Κώστας Σαμαράς
Άκουγα εδώ και καιρό για όλα τα ζωάκια που χάνονται άδικα χωρίς λόγο απλά γιατί κάποιος ενοχλήθηκε από την παρουσία τους και στο μυαλό μου οι «άνθρωποι» αυτοί ήταν απλά μεγάλης ηλικίας που έζησαν και μεγάλωσαν με την λογική ότι ο σκύλος είναι ένα πλάσμα που απλά στέκεται δεμένο στην άκρη της αυλής και είναι κατώτερο από τους ανθρώπους.
Πίστευα ότι οι αντιλήψεις αυτές είχαν αρχίσει να φθήνουν και η νέα γενιά αντιμετώπιζε διαφορετικά το ζήτημα αυτό. Και φυσικά για όσους θα βιαστούν να με βάλουν στην θέση μου δεν εννοώ όλοι να αγαπάνε ή να έχουν στα σπίτια τους ζώα εννόω απλά να μην τα κακοποιούν απλά να τους δίνουν την ευκαιρία να ζούνε όπως τους αξίζει.
Πριν λίγες μέρες επιβεβαίωσα πόσο λάθος ήταν όλα όσα πίστευα….
Είχα βγει με την μικρή μου για την βραδινή μας βόλτα. Αφού τρέξαμε, παίξαμε, μυρίσαμε, κουράσαμε τις πατούσες μας στο πάρκο αποφασίσαμε να επιστρέψουμε. Δίπλα μας σε λίγα μέτρα πέρασε ένας πατέρας με τον γιο του. Η μικρή μου καθώς έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδάκια άρχισε να κουνάει χαρωπά την ουρά της, πλησιάζοντας όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.
Ο πατέρας είπε «Κλώτσα το το κοπρόσκυλο αγόρι μου» και σε δευτερόλεπτα είχα ήδη αρπάξει από το κολάρο την μικρή για να αποφύγω την κίνηση του παιδιού. Εκνευρισμένη κι έτοιμη να αρχίσω τους χαρακτηρισμούς αδιαφόρησα για τον πατέρα και απευθήνθηκα στο παιδάκι.
Γιατί πειράζεις το σκυλάκι; Και αυτό πονάει όπως και εσύ. Ξέρεις πόσο πολύ μοιάζουν οι ανάγκες σου με τις δικές του; Και αυτό έχει αισθήματα απλά δεν μπορεί να μιλήσει για να μας τα πει τα δείχνει με άλλον τρόπο.
Η απαντησή του: «Τα σκυλιά είναι βρωμιά μόνο. Δεν χρησιμεύουν πουθενά. Ο μπαμπάς λέει ότι μπορούμε να τα κλωτσάμε γιατί είναι χαζά κι ότι και αν τα κάνουμε κάθονται«.
Έφυγα και από μέσα μου ψιθύριζα… Σε λυπάμαι αγόρι μου, σε λυπάμαι γιατί σε μάθανε να σκέφτεσαι έτσι γιατί από αυτην την τόσο τρυφερή ηλικία σου κλέψανε την ευκαιρία να γνωρίσεις και να αγαπήσεις ένα ζώο γιατί και εσύ θα μάθεις τα ίδια στα δικά σου παιδιά μα πάνω από όλα λυπάμαι όλες εκείνες τις ψυχές που κάθε μέρα πληγώνονται υποφέρουν κακοποιούνται από ανθρώπους σαν εσένα!!
Γράφει η Φένια Δημητριάδου
