Κώστας Σαμαράς
Από την ποινή 21 ετών στην τελική ισόβια κάθειρξη
Ένα από τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία και προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις σε ολόκληρη τη χώρα ήταν η φρικτή δολοφονία της 13χρονης Βασιλικής Βουλγαράκη από τον ίδιο της τον πατέρα, Χρήστο Βουλγαράκη. Το έγκλημα, που συνέβη στις 27 Απριλίου 2002, στην Πελασγία Φθιώτιδας, προκάλεσε ένα κύμα αποτροπιασμού και οργής, καθώς η αγριότητα της πράξης και η υπόνοια σεξουαλικής κακοποίησης έφεραν στην επιφάνεια τις σκοτεινές πλευρές της οικογενειακής βίας και του κοινωνικού ιστού.
Η ανατριχιαστική ιστορία της δολοφονίας
Η ιστορία ξεκινά με την εξαφάνιση της 13χρονης Βασιλικής, η οποία ζούσε με τον πατέρα της στην Πελασγία, μετά την καταστροφή του σπιτιού της μητέρας της από τον σεισμό του 1999 στην Πάρνηθα. Παρά το γεγονός ότι η μητέρα της, Αθανασία, ανησύχησε για την απουσία του παιδιού της και ζήτησε από μία γειτόνισσα να επισκεφτεί το σπίτι του πατέρα της για να δει τι συμβαίνει, η τραγική ανακάλυψη της 13χρονης Βασιλικής έγινε λίγες ημέρες αργότερα, όταν η γειτόνισσα βρήκε το άψυχο σώμα του παιδιού στο σπίτι του Χρήστου Βουλγαράκη.
Η 13χρονη Βασιλική βρέθηκε να έχει δεχτεί 17 μαχαιριές από τον ίδιο της τον πατέρα, ενώ ο ιατροδικαστής έκανε λόγο για «εγκληματική σφαγή» λόγω της βαρβαρότητας του εγκλήματος. Η φρίκη του εγκλήματος αυξήθηκε όταν υπήρξαν υποψίες για σεξουαλική κακοποίηση, αν και αυτή η υπόθεση δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Η Αστυνομία, αμέσως μετά την ανακάλυψη του σώματος, εστίασε την προσοχή της στον Χρήστο Βουλγαράκη, ο οποίος είχε εξαφανιστεί από το χωριό και θεωρήθηκε ο βασικός ύποπτος.
Ο Χρήστος Βουλγαράκης αρνείται την ενοχή του
Η υπόθεση πήρε μια ανατριχιαστική τροπή όταν ο Χρήστος Βουλγαράκης, πέντε ημέρες μετά την αποκάλυψη του εγκλήματος, βρέθηκε σε άθλια κατάσταση έξω από τη Μονή Τρικόρφου στη Φθιώτιδα. Εκεί, εξομολογήθηκε στον πατέρα Νεκτάριο Μουλατσιώτη ότι «του σκότωσαν το παιδί».
Παρόλο που η Αστυνομία τον θεωρούσε υπεύθυνο, ο Βουλγαράκης επιχείρησε να καλύψει τη συμμετοχή του, ισχυριζόμενος ότι το έγκλημα ενδέχεται να είχε διαπράξει κάποιος άλλος, όπως τοκογλύφοι ή αρχαιοκάπηλοι με τους οποίους είχε προηγούμενα, ή ακόμα και η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Όμως, οι αποδείξεις έδειξαν το αντίθετο.
Η δικαστική διαδικασία ήταν αμφιλεγόμενη. Το 2002, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρπενησίου τον καταδίκασε σε 21 χρόνια κάθειρξης για τη δολοφονία της κόρης του, με την αναγνώριση του ελαφρυντικού του προτέρου έντιμου βίου, κάτι που προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις από την κοινή γνώμη. Παρά το γεγονός ότι αρνήθηκε κατηγορηματικά την ενοχή του κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Χρήστος Βουλγαράκης δεν κατάφερε να αποφύγει την καταδίκη.
Αλλά η υπόθεση δεν τελείωσε εκεί. Το 2009, ο Χρήστος Βουλγαράκης αποφυλακίστηκε προσωρινά από το Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού και μεταφέρθηκε σε ένα μοναστήρι στη Φωκίδα, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ποινής του. Το αίτημα της μητέρας της Βασιλικής για την επιστροφή του στο ψυχιατρείο οδήγησε σε μία νέα ανατροπή, με την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών. Ο Χρήστος Βουλγαράκης επέστρεψε στην φυλακή και το 2015, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας του επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Ωστόσο, το Νοέμβριο του 2018, η απόφαση για αποφυλάκιση του Βουλγαράκη προκάλεσε σοκ. Παρά το γεγονός ότι η κοινή γνώμη εξακολουθούσε να καταδικάζει την πράξη του, η δικαιοσύνη αποφάσισε να του παραχωρήσει την ελευθερία του.
Η υπόθεση Βασιλική Βουλγαράκη, με τη σοκαριστική αγριότητα του εγκλήματος, αποτελεί μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην ελληνική κοινωνία. Η ιστορία της Βάσως έχει προκαλέσει και σοβαρές αντιφάσεις για την ποινική δικαιοσύνη και το δικαίωμα των θυμάτων να δικαιώνονται.
