Κώστας Σαμαράς
🤔 Ο σύζυγός μου και εγώ ζήσαμε μαζί για 35 χρόνια. Είμαι 55, εκείνος είναι 57. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, αποκτήσαμε έναν γιο και δύο υπέροχες κόρες. Από έξω, ο γάμος μας φαινόταν τέλειος, αλλά η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική.
Ο σύζυγός μου σχεδόν ποτέ δεν εργαζόταν. Δούλευε περιστασιακά ως μηχανικός αυτοκινήτων για έναν φίλο, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο καθόταν μπροστά στην τηλεόραση, παραπονιόταν για τα πάντα: για την κυβέρνηση, ζηλεύοντας το καινούργιο αυτοκίνητο του γείτονα και με κριτική για την έλλειψη τάξης στο σπίτι.
Αυτές οι παρατηρήσεις έγιναν για μένα καθημερινές, δεν τις έπαιρνα πλέον σοβαρά. 😢
Όταν έφυγε με μια άλλη γυναίκα, ήταν ένα πραγματικό χτύπημα για όλους μας. Η νέα γυναίκα δεν ήταν πάνω από 40 ετών. Με πόνεσε πολύ, αλλά απρόσμενα για όλους και για μένα την ίδια, έκανα κάτι που άλλαξε τη ζωή μου. 😢
Διαβάστε τη συνέχεια μέσω του συνδέσμου στα σχόλια 👇👇
Παρά τον πόνο, σύντομα συνειδητοποίησα ότι η φυγή του στην πραγματικότητα ήταν μια απελευθέρωση.
Τώρα είμαι μόνη. Μάλλον, είμαι ελεύθερη. Είμαι καλά χωρίς σχέση, και δεν θέλω καν να σκέφτομαι μια νέα. Τελικά, κατάλαβα το πιο σημαντικό: στον γάμο έδινα πάρα πολλή προσοχή σε όλους εκτός από τον εαυτό μου.
Ζούσα για τον σύζυγό μου, τα παιδιά μου, ξεχνώντας τον εαυτό μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι σε μια σχέση είναι σημαντικό να φροντίζεις όχι μόνο τον σύντροφο, αλλά και τον εαυτό σου.
Για όλα αυτά τα χρόνια, ο σύζυγός μου είχε συνηθίσει ότι πάντα τον φρόντιζα και το έπαιρνε ως δεδομένο. Όταν χρειαζόμουν την υποστήριξή του, το ενδιαφέρον του για την κατάστασή μου εξαφανιζόταν και οι παρατηρήσεις συνεχίζονταν.
Μετά το διαζύγιο, οι κόρες μου έγιναν η στήριξή μου. Μου θύμισαν ότι η ζωή συνεχίζεται! Τώρα έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου. Έμαθα να απολαμβάνω τη ζωή και κατάλαβα ότι μπορώ να είμαι ευτυχισμένη και χωρίς τον σύζυγό μου.
Αποφάσισα: Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον σύζυγό μου και δεν θα τον δεχτώ πίσω.
