Πέγκυ Σκουλού
Την επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβριο, είτε πρόκειται για κύρια είτε για φοιτητική στέγη, ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τα εισοδηματικά κριτήρια είναι διευρυμένα, όπως τόνισε ο υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης.
Για τον άγαμο φτάνει τις 20.000 ευρώ ετησίως, για τους έγγαμους τα 28.000 ευρώ συν 4.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Αυτό σημαίνει ότι 948.000 νοικοκυριά θα επωφεληθούν, σύμφωνα με τον Κυριάκο Πιερρακάκη.
Επιστροφή έως 800 ευρώ
Το μέγιστο ενοίκιο θα είναι 800 ευρώ προσαυξημένο με 50 ευρώ για κάθε παιδί.
Δηλαδή μια οικογένεια με δύο παιδιά θα λάβει επιπλέον ενοίκιο τον χρόνο 900 ευρώ.
Όσο για τα εισοδηματικά κριτήρια, θα είναι αυτά που έχουν οριστεί για το «Σπίτι μου 2».
Το σύνολο της περιουσίας των δικαιούχων δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 120.000 ευρώ.
Για την επιστροφή ενοικίου στις φοιτητικές κατοικίες δεν υπάρχει περιουσιακό κριτήριο.
Επιστροφή ενοικίου: Τα παραδείγματα
Το Open, παρουσίασε ορισμένα παραδείγματα για το ποσό το ενοικίου που θα επιστρέφεται:
- Τριμελής οικογένεια με 1 παιδί στο πανεπιστήμιο και δύο ενοίκια 700 και 500 ευρώ:
Με 32.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα θα λάβουν για 2 σπίτια 1.200 ευρώ.
- Νέο ζευγάρι με 1.000 ευρώ ενοίκιο και εισόδημα έως 28.000 ευρώ:
Η επιδότηση φτάνει τα 800 ευρώ.
- Τετραμελής οικογένεια με εισόδημα 35.000 ευρώ και ενοίκιο 6.000 ευρώ τον χρόνο:
500 ευρώ+50 ευρώ για κάθε παιδί, άρα 600 ευρώ.
- Οικογένεια με εισόδημα 40.000 ευρώ:
Δεν λαμβάνει επίδομα.
Ποιοι επωφελούνται
Με το επιπλέον ενοίκιο επωφελούνται, σύμφωνα με την κυβέρνηση, 948.000 νοικοκυριά, δηλαδή περίπου 1.280.000 φορολογούμενοι.
Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 80% των ενοικιαστών στη χώρα, ενώ το συνολικό ετήσιο κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό φτάνει τα 230 εκατ. ευρώ.
Η αλήθεια για το ποσό που παίρνουν οι δικαιούχοι
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα στήριξης για τη στέγη, κάνοντας λόγο για ενίσχυση της «μεσαίας τάξης».
Όμως τα νούμερα λένε άλλη ιστορία, σύμφωνα με το Έθνος.
Ας είμαστε ειλικρινείς:
τα μέτρα δεν αφορούν τη μεσαία τάξη, αλλά κυρίως πολύ χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.
Για να πάρει ένα ζευγάρι με ένα παιδί κάποια επιδότηση για ενοίκιο, πρέπει το μικτό εισόδημά του να μην ξεπερνά τις 32.000 ευρώ τον χρόνο – κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 1.600 καθαρά τον μήνα.
Όμως ποιος μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες και παράλληλα να πληρώνει τα σημερινά ενοίκια με τέτοιο εισόδημα;
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Από τα 230 εκατομμύρια που διατίθενται για το επίδομα, προκύπτει ότι αναλογούν μόλις 242 ευρώ τον χρόνο ανά δικαιούχο – ποσό που δεν καλύπτει ούτε μισό ενοίκιο.
Όταν ο πληθωρισμός στα ενοίκια αγγίζει το 9,7%, το επίδομα λειτουργεί απλώς ως έμμεση επιδότηση της ακρίβειας.
Δεν λύνει το πρόβλημα – το συντηρεί.
Την ίδια στιγμή, με το ίδιο ποσό, το κράτος θα μπορούσε να κατασκευάζει κάθε χρόνο πάνω από 2.000 κατοικίες 75 τ.μ. ή σχεδόν 4.400 φοιτητικά διαμερίσματα 35 τ.μ.
Θα μπορούσε επίσης να προσφέρει σοβαρά φορολογικά κίνητρα για μείωση των ενοικίων.
Κι όμως, προτιμήθηκε η λύση του επιδόματος-παυσίπονου.
Το πρόβλημα της στέγασης δεν αντιμετωπίζεται με επιδοτήσεις που απλώς «ισιώνουν» τον λογαριασμό για λίγο.
Χρειάζεται σχέδιο, υποδομές και βούληση να στηριχθεί η στέγη ως βασικό κοινωνικό δικαίωμα – όχι ως αγαθό πολυτελείας.
Γιατί αλλιώς, θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε χρήματα σε μια τρύπα στο νερό.
