Κώστας Σαμαράς
Μια γυναίκα ισχυρίζεται ότι το να πίνει τα ούρα του σκύλου της τη βοήθησε να ξεφορτωθεί την ακμή της.
«Πολλοί από εσάς με ρωτήσατε πώς φαίνομαι πάντα τόσο ωραία, πώς το μακιγιάζ μου είναι πάντα τέλειο ή πώς έχω πάντα αυτή τη φυσική λάμψη», λέει η γυναίκα στο βίντεο που κυκλοφόρησε τελευταία στα social media.
Χρησιμοποιώντας ένα πλαστικό κύπελλο, η γυναίκα συλλέγει τα ούρα του σκύλου της και τα πίνει.
Το αηδιαστικό βίντεο φαίνεται να είναι πραγματικό αφού η γυναίκα πιάνει το κυπελλάκι με τα ούρα αμέσως μόλις τα συλλέξει από το σκυλί.
«Μέχρι να αρχίσω να πίνω τα ούρα του σκύλου μου, ήμουν καταθλιπτική, ήμουν λυπημένη και είχα άσχημη ακμή», λέει η γυναίκα.
«Το σκυλάκι έχει επίσης βιταμίνη Α, βιταμίνη Ε, και κάθε ούρα έχουν 10 γραμμάρια ασβεστίου, και έχει επίσης αποδειχθεί ότι βοηθά στη θεραπεία του καρκίνου».
Η κατανάλωση σκυλίσιων ή ανθρώπινων ούρων ήταν μια πρακτική μορφή θεραπείας στην αρχαία Κίνα, τη Ρώμη, την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα ούρα στην υγεία εξαιτίας των τοξινών και των οξέων που περιέχουν.
«Τα ούρα αποτελούνται κυρίως από νερό, κρεατινίνη, διάφορους ηλεκτρολύτες, ουρικό οξύ, ιχνοστοιχεία και χαμηλά επίπεδα αντισωμάτων και ενζύμων», δήλωσε η διαιτολόγος Allure Joy McCarthy.
Λέει ότι η κατανάλωση ούρων από ένα ζώο θα μπορούσε να είναι επικίνδυνη.
Μια κοινή παρανόηση των ανθρώπων είναι ότι τα ούρα θα μπορούσαν να αποτρέψουν την αφυδάτωση.
Αλλά το US Army Field Manual λέει στους ανθρώπους να μην πίνουν τα ούρα τους επειδή μπορεί να περιέχουν «επιβλαβή σωματικά απόβλητα».
Όσον αφορά τον ισχυρισμό της γυναίκας ότι τα ούρα θα μπορούσαν να θεραπεύσουν τον καρκίνο, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.
Ο Δρ. Amy Shah, λέει στο Mind Body Green ότι μικρές ποσότητες ούρων θα μπορούσαν να είναι ωφέλιμες, αλλά δεν θα την συνταγογραφούσε ως θεραπεία σε ασθένειες του αυτή τη στιγμή.
«Δεν μπορώ ακόμα να το προτείνω ως βιώσιμη εναλλακτική λύση στις πολλές ασθένειες που θεραπεύει», λέει.
«Έχουμε περισσότερα απόβλητα στον οργανισμό μας σήμερα από ό, τι είχαμε πριν από χιλιάδες χρόνια».
