Κώστας Σαμαράς
Σωτήριον έτος 2018. 25 Δεκέμβρη: Σηκώνεσαι μετά βίας- αν και κανονικά πλέον δε θα ’πρεπε– μετά από έναν ελαφρύ, 14ωρο ύπνο και κοιτάς έξω από το παράθυρο. Αυτό που βλέπεις κάνει το σέξι βλέμμα του νυσταλέου γορίλα να φύγει από το πρόσωπό σου και ν’ αντικατασταθεί από απτή, σχεδόν, χαρά: όλοι έχουν στολίσει τα σπίτια τους, γιορτινή ατμόσφαιρα παντού, βοηθάει λίγο κι αυτή η υποψία χιονιού που βλέπεις να πέφτει (ξέρεις δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ), ακούγονται και μελωδικά παράφωνα πιτσιρίκια να λένε τα κάλαντα…
Ε, πολύ θέλει για να το καταλάβεις; Είναι Χριστούγεννα, που να πάρει! Τινάζεσαι από το κρεβάτι, πλένεσαι, ντύνεσαι και πηγαίνεις στο πλησιέστερο ζαχαροπλαστείο για να κάνεις τις απαραίτητες αγορές.
-«Γεια σας», σου λέει η κοπέλα του μαγαζιού, «Τι θα θέλατε;».
Αποφασίζεις πως η στιγμή ενδείκνυται για λίγο old school καμάκι.
-«Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;», ρωτάς με το πιο θελκτικό σου ύφος κι όταν αυτή σου απαντά «Φυσικά, ηλίθιε, δε βλέπεις πού δουλεύω;», ξενερώνεις γιατί δεν μπόρεσες να πεις την επόμενη ατάκα- φωτιά που είχες έτοιμη («Φαίνεται, γιατί είσαι σκέτο λουκούμι») και παραγγέλνεις μελομακάρονα.
Ωστόσο, υποπίπτεις στο προπατορικό αμάρτημα των γλυκών και παίρνεις με σοκολάτα. Ρε φίλε, αλήθεια; Τα μελομακάρονα με σοκολάτα είναι σαν…
- Να τρως τα γεμιστά με κιμά. Μπορεί να είναι εξίσου νόστιμα, αλλά δεν είναι γεμιστά.
- Να τα έχεις με την Χριστίνα Παππά, αλλά παράλληλα να βγαίνεις και με την Μόνικα Μπελούτσι. Αυτά είναι καλό να μη γίνονται.
- Να υπηρετείς κάτω από το σπίτι σου γιατί έχεις ένα βύσμα από το Σύνταγμα μέχρι τον Έβρο και στις γιορτές να θέλεις να πάρεις άδεια και Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά και Φώτα. Θυμίζεις λίγο Δάκη με γιώτα, αν του προσθέσεις στην αρχή της λέξης μια ομόηχη, αν και ανορθόγραφη, «αρχι-».
Εν ολίγοις, όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Φίλιππος Συρίγος, το ν’ αγοράζεις μελομακάρονα με σοκολάτα μπορεί να χαρακτηριστεί με μία, μόνο, λέξη: «ΚΛΟΠΗ»- κι ας πλήρωσες για να τα πάρεις.
Ω, είναι κλοπή, λοιπόν, επειδή τα μελομακάρονα- αυτά που υπερασπιζόμαστε μέχρι τελευταίας ρανίδας του γεμάτου ζάχαρη αίματός μας- τα «αυθεντικά» είναι τα σκέτα. Αυτά που μπορείς να φας μέχρι το στόμα σου να γίνει μια κοιλότητα γεμάτη μέλι, αλλά εσένα να μη σε μέλει- πίνεις 4 λίτρα νερό και συνεχίζεις.
Και συνεχίζεις. Και συνεχίζεις. Και συνεχίζεις.
Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι μελομακάρονα. Και είμαστε μελομακαρονάδες- τι να κάνουμε; Τα σοκολατένια κακέκτυπά τους καλό θα είναι να πάρουν το μαυριδερό «σαρκίο» τους και να χαθούν από τα μάτια μας. Χίλιες φορές κουραμπιές, παρά αυτά…
Πηγή: menshouse.gr
