Κώστας Σαμαράς
Η Αντονίνα ζούσε μια ήρεμη, αλλά γεμάτη ζωή με τον άντρα της, τον Ρομάν, σε ένα μικρό χωριό. Δούλευε σκληρά, φρόντιζε το σπίτι και το αγρόκτημα, και η κόρη της, η Λαρίσα, ήταν ο μεγαλύτερος περήφανός της.
Όμως, μια μέρα, η Λαρίσα εξέπληξε τους γονείς της με την ανακοίνωση ότι επρόκειτο να παντρευτεί. Η Αντονίνα και ο Ρομάν προετοίμασαν τα πάντα με μεγάλη χαρά, για να υποδεχτούν τον μελλοντικό τους γαμπρό και την οικογένειά του με σεβασμό.
Όταν η Λαρίσα ήρθε μαζί με τον αρραβωνιαστικό της, τον Όλεγκ, και τη μητέρα του, τη Βαλεντίνα, η Αντονίνα ένιωσε αμέσως ότι η κομψή γυναίκα δεν ήταν ενθουσιασμένη με τη σχέση.
Στο τραπέζι, η Βαλεντίνα δεν έκρυψε τη θέση της: θεωρούσε τον γάμο περιττό και ήθελε το νέο ζευγάρι να συγκατοικήσει άμεσα, εστιάζοντας στην καριέρα τους και στην αγορά ενός διαμερίσματος.
Η Αντονίνα και ο Ρομάν ήθελαν να στηρίξουν τη Λαρίσα και της υποσχέθηκαν οικονομική βοήθεια.
Μετά τον γάμο, οι Ανόχινοι βοήθησαν γενναιόδωρα την κόρη τους, φέρνοντας τρόφιμα από την αυλή τους και φροντίζοντας ώστε να μην λείψει τίποτα στην Λαρίσα και τον Όλεγκ.
Όμως, όταν ο Ρομάν γύρισε από μια επίσκεψη στην πόλη, ανακοίνωσε στην Αντονίνα κάτι εντελώς αναπάντεχο: ότι την άφηνε. Χωρίς συναισθηματισμούς, της είπε ότι δεν είχε πια συναισθήματα για αυτήν και ότι είχε
μείνει μαζί της μόνο για τη Λαρίσα. Τώρα που η κόρη τους ζούσε τη ζωή της, δεν υπήρχε λόγος να παραμείνει στη σχέση αυτή.
Το σοκ ήταν βαρύ για την Αντονίνα. Κατέρρευσε και αποσύρθηκε εντελώς, μέχρι που οι γείτονες τη βρήκαν σε ανησυχητική κατάσταση. Ο διασώστης της διάγνωσε σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο και σύντομα βρέθηκε στην εντατική.
Όταν η Λαρίσα έμαθε για την ασθένεια της μητέρας της, άφησε τα πάντα και έτρεξε να τη φροντίσει. Την πήρε κοντά της, ενώ η κοινότητα του χωριού ανέλαβε τη φροντίδα της άδειας αγροικίας.
Ο Όλεγκ, ωστόσο, δεν έδειξε καμία συμπόνοια. Ενοχλημένος από τη νέα κατάσταση, έκανε ξεκάθαρο στη Λαρίσα ότι δεν ήθελε να έχει μια άρρωστη πεθερά στο σπίτι. Η Βαλεντίνα τον υποστήριξε,
προτείνοντας να στείλουν την Αντονίνα σε ένα γηροκομείο ή πίσω στο χωριό με μια νοσοκόμα. Η Λαρίσα αρνήθηκε κατηγορηματικά. Αυτή η στάση οδήγησε στην τελική ρήξη: ο Όλεγκ ζήτησε διαζύγιο και η Λαρίσα τον άφησε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Οι επόμενοι μήνες ήταν δύσκολοι, αλλά με τη φροντίδα της Λαρίσας, η Αντονίνα έκανε πρόοδους. Στη θεραπεία, γνώρισε τη Ράισα, μια αισιόδοξη γυναίκα που παρά τον σοβαρό της τραυματισμό, δεν είχε χάσει τη θέληση για ζωή.
Οι δύο γυναίκες έγιναν φίλες και η Ράισα ενέπνευσε την Αντονίνα να εκτιμήσει ξανά τη ζωή.
Με υπομονή και κόπο, η Αντονίνα άρχισε σιγά σιγά να περπατάει ξανά. Όταν τελικά απέκτησε τη δύναμη να επισκεφτεί ένα εστιατόριο – κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ στη ζωή της – η Λαρίσα τη συνόδευσε.
Εκεί συνάντησαν ξανά τη Ράισα, η οποία ήταν στο αναπηρικό καροτσάκι και συνοδευόταν από τον γιο της, τον Αντρέι. Μεταξύ της Λαρίσας και του Αντρέι υπήρξε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα,
που έδειχνε την αρχή ενός νέου κεφαλαίου και για τους δύο.
Η Αντονίνα, που κάποτε πίστευε ότι είχε χάσει τα πάντα, συνειδητοποίησε ότι η ζωή, παρά τις αναποδιές, είναι γεμάτη με ευκαιρίες. Με νέα δύναμη και την υποστήριξη της κόρης της, έκανε ένα νέο ξεκίνημα.
