Κώστας Σαμαράς
Ο Μπομπ είχε ζήσει μια ζωή γεμάτη εγωιστικές επιλογές και συνεχές κυνήγι προσωπικού οφέλους. Ποτέ δεν είχε αναρωτηθεί πώς οι πράξεις του επηρεάζουν τους άλλους. Όμως μια μέρα, όταν βρέθηκε μόνος στην άκρη ενός ερημικού δρόμου,
με μόνο το μπαστούνι του στο χέρι, η αλήθεια τον χτύπησε με οδυνηρή καθαρότητα: η ζωή του ήταν χτισμένη πάνω σε ένα θεμέλιο από ψέματα και ατομικισμό. Ο Σαμ, το παιδί που τον είχε αγαπήσει σαν δικό του γιο,
τον είχε εγκαταλείψει με σκληρότητα. Ο Σαμ, που είχε αφήσει την οικογένειά του πίσω για να απολαύσει τον πλούτο της μητέρας του, της Αδέλας, που είχε πεθάνει πρόσφατα από τον αδίστακτο καρκίνο,
τον είχε αφήσει μόνο – και μάλιστα την ώρα που ο Μπομπ τον χρειαζόταν περισσότερο. «Είσαι βάρος, Μπομπ,» του είχε πει ο Σαμ, όταν σταμάτησε το αυτοκίνητο σε έναν απομονωμένο δρόμο. «Είσαι μόνο ένα κόκκο σκόνης στη ζωή μου.
Δεν θέλω να σε ξαναδώ!» Τα λόγια του τον χτύπησαν σαν κεραυνός. Ο Σαμ, που τον είχε κρατήσει στην αγκαλιά του όταν ήταν μικρό παιδί, που τον είχε καθοδηγήσει στον κόσμο, όταν αναζητούσε παρηγοριά στη σκοτεινιά
– αυτός ο νέος άντρας τον είχε πετάξει έξω σαν σκυλί. «Αλλά έδωσα υπόσχεση στη μητέρα σου να σε φροντίσω,» ψιθύρισε ο Μπομπ με τρεμάμενη φωνή. Αλλά ο Σαμ, ο κληρονόμος της περιουσίας της Αδέλας,
τον κοίταξε ψυχρά και χαμογέλασε με απόλυτη αδιαφορία. «Υπόσχεση; Δεν σου χρωστάω τίποτα. Όλη σου τη ζωή έζησες εις βάρος της. Νομίζεις ότι θα σου δώσω κάτι;» είπε ο Σαμ, περιφρονώντας τον και οδηγώντας το αυτοκίνητο μακριά, αφήνοντάς τον πίσω.
Αφημένος στην ερημιά, με μόνο τις αναμνήσεις του παρελθόντος και την αίσθηση της εγκατάλειψης που τον τύλιγε σαν ψυχρός άνεμος, ο Μπομπ στεκόταν εκεί – ένας άνθρωπος που είχε χάσει τα πάντα. Αλλά η ζωή του είχε ακόμα μια έκπληξη να του προσφέρει.
Ξαφνικά, από μακριά εμφανίστηκε ένα λαμπερό, πολυτελές αυτοκίνητο που σταμάτησε δίπλα του. «Είσαι καλά;» ρώτησε μια γλυκιά φωνή. Ο Μπομπ, που είχε χάσει κάθε ελπίδα, κοίταξε πάνω και αντίκρισε το πρόσωπο ενός νέου άντρα,
του οποίου τα μάτια ήταν γεμάτα ζεστασιά και κατανόηση. Ένας άντρας που δεν είχε ιδέα πόσο θα τον άγγιζε αυτή η απλή ερώτηση, ακριβώς εκείνη τη στιγμή. Ο νεαρός άντρας, που τον λεγόταν Τζέικ Κέιλ,
τον κοίταξε με ένα μείγμα συμπόνιας και αποφασιστικότητας. «Έλα, μπες μέσα. Είναι επικίνδυνο να μένεις εδώ έξω,» είπε και άνοιξε την πόρτα. Ο Μπομπ ήταν συγκλονισμένος. Η φωνή αυτού του άντρα, η ζεστασιά στα μάτια του,
όλα φαίνονταν τόσο οικεία – και όμως δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί. Όταν μπήκε στο αυτοκίνητο, άρχισε να αφηγείται την ιστορία του, ελπίζοντας να βρει λίγη παρηγοριά. Αλλά η απάντηση που έλαβε τον έκανε να νοιώσει σαν να τον χτύπησε κεραυνός:
Ο Τζέικ, ο νέος άντρας που τον είχε σώσει, ήταν ο βιολογικός του γιος. Ένας γιος για τον οποίο δεν είχε ιδέα και ο οποίος τώρα, με ένα χαμόγελο και ανοιχτό χέρι, του προσέφερε τη βοήθεια που η δική του οικογένεια του είχε αρνηθεί.
Ο Τζέικ είχε μια σύνδεση με τον Μπομπ, πιο βαθιά απ’ ό,τι μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Αλλά οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εκεί: Όταν ο Τζέικ πήρε τον Μπομπ στο σπίτι του, ανακάλυψε ότι η μητέρα του Τζέικ,
η Πέγκυ, ήταν μια παλιά γνωστή του Μπομπ – μια γυναίκα που είχε γνωρίσει πριν από χρόνια και που τον δεχόταν τώρα στην οικογένειά της. Αυτή τη στιγμή, καθώς ο Μπομπ κατέρρεε από τα δάκρυα και αγκαλιαζόταν με την Πέγκυ,
άρχισε να καταλαβαίνει ότι η ζωή του είχε δώσει μια δεύτερη ευκαιρία – όχι μόνο για να βιώσει την αγάπη που είχε στερηθεί για τόσο καιρό, αλλά και για να συγχωρήσει τον εαυτό του. Οι πληγές του παρελθόντος,
που είχαν ανοιχτεί από την προδοσία του Σαμ και τα δικά του λάθη, άρχισαν να γιατρεύονται. Ο Σαμ, από την άλλη, είχε παρασυρθεί από την απληστία και την υπερηφάνειά του και είχε παραπλανηθεί.
Ό,τι είχε κάνει στον Μπομπ, θα τον ακολουθούσε για πάντα – το Κάρμα, ο αμετάβλητος νόμος της ζωής, είχε πάρει το δρόμο του. Αλλά για τον Μπομπ, ξεκινούσε ένα καινούργιο κεφάλαιο, όπου,
μέσα από την αγάπη και τη συγχώρεση του βιολογικού του γιου, ανακάλυπτε την αληθινή σημασία της οικογένειας και της λύτρωσης. Η μοίρα του είχε δώσει ένα μάθημα που δεν θα ξεχνούσε ποτέ:
Δεν είναι ποτέ αργά για μια καινούργια αρχή, και η αληθινή αγάπη δεν έχει όρους.
