Κώστας Σαμαράς
Όλοι γνωρίζουμε ότι η κύρια διαφορά που έχουν τα ζώα από τους ανθρώπους είναι ότι η κάθε κίνησή τους είναι υποκινούμενη από τα ένστικτά τους.
Η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να ζυγίζουμε τα πράγματα, μας οδηγεί να παίρνουμε διαφορετικές αποφάσεις. Ωστόσο, μία ξεχωριστή σκηνή που δείχνει τη συνείδηση και τη συμπόνια μιας λέαινας, κάνει ακόμα και τους ειδικούς να αμφισβητούν τα όσα ξέρουν μέχρι σήμερα για τον κόσμο των ζώων.
Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Madikwe Game Reserve, με επικεφαλής τον ερασιτέχνη Gerry Van Der Walt, η ομάδα είδε κάτι σπάνιο – μια λέαινα να τρώει το κουφάρι ενός θηλυκού ελαφιού.
Αυτό μέχρι στιγμής ακούγεται φυσιολογικό. Αλλά αυτό που κάνει αυτό το περιστατικό αξιοσημείωτο είναι η αντίδραση της λέαινας όταν ανακάλυψε ότι το θήραμά της είχε μωρό στην κοιλιά του.
Ενώ έτρωγε τα εσωτερικά όργανα του ελαφιού, η είδε ένα μωρό μέσα στο σώμα του και έδειχνε θλιμμένη για αυτό που είχε κάνει.
“Πρώτη φορά βλέπουμε κάτι τέτοιο. Μόλις βγήκε από τη μητέρα, η λέαινα έβγαλε το μωρό από την κοιλιά και το άφησε στο έδαφος. Στη συνέχεια, το μύριζε και το εξερευνούσε,” είπε ο Gerry.
Αυτό που ακολουθεί αντιτίθεται με την επιστήμη και τη λογική των ζώων.
Η λέαινα προσπάθησε να δει αν το έμβρυο ήταν ακόμα ζωντανό και όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν, το έκρυψε προσεκτικά πίσω από έναν θάμνο. Δεν έφυγε αμέσως, αλλά έμεινε κοντά του για λίγο. Σταμάτησε επίσης να τρώει τη μητέρα και φαινόταν λυπημένη για ό,τι είχε κάνει. Η μητρική της αγάπη ήταν ορατή από τον τρόπο που μετέφερε το νεκρό μωρό για να «το θάψει».
“Σταμάτησε ξανά και έβαλε με προσοχή το έμβρυο στο έδαφος, όλη την ώρα το κοίταζε έντονα και νευρικά. Έσπρωξε το έμβρυο με τη μύτη της και το έπιασε από πίσω μέρος του λαιμού του σαν να ήταν ένα από τα δικά της μωρά,” είπε ο Gerry.
“Παρακολουθήσαμε καθώς περπατούσε προσεκτικά προς έναν θάμνο όπου και άφησε το έμβρυο. Το έσπρωξε πάλι μερικές φορές με τη μύτη της, κοιτάζοντας γύρω της όλη την ώρα σαν να περίμενε βοήθεια.
“Αυτή ήταν σίγουρα μια από τις πιο όμορφες κινήσεις ζώων που έχω δει ποτέ. Τι σκέφτηκε; Γιατί αντέδρασε έτσι;” συμπλήρωσε ο Gerry.
Ήταν δίπλα στη νεκρή μητέρα και για αρκετή ώρα. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι το ζώο αισθάνθηκε «ένοχο» που έφαγε μία έγκυο ελαφίνα.
Αυτή η ιστορία αποδεικνύει ότι τα ζώα έχουν συναισθήματα: αισθάνονται, πονούν, αγαπούν, αντιλαμβάνονται, κρίνουν, θυμούνται, και έχουν συνείδηση, ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.
