,» είπε η Αναστασία, κοιτάζοντας τον υπολογιστή της.
«Τι λες να μοιραστούμε την ιστορία του αγοριού; Εννοώ, πώς σε βοήθησε, αν και χρειάζονται τόσο πολύ τα χρήματα.
Δεν μπορούσε να ξέρει ότι θα το επιστρέψεις.
Ίσως να γίνει viral; Ας δοκιμάσουμε το Reddit.»
«Αυτό είναι μια περίπτωση στο εκατομμύριο, Αναστασία,» απάντησε η Μαίρη με αμφιβολία.
«Θα δούμε,» είπε η νεότερη γυναίκα με ένα χαμόγελο και άρχισε να γράφει τα πάντα που συνέβησαν στο Reddit.
Το ανέβασε σε αρκετά subreddits και στο Twitter της.
Στην αρχή, υπήρχαν μόνο λίγοι σχολιαστές, αλλά χιλιάδες άνθρωποι διάβασαν την ιστορία και δώρισαν για την υπόθεση μετά από μερικές μέρες.
Ακόμη χρειαζόταν πολύ περισσότερες δωρεές για να φτάσουν τον στόχο των 230.000 δολαρίων, το οποίο ήταν το κόστος της ολόκληρης θεραπείας της κυρίας Στράντα.
Αλλά προς μεγάλη έκπληξη, ένα διάσημο νέο μέσο ανέλαβε την ιστορία, τη μοιράστηκε και μάλιστα συνέντευξε τη Μαίρη και τον Μάρκο για το άρθρο τους.
Το έργο GoFundMe ξεπέρασε κατά πολύ τον στόχο τους και ήταν ενθουσιασμένοι.
Ο Μάρκος δεν μπορούσε να το πιστέψει.
Είχε πληρώσει μόνο γύρω από 20 δολάρια για ό,τι χρειάστηκε η κυρία Κάμινγκς στο κατάστημα, και εκείνη κάπως βρήκε τρόπο να το επιστρέψει και να δώσει ακόμη περισσότερα.
Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτήν την ιστορία;
• Να βοηθάς τους άλλους μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου.
Ο Μάρκος βοήθησε μια ηλικιωμένη γυναίκα στο κατάστημα, χωρίς να ξέρει πόσο σκληρά θα δουλέψει για να του το επιστρέψει.
• Υπάρχουν ακόμα καλοί άνθρωποι στον κόσμο.
Πολλές ιογενείς ιστορίες έχουν προσφέρει αρκετές δωρεές για να πληρωθούν οι θεραπείες των οικογενειακών τους μελών και ακόμα και των κατοικίδιών τους, αποδεικνύοντας πόσο καλοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι.
Μοιραστείτε αυτήν την ιστορία με τους φίλους σας.
Ίσως να φωτίσει την ημέρα τους και να τους εμπνεύσει.
