Μέσα σε επτά χρόνια εξαφάνισε ένα εκατομμύριο ευρώ από τους λογαριασμούς των πλουσιότερων πελατών της τράπεζάς του.
H περίπτωση του Τζιλμπέρτο Μπασκέρα, διευθυντή σε ένα μικρό τραπεζικό υποκατάστημα στο Φρίουλι, στα βόρεια της χώρας, αποτελεί μία εκδοχή ενός είδους σύγχρονου «Ρομπέν των Δασών», στα μάτια μερικών συντοπιτών του, όπως σημειώνει η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera.
Σίγουρα όμως δεν είναι έτσι και για το νόμο, που όπως και στην περίπτωση του αυθεντικού Ρομπέν δεν δείχνει κατανόηση. Κι αυτό γιατί ο αυτόκλητος προστάτης των αδυνάτων, μέσα σε επτά χρόνια εξαφάνισε ένα εκατομμύριο ευρώ από τους λογαριασμούς των πλουσιότερων πελατών της τράπεζάς του, για να τα διανείμει στους λογαριασμούς των πιο φτωχών αποταμιευτών της.
Ο σχεδόν 50χρονος, πρώην επικεφαλής του υποκαταστήματος της Συνεργατικής Τράπεζας Πίστεως της Κάρνια και Τζεμονέζε στην κοινότητα Φόρνι της Σόπρα, απολύθηκε όταν ανακαλύφθηκε έλλειμμα σχεδόν ενός εκατομμυρίου ευρώ από λογαριασμούς πελατών της. Η εισαγγελία του Ούντινε του απήγγειλε κατηγορίες για υπεξαίρεση και απάτη, ενώ τελικά ο κατηγορούμενος ήρθε σε συμφωνία για την ποινή του, αποδεχόμενος δύο χρόνια με αναστολή. Μολονότι, τμήμα της συμφωνίας ήταν να του κατασχεθεί η κατοικία, ο Μπασκέρα δηλώνει πως δεν μετανιώνει για την πράξη του, ενώ υποστήριξε: «θα τους επέστρεφα όλα τα χρήματα».
Όλα ξεκίνησαν το 2009, όταν ο Μπασκέρα αποφάσισε να ορθώσει ένα είδος εξέγερσης «απέναντι στο σύστημα που εγκαταλείπει τους συνταξιούχους με την κατώτατη σύνταξη και τους νέους χωρίς πόρους». Αυτός ήταν ο λόγος που τον έσπρωξε να αποδώσει «δικαιοσύνη» με τον δικό του τρόπο. Χρησιμοποιώντας δηλαδή, τους λογαριασμούς των πλουσιότερων πελατών για να αυξήσει τους λογαριασμούς όσων είχαν λιγότερα χρήματα.
«Αφότου αποκαλύφθηκε η ιστορία, τηλεφώνησα προσωπικά σε όλους όσους είχα αφαιρέσει χρήματα για να τους εξηγήσω τα κίνητρά μου», τονίζει τώρα ο ίδιος. Όπως εξηγεί επίσης ο δικηγόρος του Ρομπέρτο Μέτε, «το έκανε για να βοηθήσει κατόχους λογαριασμών, που αντιμετώπιζαν δυσκολίες ή που δεν είχαν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό».
«Ζει σε μια μικρή πόλη, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, το έκανε ως μία καλή πράξη», προσθέτει ο δικηγόρος του, ενώ ο ίδιος ο Τζιλμπέρτο εξηγεί: «ακλόνηντο πιστεύω μου είναι πως εκτός από την προστασία των αποταμιευτών, καθήκον μας είναι επίσης να βοηθούμε όσους έχουν ανάγκη».