Κώστας Σαμαράς
Έχουμε ξαναπεί ότι το φαγητό είναι υποκειμενική υπόθεση. Δεν μπορεί κανείς να θεωρεί δεδομένο ότι αυτά που αρέσουν σ’ εκείνον είναι τα καλύτερα.
Και επίσης σκατά στα μούτρα εκείνου που κριτικάροντας την προτίμηση κάποιου άλλου πετάει τη συγκλονιστική κλαπαρχιδιά «καλά, δεν ξέρεις να τρως».
Παρόλα αυτά όμως, υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές διαπιστώσεις. Κάποιες «κοινές συνισταμένες», όπως θα λεγόταν σε κάποιο κυριλέ πάνελ (πριν πιαστούνε μαλλί με μαλλί).
Όσο λοιπόν κι αν το φαΐ είναι θέμα γούστου του καθενός, μπορούμε να συμφωνήσουμε σε μια μεγάλη αλήθεια:
Υπάρχουν τρόφιμα ή ποτά που μοιάζουν ανεξήγητα νόστιμα όταν καταναλωθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή σε μια συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.
Όπως, για παράδειγμα, τα εξής:
Κοακόλα σε γυάλινο μπουκάλι
Μιλάμε για αλήθεια πιο κοινώς αποδεκτή κι από το ότι η Χαρούλα Πεπονάκη ήταν ο πιο εκνευριστικός ρόλος στην ιστορία των ελληνικών σίριαλ. Υπάρχουν πολλές ερμηνείες, με κυριότερη (και πιθανότερη να ισχύει) ότι παγώνει πολύ καλύτερα σε σχέση με το πλαστικό μπουκάλι ή το τσίγκινο κουτάκι. Όπως και να ‘χει και όπου κι αν οφείλεται, το να ΜΗΝ προτιμήσει κάποιος κοακόλα σε γυάλινο είναι εξίσου πιθανό με το να πιει… μια μόνο στην ταβέρνα!
Πίτσα για πρωινό
Ok, εννοείται ότι σε όλους αρέσει η πίτσα. Και προφανώς είναι νόστιμη όποια ώρα κι αν τη ρίξεις στην καταπιόνα σου. Πραγματικά όμως, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι μοιάζει ακόμα πιο νόστιμη το επόμενο πρωί; Καλά, δεν συζητάμε για την περίπτωση όπου δεν ήσουν παρών στην παραγγελία της προηγούμενης βραδιάς και με το ξύπνημα τη βρίσκεις μπόνους-έκπληξη. Εκεί σκίζεις το βρακί απ’ τη χαρά σου. Είναι τόσο δυνατή όμως ως πρωινό της επόμενης μέρας, που ο πραγματικός μερακλής πάντα κρατάει 2-3 κομμάτια αποβραδίς.
Παγωμένα γεμιστά
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα φαγητά είναι καλύτερα ζεστά. Αν περάσουν κάποιες ώρες από το μαγείρεμα χάνουν (τουλάχιστον) το 50% της αξίας τους. Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα που -σχεδόν ανεξήγητα- μοιάζουν νοστιμότερα παγωμένα: Όπως τα γεμιστά. Δεν έχει σημασία αν είναι με κιμά. Σημασία έχει πως -όχι μόνο μπορείς να τα φας την επόμενη μέρα, αλλά πιστεύεις ότι το ψυγείο έχει απογειώσει τη γεύση τους.
Μακαρόνια από την κατσαρόλα
Αγαπημένη συνήθεια των παιδικών σου χρόνων. Σου θυμίζει εποχές που το έκανες στα κλεφτά, πριν σε ανακαλύψει η μάνα σου και βάλει τις φωνές «καλά, πέντε λεπτά δεν μπορείς να περιμένεις»;;; Ε, λοιπόν όχι, δεν μπορείς να περιμένεις! Γιατί το να βρεθείς σε ακτίνα τριών μέτρων από κατσαρόλα με μακαρόνια και να ΜΗΝ δοκιμάσεις είναι το ίδιο ακατόρθωτο με το να βάλει τετ-α-τετ ο Ιγκουαΐν σε τελικό. Κι αυτή η αίσθηση ενοχής τα κάνει τόσο νόστιμα, που δεν καταλαβαίνεις ότι η συνεχής επανάληψη του «μια πιρουνιά ακόμα» έχει αποτέλεσμα να φας τα μισά.
Τοστ που το έχει φτιάξει άλλος
Μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες παγκοσμίως. Ένα φαινόμενο περίπου το ίδιο ανεξήγητο με το «τρίγωνο των Βερμούδων». Και να πεις ότι κουράζεσαι για να φτιάξεις ένα τοστάκι; Όχι. Μπαμ-μπαμ το ξεπετάς. Κι όμως! Όταν το έχει φτιάξει κάποιος άλλος σαν να μεταμορφώνεται. Η χρήση διαφορετικών υλικών απ’ αυτά που έχεις συνηθίσει (σου φαίνεται ότι) πολλαπλασιάζει τη νοστιμιά τους. Άσε που μοιάζει ανεξήγητα πιο λαχταριστό όταν -εκτός των άλλων- είναι και κομμένο διαγώνια!
