Κώστας Σαμαράς
Βυθισμένη στο πένθος είναι η τοπική κοινωνία της Κάτω Αχαΐας μετά το τρομερό δυστύχημα που στοίχησε τη ζωή σε μια μαθήτρια Γ’ λυκείου. Η 17χρονη Ελένη ήταν συνοδηγός στο Ι.Χ. που οδηγούσε η μητέρα της με κατεύθυνση τα Βεσκουκέικα, όταν ξαφνικά συγκρούστηκε με με νταλίκα στην εθνική Πατρών – Πύργου.
Η Ελένη έφυγε ακαριαία ενώ η μητέρα της, η οποία δίνει μάχη να κρατηθεί στη ζωή, βρίσκεται βαριά τραυματισμένη στο νοσοκομείο. Η Αγγελική Βεσκούκη, νοσηλεύτρια στο Κέντρο Υγείας Κ. Αχαΐας, κατάφερε να διαφύγει τον κίνδυνο, ωστόσο δεν έχει μάθει ότι το αγγελούδι της δεν ζει πια και ότι άφησε την τελευταία του πνοή μετά την σφοδρή σύγκρουση.
Η οικογένεια Βεσκούκη είναι γνωστή και ιδιαίτερα αγαπητή στην περιοχή, ενώ ο αδελφός της άτυχης μητέρας έχει δικό του φαρμακείο στην Κάτω Αχαΐα.
«Είναι δύσκολες οι ώρες για την οικογένειά μας. Η μητέρα της Ελένης δεν γνωρίζει ότι “έφυγε” το κοριτσάκι της από τη ζωή γιατί δεν το επιτρέπει η κατάστασή της ακόμα για να το μάθει. Της έχουμε πει ότι βρίσκεται στην εντατική. Έχει άλλα δύο παιδιά η γυναίκα να μεγαλώσει και πρέπει να γίνει καλά. Πραγματικά, είναι δύσκολες οι ώρες» δήλωσε η θεία της άτυχης Ελένης στο protothema.gr.
Η σπαρακτική ανακοίνωση των συναδέρφων της μητέρας
Την ίδια ώρα οι συνάδερφοι της Αγγελικής, στο Κέντρο Υγείας Κάτω Αχαΐας αποχαιρετούν με ένα σπαρακτικό κείμενο την 17χρονη μαθήτρια και σημειώνουν ότι στο συγκεκριμένο σημείο της Εθνικής πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους.
«Εμείς οι υγειονομικοί, έχουμε μάθει να πορευόμαστε με λίγες χαρές και περισσότερες λύπες στη ζωή μας.
Η καθημερινή μάχη με την αρρώστια και το θάνατο, μας έχει κάνει να φαντάζουμε στον υπόλοιπο κόσμο σαν άτρωτοι, σκληροί και ανθεκτικοί. Κι ίσως, εν πολλοίς, να είναι κι έτσι. Αυτό όμως που δε φαίνεται να γίνεται ανεκτό, είναι η αντιμετώπιση, και μάλιστα στη βάρδιά μας, καταστάσεων που ζήσαμε το Σάββατο 28 Γενάρη με την Ελένη και την Αγγελική. Ανθρώπων που λογίζονται μέλη της οικογένειάς μας, του σπιτιού μας∙ που κατοικοεδρεύουμε εκεί τις περισσότερες ώρες της καθημερινότητάς μας. Και μάλιστα, όταν πρέπει να κάνουμε –όπως κάνουμε με όλους- τα πάντα για να σωθούν και να γυρίσουν γρήγορα κοντά μας υγιείς.
Αποχαιρετίσαμε χτες, την Ελένη, την κόρη της συναδέλφισσας και φίλης, νοσηλεύτριας Αγγελικής και του Κώστα. Αδελφής του Αλέξανδρου και του Ανδρέα. Με την Ελένη, δεν τα καταφέραμε. Είχαν δυστυχώς κριθεί τα πράγματα όταν την έφεραν στο Κέντρο Υγείας.
Θύμα κι αυτή, μιας αθλιότητας που ζούμε καθημερινά, 40 χρόνια τώρα, σε μια Εθνική Οδό, νεκροταφείο πολλών -και μάλιστα νέων– ανθρώπων.
Μια Εθνική Οδός, που θα είχε ανακατασκευαστεί με ασφάλεια πολλά χρόνια τώρα, αν δεν αποτελούσε πεδίο αδιαφορίας της Πολιτείας, φιλέτο κερδοφορίας για ολίγους, και παρατεταμένης αμνησίας από τη μεριά των πολλών, λίγο μετά από κάθε κακό συμβάν.
Κουραστήκαμε να αντιμετωπίζουμε ξαφνικούς και τραγικούς θανάτους, αναπηρίες και οικογενειακά δράματα που θα μπορούσαν να μη συμβούν. Πόσο μάλλον δικών μας ανθρώπων, νέων ανθρώπων.
Η οικογένεια του Κέντρου Υγείας Κάτω Αχαΐας, οι φίλοι και φίλες, οι συνάδελφοι και συναδέλφισσες της Αγγελικής, συμπαραστεκόμαστε στον πόνο της οικογένειας. Η μνήμη της Ελένης να γίνει δύναμη για την πορεία στη ζωή.
Η Αγγελική μας να επιστρέψει σύντομα και υγιής στην οικογένειά της, δίπλα στα παιδιά της, το σύντροφό της, τον αδελφό της, τους γονείς της και να συνεχίσει να προσφέρει με τη ζέση που το κανε μέχρι τώρα» καταλήγουν στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι του Κέντρου Υγείας Κάτω Αχαΐας.
(Φωτογραφία:patrisnews.gr)
